Ψαροκόκαλο...

Τον τελευταίο καιρό μου έρχονται διαρκώς στο μυαλό κάποια βιβλία του  John Steinbeck  ... Γραμμένα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης , μου φαίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ, μοιάζουν να περιγράφουν συνθήκες και εικόνες που θα αντιμετωπίσουν πολλοί άνθρωποι σήμερα, αύριο, δίπλα μας ή κι εμείς οι ίδιοι ακόμα... Το "Άνθρωποι και ποντίκια" μιλάει για όνειρα, για χαμένα όνειρα για την ακρίβεια... Όνειρα που μπορεί να είναι απλοϊκά, ματαιόδοξα, απελπισμένα αλλά στην τελική πάντα ανθρώπινα... Ο Τζορτζ και ο Λένυ είναι δύο περιπλανώμενοι εργάτες που δεν έχουν τίποτα άλλο από τα δυο τους χέρια... Μικρόσωμος ο Τζορτζ, θηριώδης ο Λένυ αλλά αυτός που προστατεύει τον άλλο είναι ο Τζορτζ γιατί το μυαλό του Λένυ είναι "λίγο"...  Το όνειρο του Τζορτζ είναι μια φάρμα δικιά του, το όνειρο του Λένυ είναι να χαϊδεύει όμορφα, μικρά κουνελάκια... Στην φάρμα που πιάνουν δουλειά συναντούν κι άλλους ανθρώπους με όνειρα σαν τα δικά τους ή διαφορετικά, άλλους καλούς κι άλλους κακούς κι ά

Χαμόγελα-Smile Προχωράω στο διάδρομο, από την αντίθετη πλευρά έρχεται μία συνάδελφος... Δεν έχει πρόβλημα ο ένας με τον άλλο, απλά συνυπάρχουμε... Καθώς πλησιάζουμε οι ματιές μας διασταυρώνονται... Μου χαρίζει ένα χαμόγελο όλο δόντια, της χαρίζω ένα άλλο χωρίς δόντια... Και τα δύο μοιάζουν με γκριμάτσες αλλά έχουν παίξει τέλεια τον ρόλο τους, το κοινωνικό καθήκον ήρθε εις πέρας επιτυχώς... Συνεχίζω για την κουζίνα να βάλω καφέ, προχωράει προς το γραφείο της, αμφότεροι ανακουφισμένοι...

Αναδημοσίευση από Antistachef που "γαζώνει" άλλη μια φορά... Κλικάρετε το link, έχει κι άλλα να δείτε...

...είναι το "Ποιος εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιον" του Τρύφωνα Ζαχαριάδη που πραγματεύεται την αλληλεπίδραση παιδιού και γονέα σε συνάρτηση με τις οικογενειακές παραδόσεις, συμπεριφορές και προσδοκίες... Όντας παιδί μια πολύ "δεμένης" οικογένειας και πατέρας ενός γιου 8,5 μηνών, με απασχολεί πολύ να τον μεγαλώσω όσο γίνεται καλύτερα με τα λιγότερα δυνατά λάθη και η προσέγγιση που έχει ο Ζαχαριάδης στο θέμα, μου φαίνεται ότι, με βρίσκει σύμφωνο... Αναμονή μέχρι να το πάρω στα χέρια μου... Μέχρι τότε διαβάστε μια κριτική από το Booknights ...

Το "Read Book Online" είναι ένα website στο οποίο μπορεί ο οποιοσδήποτε, χωρίς συνδρομή ή κάποιο registration, να διαβάσει όποιο βιβλίο θέλει δωρεάν, κατευθείαν από την οθόνη του υπολογιστή του!!! Το  " Read Book Online" διαθέτει μια συλλογή από περίπου δύο χιλιάδες τίτλους στην αγγλική γλώσσα, από εκατοντάδες συγγραφείς, εκπροσώπους, κυρίως, της Αμερικανικής, της Αγγλικής και της Ιρλανδικής Λογοτεχνίας, όπως οι William Shakespeare, Mark Twain, Charles Dickens, Oscar Wilde, Robert Frost, Edgar Allan Poe, Alexander Pope, Arthur Conan Doyle,Jane Austen και άλλοι... Επίσης, πέραν της κατηγοριοποίησης των βιβλίων σε νουβέλες,ποιήματα, θεατρικά, κτλ, υπάρχουν και τρεις επιπλέον κατηγοριοποιήσεις που αφορούν βιβλία βραβευμένα με βραβεία Nobel, Pulitzer καθώς και επιλογή από τις καλύτερες νουβέλες του 20ου αιώνα...

Πίνω μια Boddingtons , έχω πάρει το lap top αγκαλιά κι έχω αράξει στον καναπέ, η Μ χαζεύει το CSI... Όσα περισσότερα μου συμβαίνουν τόσο λιγότερο έχω μυαλό για να γράψω στο blog... Αυτή την περίοδο συμβαίνουν πολλά και ο χρόνος είναι λίγος, αυτό που θέλω είναι να ρίξω λίγο τις στροφές, να μειώσω το άγχος... Παρ' όλα αυτά, έχω διάθεση για δημιουργικά πράγματα, από χθες μου την κάρφωσε κι άρχισα να διαβάζω Python κι έκανα αίτηση για ένα μεταπτυχιακό!!! Ευχηθείτε μου καλή τύχη, θα την χρειαστώ... Άλλη μια γουλιά μπύρα, μην γίνει και κάτουρο, και καληνύχτα με το αγαπημένο τραγούδι του Σ. μου...

Η "Φαιά Πανούκλα" έφτασε στα χέρια μου ως δώρο από τον αδερφό μου για τη γιορτή μου... Αγοράστηκε μέσω internet διότι δεν μπορούσε να την εντοπίσει σε κάποιο βιβλιοπωλείο (ο ίδιος τη διάβασε on-line), είναι δυσεύρετη και η έκδοση είναι παλιά (εκδόσεις "Κείμενα" ), από το 1971... Στο οπισθόφυλλο γράφει μάλιστα και την τιμή πώλησης της εποχής, "Δρχ 30" ... Η "Φαιά Πανούκλα" είναι ένα ταξιδιωτικό, πολιτικό χρονογράφημα, μια ανάλυση τους πως και του γιατί για την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου... Γράφτηκε από τον Daniel Guerin , Γάλλο δημοσιογράφο και διανοούμενο και αποτελεί το απόσταγμα των δύο ταξιδιών που έκανε στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του '30μ το πρώτο με τα πόδια, λίγο πριν την επικράτηση του ναζισμού, και το δεύτερο με ποδήλατο όταν ο ναζισμός είχε ήδη κυριαρχήσει... Το βιβλίο ξεκινά με ένα εισαγωγικό κείμενο όπου ο Guerin αναλύει τα ιστορικά γεγονότα της εποχής και κάνει κριτική στην στάση της γαλλικής Αριστεράς π

Υπάρχουν βιβλία που τα διαβάζεις και τα ξαναδιαβάζεις, τα μαθαίνεις απ' έξω αλλά παρ΄όλα αυτά όταν βρίσκεις ελεύθερο χρόνο, τα ξαναπιάνεις στα χέρια σου για να διαβάσεις και πάλι εκείνο το συναρπαστικό κεφάλαιο ή για να θυμηθείς τι ακριβώς έλεγε εκείνο το quote... Πια δεν το κάνω αυτό είτε γιατί δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο είτε γιατί μεγαλώνοντας όταν διαβάζω ένα βιβλίο και μου αρέσει, δεν μπορώ να το ξαναδιαβάσω, μου αρέσει να μένω με εκείνο το αίσθημα της ικανοποίησης που είχα όταν το διάβαζα την πρώτη φορά, δεν ρισκάρω να χάσω την ανάμνηση αυτού του συναισθήματος... Τα βιβλία του Umberto Eco  μου προκάλεσαν αντικρουόμενα συναισθήματα... Δεν τα έχω διαβάσει όλα, μόνο τρία και σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μου... Το πρώτο που διάβασα ήταν το "Όνομα  του Ρόδου" ... Ήμουν μικρός, στην πρώτη ή τη δευτέρα γυμνασίου, μόλις είχα δει την ομώνυμη ταινία του Jean-Jacques Annaud , μου είχε αρέσει πολύ, και κάποιος μου έκανε δώρο και το βιβλίο...και έπαθα πλάκα!!! Η ταινί

Εγώ: Τι κάνεις Σ. ; Σ: Ντα, ντα, ντα, ντα... Εγώ: Ήσουν καλό παιδί σήμερα ή την κούρασες την μαμά σου; Σ: Ντα, ντα, ντα, αγκ, μπλεχ... Εγώ:  Θα πάμε να παίξουμε τώρα και να φάμε την κρέμα; Σ:  Αχχχ, ντα, ντα, εοοοοοο.... (Παράλληλα τον αλλάζω, έχει αρχίσει να βαριέται και θυμώνει...) Σ:     (Φωνάζει) Ντα, ντα, ντα, μα, μα, μα, νι, νι, νι, νι.!!! Εγώ: Όχι αγόρι μου εσύ έχεις δίκιο, πάντα έχεις δίκιο [*] ... (τον σηκώνω αγκαλιά) [*] Copyright της Μ.

Τα παρακάτω αποσπάσματα από ποιήματα του Γεώργιου Σουρή γράφτηκαν πριν από 120 χρόνια περίπου... Είναι λυπηρό ότι μοιάζουν σαν να γράφτηκαν σήμερα, φαίνεται τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτή την χώρα από τότε... Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ; Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς, νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, ταμεῖο δίχως χρήματα καὶ δόξης τόσα μνήματα; Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά, κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε; * * * Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια, κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια, ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή. * * * Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί, οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. * * * Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος. * * * Χαρὰ στ