Ψαροκόκαλο...

Σήμερα το απόγευμα, κατά τις 7:00, ο Θ. αποφάσισε ότι έπρεπε να βάλει ένα μακαρόνι  (άβραστο) στην κλειδαριά της εξώπορτας... Δεν το πήραμε χαμπάρι κατευθείαν παρά μόνο όταν έβαλα το κλειδί στην πόρτα και συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν αδύνατο... Ρωτώντας τα παιδιά έμαθα τι είχε συμβεί κι αποφάσισα να βγάλω τον αφαλό της κλειδαριάς μήπως και καταφέρω και αφαιρέσω το μακαρόνι που είχε κολλήσει μέσα όπως κι έγινε... Όταν δοκίμασα να ξαναβάλω την κλειδαριά στην πόρτα αυτό ήταν αδύνατο οπότε, έπειτα από την συμβουλή της Μ., αποφάσισα να πάω μέχρι το κλειδαράδικο για να πάρω τις κατάλληλες οδηγίες ή να αγοράσω καινούργια κλειδαριά... Η ώρα ήταν ήδη 8 και φεύγα, το κλειδαράδικο είναι στην πλατεία και είχε απίστευτη κίνηση ενώ ένα περιπολικό ήταν παρκαρισμένο έξω από το κλειδαράδικο κι έκοβε κλήσεις σε παράνομα παρκαρισμένα.... Δεν βρήκα να παρκάρω οπότε ανέβασα το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο λίγο παρακάτω και το άφησα με alarm... Πλησίασα στο περιπολικό που ήταν σταματημένο μπροστά σ

Είμαι ο τελευταίος που θα χαϊδέψει τα αυτιά του "άγιου" λαού που έχει πάντα δίκιο και τα πάντα καλώς καμωμένα αλλά αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες με την επιτιμητική σύγκριση που γίνεται σχετικά με την αγωνιστηκότητα των Ελλήνων συγκριτικά με αυτή των Γάλλων που είναι στους δρόμους αυτές τις μέρες, είναι και άδικη και ανιστόρητη... Η μνημονιακή περιπέτεια τις Ελλάδας ξεκίνησε  το 2010 και είχε πολλά επεισόδια... Μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού αντέδρασε δυναμικά και με πολλούς τρόπους σε όλο αυτό που συνέβαινε ασχέτως του πως επικοινωνήθηκε και πως αξιολογήθηκε από τα media και τον μέσο πολίτη η κάθε δράση ξεχωριστά και στο συνολό τους... Πολύς κόσμος αντέδρασε και αυτό που βρήκε απέναντι του ήταν ξύλο, χημικά, καταστολή, ανεργία, κυνηγητό σε κάθε επίπεδο και κάθε μορφής... Δεν θα κατηγορήσω κανέναν αν κουράστηκε ή αν απελπίστηκε από αυτήν την μάχη που φαινόταν να μην καταλήγει πουθενά, είναι ανθρώπινο... Αυτό που έκανε λάθος το ελληνικό κίνημα ενάντια στα μνη

17 μήνες μετά, με ξενύχτια, με διάβασμα, με κούραση, με πολλές ώρες πάνω από τον υπολογιστή, είτε στο σπίτι είτε στα Starbucks της πλατείας όπου κατέφευγα για λίγη ησυχία για να μπορέσω να μελετήσω... Αυτό που ξεκίνησε το Γενάρη του 2015 τελείωσε σήμερα το πρωί, κατάφερα και ολοκλήρωσα το Data Sciense Specialization που προσφέρεται από το Coursera και το JHU με βαθμό 95% , όχι κι άσχημα νομίζω... :) Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία, το ευχαριστήθηκα πολύ, έμαθα καινούργια πράγματα, απέκτησα μια διαφορετική οπτική πάνω στην έννοια της πληροφορίας όπως την γνώριζα από την μέχρι τώρα επαγγελματική μου εμπειρία, ήταν η επίτευξη ενός στόχου που είχα θέσει στον εαυτό μου για να αναπληρώσω (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) το μεταπτυχιακό που δεν έκανα ποτέ μου... Υ.Γ. Το πιστοποιητικό, προφανώς, έχει τροποποιηθεί λιιιιιίγο... :)

Μεσοδυτικές πολιτείες στα μέσα της δεκαετίας του '80... Απέραντες εκτάσεις, καταχρεωμένες φάρμες, trailer parks, bar φορτηγαντζήδων στην εθνική οδό, φτώχεια, χιόνι, λάσπη, ριγκανισμός στα "καλύτερά" του, συντηρητισμός και καχυποψία για κάθε τι διαφορετικό... Κάπως έτσι είναι το σκηνικό για όλα αυτά που θα συμβούν ένα παγωμένο βράδυ του Γενάρη του 1985 που η οικογένεια Ντέι ξεκληρίζεται, η μητέρα και δύο από τις κόρες της δολοφονούνται, κατηγορούμενος είναι ο γιος της και μοναδική επιζήσασα η μικρή κόρη, η εφτάχρονη Λίμπι... 24 χρόνια μετά, η δυσλειτουργική Λίμπι στην προσπάθειά της να βρει λεφτά για να ζήσει, δέχεται να σκαλίσει ξανά τις αναμνήσεις της από εκείνο το βράδυ και να ξαναψάξει την υπόθεση της δολοφονίας της οικογένειάς της για λογαριασμό ενός club που ασχολείται με την λύση εγκλημάτων και δολοφονιών... Αυτό που στην αρχή θα ξεκινήσει σαν μια απλή προσπάθεια να εξασφαλίσει χρήματα για την επιβίωσή της θα εξελιχθεί σιγά σιγά σε ένα ταξίδι για την αποκάλυψη τ

Έστω ότι για κάποιο λόγο, προγραμματίζοντας σε R, σε κάποια στιγμή υπάρχει η ανάγκη να δημιουργήσετε ένα κενό plot, κάτι σαν place holder ή για να αποτρέψετε την εφαρμογή σας να δείχνει ασυναρτησίες ή errors στο "κανονικό" σας plot... Σε εμένα η ανάγκη προέκυψε όταν φτιάχνοντας ένα Shiny application, ήθελα ένα συγκεκριμένο plot να μην δείχνει τιμές όταν το input περιλαμβάνει συγκεκριμένες τιμές που δεν θα είχαν έτσι κι αλλιώς νόημα....  Μια καλή λύση είναι όταν έρχονται αυτές οι συγκεκριμένες τιμές να μην γίνεται render το "κανονικό" plot αλλά ένα άλλο, κενό που απλά θα καταλαμβάνει τον σχετικό χώρο πάνω στο application... Η λύση αυτή μπορεί να επιτευχθεί είτε δημιουργώντας ένα κενό plot το οποίο λειτουργεί σαν ένα place holder: ...είτε δημιουργώντας ένα plot χωρίς observations το οποίο όμως γίνεται κανονικά visualized όπως για παράδειγμα υλοποιεί ο παρακάτω κώδικας: Ενημερωτικά, εγώ χρησιμοποίησα το πρώτο code snippet διότι θεωρώ ότι τα

Ο Σ. κάνει προπόνηση, εγώ κάθομαι στην κερκίδα και κάνω ότι κάνει ο Έλληνας πατέρας που σέβεται τον εαυτό του: Πίνω freddo espresso γλυκό σε σουπιέρα και χαζεύω στο Facebook...

Το τελευταίο (μεγάλο) διάστημα τα πράγματα έχουν γίνει υπέρ το δέον ήσυχα στο "Ψαροκόκαλο" ... Εγώ γράφω και μου φαίνεται ότι τα διαβάζω μόνος μου, οι επισκέψεις έχουν πέσει κατακόρυφα, δεν συζητάω για τα σχόλια, καμιά φορά η ησυχία γίνεται ανατριχιαστική, ακούγονται μόνο τα βήματά μου στο παρκέ... Κάντε μου μια χάρη όσοι ακόμα διαβάζετε το "Ψαροκόκαλο" , κοινοποιήστε την παρουσία σας με κάποιο τρόπο, ότι θέλετε, ένα σχόλιο, ένα +1 στο Google, κάτι... Οι δέκα πρώτοι που θα δηλώσουν την παρουσία τους θα κερδίσουν ένα συλλεκτικό T-Shirt των System Of A Down ... Ok, αυτό είναι ψέμα αλλά θα εκτιμήσω πολύ αν δώσετε σημεία ζωής, έχω αρχίσει και σκιάζομαι μονάχος μου...

Υπάρχουν βιβλία που έχουν μια σημασία υποκειμενική για τον αναγνώστη... Πέρα από το περιεχόμενό τους, τα μηνύματα και τις ιδέες που θέλουν να επικοινωνήσουν, σημαίνουν και κάποια άλλα πράγματα για τον καθένα που τα διαβάζει, ακατανόητα και αόρατα στους άλλους αλλά πλήρη ουσίας στον ένα, σε αυτόν που τα βλέπει... Για μένα το βιβλίο αυτό ,   "Η ιστορία και τα μυστικά του WikiLeaks" , ήταν η ευκαιρία μου να βγω από το αναγνωστικό hiatus στο οποίο βρισκόμουν εδώ και λίγο καιρό... Ενεργοποίησε το μυαλό και την περιέργειά μου, να ψάξω στο Internet για τα πρόσωπα που αναφέρονται, να ψάξω να βρω την ταινία η οποία βασίστηκε στο βιβλίο ( "The fifth estate" ) και να συνειδητοποιήσω πόσες λίγες ταινίες βλέπω πια εγώ που κάποτε πήγαινα σινεμά τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα... Πέραν των προσωπικών μου διαπιστώσεων και συμπερασμάτων, το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον και ασχολείται με το φαινόμενο WikiLeaks  και τα κυριότερα γεγονότα που  το αφορούν όπως παρουσιάζεται μέσ απ

Σε αγαπώ πολύ αγοράκι μου, χρόνια σου πολλά!

Ήταν και τότε Μεγάλη Δευτέρα, 11 χρόνια πριν, η πρώτη μέρα που έπιασα δουλειά στην Τράπεζα Κύπρου... Ήμουν 26 χρονών και 8 μηνών, junior σε όλα και στη δουλειά και σαν άνθρωπος...  Πέρασαν 11 χρόνια, άλλαξα τράπεζα με τον τρόπο που την άλλαξα , πλέον έχω οικογένεια, 2 παιδιά, μούσια και αρκετά κιλά παραπάνω...  Σε αυτά τα 11 χρόνια είχα καλές και κακές, επαγγελματικά, στιγμές, πέρασα πολλά, έμαθα πολλά, άλλαξα πολύ, πάρα πολύ, από τον 26χρονο junior developer που ανέβηκε γραβατωμένος και τέζα ψαρωμένος στον 6ο όροφο του κτιρίου στο νούμερο 170 της Λεωφόρου Αλεξάνδρας...  Πολύ σημαντικό ότι δεν έμεινα ούτε ένα μήνα απλήρωτος αυτά τα 11 χρόνια, δεν μπήκα ποτέ στην στρατιά των ανέργων...  Οι συνθήκες έχουν αλλάξει πάρα πολύ από εκείνη την μέρα του Απριλίου του 2005... Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα φίλο μου ακούγοντας την είδηση της πρόσληψης μου να μου λέει ότι θα πάρω σύνταξη από την Τράπεζα Κύπρου... Πλέον η Τράπεζα Κύπρου δεν υπάρχει στην Ελλάδα και δεν ξέρω αν τελικά θα