Ψαροκόκαλο...

Δεν ασχολούμαι με την μελέτη του Σ. ...  Η Κ., η κοπέλα που προσλάβαμε φέτος για να παίρνει τα παιδιά από το ολοήμερο και να τους φροντίζει μέχρι εγώ κι η Μ. να γυρίσουμε στο σπίτι, είναι παιδαγωγός και τον διαβάζει αυτή... Εμείς, η Μ. δηλαδή, απλά ρωτάει την Κ. τι είχε για διάβασμα ο Σ. και ελέγχει τα τετράδια του, κι αυτό είναι... Έτσι κι αλλιώς το παιδί είναι επιμελές και τακτικό στις υποχρεώσεις του δεν δημιουργεί ζητήματα σχετικά με την μελέτη του... Σήμερα εγώ, η Μ. κι ο Θ. μείναμε στο σπίτι, όλοι με γαστρεντερίτιδα, ο μόνος που πήγε στη δουλειά του ήταν ο μόνος που φαίνεται να είναι υγιής, ο Σ. ... Του κακοφάνηκε που όλοι οι υπόλοιποι θα ήμασταν στο σπίτι κι αυτός όχι και για να του γλυκάνουμε λίγο το χάπι δεν τον αφήσαμε σήμερα στο ολοήμερο, πήγα και τον πήρα εγώ στη μία και δώσαμε στην Κ. ρεπό... Μετά το φαγητό κάτσαμε να διαβάσει στο γραφείο του κι εγώ δίπλα του, πρώτη φορά οι δυο μας... Έτσι όπως τον έβλεπα να κάνει τις ασκήσεις, να πιέζει το μολύβι πάνω στο χα

Όλοι όσοι αγαπούν τα βιβλία του Stephen King ... Όλοι όσοι μεγάλωσαν τη δεκαετία του '80 και μπορούν να αναγνωρίσουν μουσικές, ντυσίματα, ταινίες και νοοτροπίες... Όλοι όσοι είδαν και ξαναείδαν το "The Goonies" ... Όλοι όσοι αγάπησαν με πάθος κάποτε (και για πάντα) τον μαγικό κόσμο του Tolkien ... Όλοι όσοι πιστεύουν ότι το "Altered States" είναι από τις ταινίες που σου αλλάζουν τον τρόπο που σκέφτεσαι... Όλοι όσοι έχουν αναμνήσεις επενδεδυμένες με την μουσική των Clash , των Joy Division , των Television , των Smiths , του David Bowie ...  Όλοι όσοι συμφωνούν ότι "it's ok to be a geek" ... Όλοι αυτοί και επίσης όλοι όσοι έχουν στοιχειώδη εκτίμηση σε μια άρτια στημένη τηλεοπτική σειρά πρέπει, πρέπει , πρέπει να δουν το "Stranger Things" ... Εγώ όντας κλινήρης από την Κυριακή το βράδυ με γαστρεντερίτιδα, είδα και τα 8 επεισόδια της μιας και μοναδικής σεζόν από χθες το βράδυ στις 11 μέχρι σήμερα το από

To blogging έχει πεθάνει, ότι έχει απομείνει από αυτό λίγο θυμίζει τις μέρες της νιότης του... Όσοι έχουν/έχουμε απομείνει να ασχολούνται/ασχολούμαστε με αυτό είναι/είμαστε τελειωμένοι, παλιομοδίτες ή προπαγανδιστές και πωλητές...  Παρ' όλα αυτά το "Ψαροκόκαλο" μεγάλωσε άλλη μια χρονιά αφού χθες είχε γενέθλια, αν ήταν παιδάκι θα πήγαινε πια τρίτη δημοτικού και συνεχίζει την πορεία του όντας το πλέον πεθαμένο στυλ blog, ένα προσωπικό ημερολόγιο... Όχι μόνο συνεχίζει αλλά την περασμένη χρονιά για πρώτη φορά κατέγραψε αύξηση στο post rate για πρώτη φορά στην 8-χρονη ιστορία του...  Χθες γιόρταζε επίσης κι ο Θ. μου που μεγάλωσε πια, τον Απρίλη κλείνει τα 4, που όσο και να θέλω να τον βλέπω μπέμπη ακόμα έχει γίνει παιδάκι, γλύκας και πανέξυπνος... Χθες γιορτάσαμε συντηρητικά με παππούδες και την Κυριακή έχουμε το μεγάλο event, το party του που θα έρθουν οι φίλοι του... Χρόνια πολλά και καλά και στους δύο!

Το "Το παιδί από τη Γερμανία" της Camilla Lackberg , είναι το δεύτερο βιβλίο της Σουηδής συγγραφέα και νοητή συνέχεια του πρώτου της βιβλίου που έπεσε στα χέρια μου, του  "Σε ζωντανή μετάδοση"   ... Κινείται στο γνώριμο ύφος της Lackberg , πρωταγωνιστές είναι φυσικά ο Πάτρικ Χέντστρεμ και η σύζυγός του ΄Ερικα Φαλκ και διαδραματίζεται στην Φιελμπάκα, μια μικρή πόλη της Σουηδίας... Η υπόθεση στηρίζεται στη δολοφονία ενός ηλικιωμένου, πρώην καθηγητή ιστορίας με εξειδίκευση στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου... Στον άνθρωπο αυτό είχε καταφύγει η Έρικα για πληροφορίες μετά τα αναπάντεχα ευρήματα που ανακάλυψε σε ένα μπαούλο στην σοφίτα του σπιτιού της στο τέλος του  "Σε ζωντανή μετάδοση"  ... Η Έρικα ψάχνει να βρει απαντήσεις για το παρελθόν της μητέρας της και να κλείσει πληγές του παρελθόντος και κάπως έτσι η αναζήτηση της Έρικα και η έρευνα για το δολοφόνο περιπλέκονται και στο τέλος μοιάζει ότι η απάντηση για τη μια αναζήτηση θα δώσει την απάντη

Χθες, Παρασκευή, έκλεισα 10 μέρες στην καινούργια δουλειά... Ήταν αρκετά περίεργες αυτές οι 10 μέρες... Κατά κύριο λόγο ήταν ένα συναισθηματικό roller coaster, μια έτσι και μια αλλιώς... Υπήρχαν μέρες που γυρνούσα στο σπίτι με κέφι, υπήρχαν κι άλλες που γυρνούσα με τα μούτρα κατεβασμένα... Δεν κρύβω ότι σε κάποιες από τις μέρες της δεύτερης περίπτωσης περάσαν από το μυαλό μου σκέψεις ως προς την ορθότητα της απόφασης που πήρα να αλλάξω δουλειά...  Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμος στην όποια κριτική κάνω, τόσο στον εαυτό μου όσο και στους άλλους και στο περιβάλλον... Βασικά προσπαθώ να μην κάνω κριτική, είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο και δεν είναι δίκαιο για κανέναν... Πιστεύω ότι επί της ουσίας μόνο σε ένα χρόνο από τώρα θα μπορώ να εξάγω κάποια ασφαλή συμπεράσματα... Το πως έχει η κατάσταση είναι αρκετά σαφές, ως προς τα δεδομένα τουλάχιστον...  Η αλλαγή του industry απαιτεί από εμένα να κάνω μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξω τον τρόπο που σκεφτόμουν τη δουλειά τα τελευτ

Η ημερομηνία έχει πάει 8 Ιανουαρίου (11:05 μ.μ. η ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) και δεν έχω γράψει κάποιο νέο post μέσα στο 2017... Ο λόγος είναι ότι οι μέρες που μεσολαβήσαν μεταξύ του προηγούμενου post και του παρόντος ήταν εξαιρετικά γεμάτες, τόσο πολύ που δεν βρήκα χρόνο και διάθεση να κάτσω να γράψω κάτι στο blog μου...  Περάσαμε πολύ καλά οικογενειακώς, πήγαμε βόλτες, δυο φορές σινεμά, πήγαμε σε φίλους, ήρθαν φίλοι στο σπίτι μας, πήγαμε στα χιόνια και φέτος για πρώτη φορά μετά από πολλά πολλά χρόνια κάναμε ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς, εμείς και τα παιδιά, μακρυά από το σπίτι μας, καλεσμένοι στο σπίτι του κουμπάρου μας... Επίσης βρήκαμε τον χρόνο και τον τρόπο, να βγούμε και δυο φορές οι δύο μας, εγώ κι η Μ., γεγονός που οφείλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στην Μ. ... Κώλο δεν βάλαμε κάτω... Από τις 3/1 έχω ξεκινήσει στην νέα μου δουλειά... Παρά τη δωδεκαετή εργασιακή εμπειρία μου, η αλλαγή κλάδου βιομηχανίας, όχι αντικειμένου, προϋποθέτει ένα χρονικό διάστημα προσαρμογής

Αναδημοσιεύω σχόλιο μου στο post του Indiblog "Δύο παρόμοιοι θάνατοι, μία δεκαετία, δύο διαφορετικοί κόσμοι." επειδή πολύ μου άρεσε η εξυπνάδα που έγραψα... Η βιομηχανία, η όποια βιομηχανία, προσπαθεί πάντα να ομαδοποιήσει και να προσδιορίσει ανθρώπους, καταστάσεις και προϊόντα βάση κοινών χαρακτηριστικών έτσι ώστε να μπορεί να διαχειριστεί την όποια στρατηγική της πιο στοχευμένα… Αυτή η τάση έχει οδηγήσει στο γεγονός σήμερα μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες δουλειές στον χώρο της πληροφορικής και όχι μόνο, να είναι αυτή του data scientist/analyst… Ο data scientist/analyst προσπαθεί να μοντελοποιήσει τα δεδομένα έτσι ώστε να μπορέσει να τα ερμηνεύσει με τον πιο αποδοτικό τρόπο και να κάνει προβλέψεις, όσο γίνεται πιο επιτυχείς για το μέλλον… Τα μοντέλα δεν είναι αντιπροσωπευτικά 100%, υπάρχει πάντα το λεγόμενο διάστημα εμπιστοσύνης ή περιθώριο λάθους… Οι τιμές που δεν μπορούν να εξηγηθούν από το μοντέλο συνήθως αφαιρούνται από αυτό για να μην αλλοιώνουν τα τελικά αποτε

Υπάρχουν βιβλία που όταν τα διαβάζεις καταλαβαίνεις ότι δεν είναι αριστουργήματα αλλά δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα χέρια σου... Θες γιατί η υπόθεσή τους σου πατάει τα κουμπιά σου, θες γιατί είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι να διαβάσεις τη δεδομένη χρονική στιγμή... Προσωπικά καταλαβαίνω ότι κολλάω με ένα βιβλίο όταν μου γεννάται η επιθυμία να ψάξω στο internet για πράγματα που διάβασα στο βιβλίο, δεν τα γνωρίζω και μου έχουν εξάψει την περιέργεια... Βασικά αυτό είναι και γαμώ τις αποδείξεις ότι το βιβλίο είναι ενδιαφέρον (για μένα)... Το "Μυστικό της Γενέσεως" του Tom Knox  δεν πρωτοτυπεί θεματολογικά, κινείται στο παλιό, γνωστό μονοπάτι που χάραξε ο Dan Brown : Εναλλακτικές αναγνώσεις της ιστορίας, καταγωγή των θρησκειών, θεωρίες συνωμοσίες κτλ... Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο: Μια αποκάλυψη τόσο συγκλονιστική που θα μπορούσε να απειλήσει την κοινωνική συνοχή όλου του κόσμου. Μόνο ένας άνθρωπος γνωρίζει το μυστικό - και θα κάνει τα πάντα για να καταστρέψει

Έχω έρθει νωρίς νωρίς κι έχω φέρει και κέρασμα... Κάποιοι που θα λείψουν σήμερα με χαιρέτησαν από χθες... Οι υπόλοιποι από όσο έχω καταλάβει από τα συμφραζόμενα μου ετοιμάζουν κάποια έκπληξη για αποχαιρετισμό... Είμαι ευδιάθετος και το ίδιο φαίνονται και οι συνάδελφοι αλλά θα στενοχωρηθώ όταν περάσω την πόρτα το απόγευμα για τελευταία φορά... Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο γραφείο...

Δευτέρα βράδυ, ο Θ. έχει πυρετό και βήχα, είναι ζαβλακωμένος και τον κρατάω αγκαλιά: Εγώ: Θ. απόψε που είσαι άρρωστος να σε πάρω στο μεγάλο κρεβάτι να κοιμηθούμε μαζί; Θ. : Δεν πρέπει να κοιμηθώ μαδί θου μπαμπά γιατί θα θε κολλήθω... (!!!)