Ψαροκόκαλο...

Είμαι τύπος που χρειάζεται να έχει στόχους, κάτι να κυνηγάει... Τους καταστρώνω στο μυαλό μου, τους μελετώ και τους κρατώ σε αναμονή μέχρι να έρθει η ώρα να (γίνει η απόπειρα να) εκπληρωθούν... Ένα στόχος μπορεί να περιμένει για χρόνια αλλά (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια) πάντα έρχεται η ώρα του να δοκιμαστεί...  Ένα τέτοιος στόχος ήταν κι ο σημερινός που εκπληρώθηκε... Μια μεγάλη πεζοπορική διαδρομή με πολύ μεγάλες υψομετρικές διαφορές που συνδυάζει βουνό και πόλη... Κουράστηκα πολύ αλλά τα κατάφερα και αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία...

Μου αρέσει να βάζω στόχους και να τους επιτυγχάνω, μου αρέσει να σπρώχνω τα όρια μου κάθε φορά και λίγο παρακάτω... Η διαδικασία από την στοχοθεσία μέχρι την επίτευξη του στόχου με κρατάει ζωντανό και με το μυαλό μου σε κίνηση... Ξεκινώντας εδώ και 2 χρόνια πάνω κάτω την προσπάθεια να περπατώ/τρέχω όσο μπορώ περισσότερο έτσι ώστε να γυμναστώ, να χάσω κάποια επιπλέον κιλά και να έχω καλύτερη υγεία, είχα βάλει σαν στόχο κάποια στιγμή να διανύσω την απόσταση από το σπίτι μου στην Αγία Παρασκευή μέχρι το πατρικό μου στον Ταύρο με τα πόδια... Ο στόχος αυτός έγινε πραγματικότητα χθες το πρωί, πολύ ευκολότερα από ότι περίμενα τελικά και η ικανοποίηση που ένιωσα, και νιώθω ακόμα, είναι μεγάλη... Τώρα βρίσκομαι ήδη  σε φάση αναζήτησης του επόμενου στόχου...