Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Τρομοκρατία

Ταξιδεύοντας την εποχή του φόβου...

Το Σάββατο ταξιδεύουμε οικογενειακώς στην Ολλανδία... Είναι ένα ταξίδι που προγραμματίσαμε εδώ και καιρό, πολύ πριν τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες ... Δεν υποκρίνομαι ότι δεν σκέφτηκα να το ακυρώσουμε όταν έμαθα για τα συμβάντα, ούτε ότι δεν αποφεύγω εσκεμμένα να διαβάζω σχετικές ειδήσεις... Εντελώς απλοϊκά, σαν παιδάκι ή στρουθοκάμηλος, θα ήθελα να μην έχουν συμβεί όλα αυτά, να περιμένω ξένοιαστος την αναχώρηση... Φοβάμαι, ναι, αλλά θα το κάνουμε το ταξίδι... Ίσως να τροποποιήσουμε το πρόγραμμα που είχαμε καταστρώσει αλλά θα πάμε... Αν δεν πάμε, το επόμενο βήμα θα είναι να κλειστούμε σιγά σιγά στο σπίτι για να μην μας συμβεί κάτι και κάτι τέτοιο δεν το θέλω ούτε για μένα ούτε για την οικογένειά μου... Αν αφήσουμε τον φόβο να μας γονατίσει, να μας περιορίσει, χαρίζουμε μια μεγάλη νίκη σε όλους αυτούς που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν, είτε λέγονται τζιχαντιστές είτε κυβερνήσεις είτε ο νταής της γειτονιάς...  Ομολογώ βέβαια ότι και λόγω επαγγελματικής διαστροφής, αναζήτησα τις πιθανό...

Και με αυτούς και με τους άλλους...

Η σκέψη όλων σήμερα είναι με τα θύματα των βομβιστικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες , με τους ανθρώπους που έχουν έντρομοι κλειστεί στα σπίτια τους... Η δική μου είναι και με αυτούς τους μουσουλμάνους που ζουν στην Ευρώπη, δεν είναι Τζιχαντιστές και συγκεντρώνουν βλέμματα γεμάτα καχυποψία και εχθρότητα καθώς μπαίνουν στο super market ή στο λεωφορείο...

Αντιφάσεις...

Οι αντιφάσεις της a la carte ευαισθησίας των social media είναι τεράστιες... Από το πρωί το Facebook μας προτείνει να αλλάξουμε την εικόνα του προφίλ μας με την tricolore για συμπαράσταση στα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία ... Δεν έδειξε ποτέ στο παρελθόν την ίδια ευαισθησία για τα θύματα της Συρίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, για τα εκατομμύρια πρόσφυγες που σκοτώνονται καθημερινά στην προσπάθειά τους να ζήσουν μια ζωή μακρυά από τον πόλεμο, τον φόβο και την πείνα... Ίσως γιατί κανένας από αυτούς δεν είναι λευκός και χριστιανός... Φυσικά και πονάμε και συμπαραστεκόμαστε στους αθώους που πλήρωσαν με τη ζωή τους τον φανατισμό αλλά μην ξεχνάμε τι τον γέννησε... Φυσικά δεν εννοώ το Ισλάμ που μια χαρά πολιτισμένο και κοσμικό ήταν μέχρι που οι Δυτικοί αποφάσισαν να παίξουν κουκλοθέατρο με ανθρώπινες μαριονέτες και απλά τους ξέφυγε το παιχνίδι από τα χέρια... Για τις ευθύνες αυτές πάντα σιωπή κι εθνική ομοψυχία...