Ψαροκόκαλο...

Διαβάζω την περυσινή ανάρτηση με τους στόχους που είχα θέσει για την χρονιά που πέρασε ... Δεν κατάφερα να ξανακόψω το τσιγάρο, ο στόχος ανανεώνεται και για την νέα χρονιά... Ξεκίνησα karate, έχασα πολλά μαθήματα διότι ο Δεκέμβρης ήταν εξαιρετικά δύσκολος μήνας και δεν υπήρχε χρόνος αλλά συνεχίζω κανονικά... Η διατροφή μου έχει διορθωθεί, έχει τις καλές της μέρες και τις κακές αλλά είναι καλή γενικά... Ελάττωσα το άγχος, έγινα πιο ψύχραιμος, πιο επίμονος, πιο υπομονετικός, μπράβο μου (εγκάρδιο χτύπημα επιβράβευσης στην πλάτη)... Λεφτά παραπάνω έβγαλα, αφού δούλεψα αυτό τον χρόνο περισσότερο από κάθε άλλο... Το κακό είναι ότι τα λεφτά αυτά δεν κάνανε τη διαφορά, ούτε αντικατοπτρίζουν την κούραση και την προσπάθεια αυτής της χρονιάς... Το βιβλίο της Python δεν το τέλειωσα ποτέ... Έκανα πολλές απόπειρες μέσα στην χρονιά να εμβαθύνω σε κάποια γλώσσα προγραμματισμού, πέρα από τις στενές απαιτήσεις της δουλειάς μου, αλλά δεν τα κατάφερα... Δεν έχω καταφέρει ακόμα να

Τι μας λέει το σημερινό πρωτοσέλιδο της "Αυριανής" ; Ότι οι εργαζόμενοι του ALTER είχαν το θράσος και την απαίτηση να... πληρώνονται για την εργασία τους για 9 ολόκληρα χρόνια!!! Ότι υπήρχαν μισθοί των 100.000 Ευρώ που προφανώς η διοίκηση του σταθμού τους έδινε ( όταν τους έδινε ) επειδή της είχε βάλει κάποιος το μαχαίρι στο λαιμό... Ότι το ALTER πλήρωνε και Εφορία, άκουσον, άκουσον!!! Μήπως πλήρωνε και εισφορές στο ΙΚΑ;;; Δεν θα αντέξω τέτοια συγκίνηση, τόσο αλτρουισμό... Τέλος, για κερασάκι, μαθαίνουμε ότι άδικα κυνηγάνε τον γέροντα Εφραίμ, σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να πλήξουν την σχέση μας με το ξανθό γένος... Στην χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, εφημερίδες σαν την "Αυριανή" που στήριξαν το κρατικό/παρακρατικό οικοδόμημα για δεκαετίες, συνεχίζουν να κυκλοφορούν πουλώντας τρέλα, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι ο ήλιος ανατέλλει από τη Δύση και ότι τα κοκόρια μας γεννάνε... Έχουν φτάσει σε σημείο να διαστρεβλώνουν τόσο αναίσχυντα την αλήθεια που φτάν

Μεγάλωσα στην πολυκατοικία που έχτισε ο παππούς μου... Στο ισόγειο το μαγαζί, στον πρώτο όροφο η θεία μου, στον δεύτερο εμείς, στον τρίτο ο θείος μου με τους παππούδες... Υπήρχαν και άλλα διαμερίσματα στην πολυκατοικία, εκτός από αυτά που μέναμε το σόι, τα οποία ενοικιάζονταν από τον παππού, το σύνολο έξι... Κάθε χρόνο λέγαμε τα κάλαντα μαζί με τα ξαδέρφια μου, τα παιδιά της θείας μου από τον πρώτο όροφο και οι πρώτοι "πελάτες" που τα ακούγανε ήταν όσοι μένανε στην πολυκατοικία... Χτυπούσαμε τις πόρτες των διαμερισμάτων, των δικών μας και των νοικάρηδων, όλοι άνοιγαν, όλοι ακούγανε τα κάλαντα και όλοι μας έδιναν χαρτζιλίκι, άλλος λίγο άλλος πολύ, ότι μπορούσε ο καθένας... Σήμερα συνειδητοποίησα ότι εκτός των περιπτώσεων των ανθρώπων που δουλεύανε εκείνη την μέρα, οπότε δεν υπήρχε κανείς να ανοίξει την πόρτα, η πόρτα άνοιγε πάντα στο χτύπημα του κουδουνιού μας και όλοι είχαν πάντα διάθεση να ακούσουν τα κάλαντα από εμάς... Ούτε ένας , ούτε μια φορά δεν μας είπε, &quo

Έχω ένα θέμα με την πολιτική ορθότητα, μου την σβουρίζει διότι πιστεύω ότι κατά βάση είναι ένας εύσχημος τρόπος να καμουφλαριστεί η υποκρισία... Υπάρχουν δύο πολιτικά ορθές εκφράσεις που με εκνευρίζουν αφάνταστα... Η πρώτη είναι ο "έγχρωμος" όταν αναφέρεται κάποιος σε άνθρωπο μη-λευκό / Καυκάσιο και ειδικά σε μαύρους... Τι πάει να πει έγχρωμος, για άνθρωπο μιλάμε όχι για τηλεόραση... Υπάρχουν λευκοί, μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι, γιατί τους λευκούς τους λέμε λευκούς και τους υπόλοιπους έγχρωμους; Για να μην φανούμε ρατσιστές; Από πότε είναι ρατσιστικό να λες την αλήθεια; Είναι ντροπή να λες ότι κάποιος είναι μαύρος; Το τραγούδι του James Brown και μετέπειτα moto της Black Power έλεγε "Say it loud, i 'm black and i 'm proud" δεν έλεγε  "Say it loud, i 'm c o l o u r e d and i 'm proud" ... Το να αποκαλείς κάποιον μη-λευκό έγχρωμο δεν επιδεικνύει ευαισθησία και σεβασμό στη διαφορετικότητα αλλά τύψεις που ενδεχόμενα νιώθει ο λευκός για ό

Αν μας ρώταγε κάποιος ποια αίσθηση δεν θα θυσιάζαμε με τίποτα, σίγουρα όλοι θα επιλέγαμε μεταξύ της όραση και της ακοής και δεν θα είχαμε άδικο, η απώλειά τους είναι φοβερό χτύπημα για κάθε άνθρωπο... Τι θα γινόταν όμως αν χάναμε την γεύση; Στο πρώτο άκουσμα δεν ακούγεται και τόσο τραγικό αλλά αν το καλοσκεφτείς είναι... Δεν είναι μόνο ότι χάνεις την απόλαυση ενός φαγητού ή ενός ποτού... Όλα στη ζωή έχουν γεύση... Το φαγητό, το ποτό, το τσιγάρο, τα συναισθήματα έχουν γεύση, ο φόβος, το άγχος, η χαρά, ο έρωτας, όλα έχουν γεύση... Φαντάσου μια ζωή χωρίς γεύση, πουθενά, το φαΐ και το ποτό να είναι μηχανικές συνήθειες που εξασφαλίζουν την επιβίωση, ένα κόσμο που δεν θα υπάρχει λόγος να δεις τους φίλους σου και την οικογένειά σου γύρω από στρωμένο τραπέζι...Μια ζωή που τα συναισθήματα δεν θα περιγράφονται με γευστικές εναλλαγές, όπου η χαρά δεν θα φέρνει γλύκα, το άγχος και ο φόβος πίκρα στα χείλη και ο έρωτας δεν...θα είναι έρωτας... Τι άνοστη και μισή ζωή θα ήταν αυτή...

Άκου το αρχέγονο τύμπανο... Οα,  λαίμε ...  :-P Υ.Γ. Ξεκινάει η άδεια αύριο... :-)

Δύσκολη εβδομάδα, πολύ δουλειά για μένα και την Μ., ατέλειωτα ωράρια, σήμερα μπήκα στο σπίτι στις 7:30, η Μ. θα δουλεύει και την Κυριακή... "Ο γιος μας μεγαλώνει μόνος του" , είπα στην Μ. (αστειευόμενος) στο τηλέφωνο... Η άδειά μου που θα ξεκινούσε τη Δευτέρα παίρνει αναβολή για την Τρίτη και βλέπουμε... Πρώτη φορά μου κόβεται άδεια, δεν μου έχει ξανατύχει... Ευτυχώς απόψε είναι Παρασκευή... 

Πριν από μερικούς μήνες η Μ. είχε αγοράσει μια πιπεριά σε γλάστρα που την βάλαμε στο μπαλκόνι... Έκανε κόκκινες, καυτερές πιπερίτσες τις οποίες κόψαμε και κρεμάσαμε στο μπαλκόνι από μια κλωστή για να ξεραθούν... Πριν καμιά 10 μέρες έφτιαξα ωραιότατο, καυτερό μπούκοβο που μπήκε σε βαζάκι για να καρυκεύσει τις φασολάδες, τις μακαρονάδες και τις μαρινάδες του χειμώνα... Έχουμε και μια γλαστρούλα με δεντρολίβανο στο μπαλκόνι, το πήραμε κυρίως γιατί είναι ανθεκτικό σαν φυτό, το δεντρολίβανο το τρώμε μόνο στην ρεβιθάδα... Σκέφτομαι τώρα τον Φλεβάρη, που είναι η εποχή του φυτέματος,  να πάρω μια ζαρντινιέρα και να φυτέψω πατατούλα... Έχω διαβάσει ότι δεν θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και η επιτυχία είναι σχεδόν εγγυημένη... Λέω να βάλω και κανένα κρεμμυδάκι... Έχει βάλει η μάνα μου στο μπαλκόνι της και πιάσανε κάργα, την Κυριακή που ήμασταν στο πατρικό μου φάγαμε μαρουλοσαλάτα με κρεμμυδάκι παραγωγής της...

Που να πέσεις κατηγορία και να σου καεί το γήπεδο...

Έψαχνα να βρω κανένα free editor με intellisense για Javascript για να τον εγκαταστήσω στο laptop της Μ. έτσι ώστε να μπορώ να δουλεύω και στα δύο μηχανήματα που έχω στο σπίτι και ψάχνοντας βρήκα το  Cloud9 ... Το  Cloud9  είναι ένας on line editor για CSS, HTML και Javascript αλλά υποστηρίζει και αρκετές άλλες γλώσσες (PHP, Ruby,etc)... Προσφέρει integration με GitHub , Bitbucket  και FTP (έστω και σε beta) από όπου μπορείς να σηκώσεις τα projects σου και να δουλέψεις από οποιοδήποτε υπολογιστή, φτάνει να έχει browser... Επίσης δίνει τη δυνατότητα να προστεθούν και άλλοι χρήστες που θα μπορούν να βλέπουν και να δουλεύουν το ίδιο project παράλληλα... Δεν έχω σηκώσει κάτι στο  GitHub  ή το  Bitbucket  οπότε δοκίμασα το FTP και οφείλω να ομολογήσω ότι παίζει μια χαρά... Το μόνο πρόβλημα που εντόπισα είναι ότι για κάποιο λόγο, που μπορεί να φταίω κι εγώ, έχει πρόβλημα με τους ελληνικούς χαρακτήρες, βγάζει "κινέζικα"... Το  Cloud9  υπάρχει και σαν extension του