Ψαροκόκαλο...

How can you frighten a man whose hunger is not only in his own cramped stomach but in the wretched bellies of his children? You can't scare him – he has known a fear beyond every other... (Πώς μπορείς να φοβίσεις έναν άντρα του οποίου η πείνα δεν βρίσκεται μόνο στο σπασμένο από κράμπες στομάχι του αλλά και στις άθλιες κοιλιές των παιδιών του; Δεν μπορείς να τον φοβίσεις, έχει γνωρίσει ένα φόβο μεγαλύτερο και πέρα από κάθε άλλο...) Απόσπασμα από το βιβλίο "Τα σταφύλια της οργής" του John Steinbeck , για το οποίο είχα γράψει παλιότερα αυτό το post... Η μετάφραση είναι δική μου...

Σε κάποιο σημείο στο "Ο γιος" του Jo Nesbo λέει: "...Η ευθύνη ενός γιου δεν είναι να γίνει σαν τον πατέρα του, είναι να γίνει καλύτερος από τον πατέρα του..." Είναι πολύ εύκολο να γίνεις σαν τον πατέρα σου, το να αναπαράξεις τις συμπεριφορές που γνωρίζεις βγαίνει πολύ φυσικά... Φυσικά και θα κάνεις κάποια από τα λάθη που έκανε ο πατέρας σου μαζί με τα δικά σου... Το ζήτημα είναι να μην κάνεις όλα τα λάθη του πατέρα σου και να κάνεις τουλάχιστον ένα πράγμα καλύτερα από ότι τα έκανε αυτός... Μόνο τότε μπορείς να λες ότι πήγες ένα βήμα παρακάτω, έγινες έστω και λίγο καλύτερος από τον πατέρα σου... Όταν γίνεσαι πατέρας, μόνο τότε είσαι σε θέση να κατανοήσεις κάποια πράγματα σχετικά με τον δικό σου πατέρα... Να ερμηνεύσεις συμπεριφορές και αντιδράσεις, να καταλάβεις γιατί ήταν όπως ήταν, να  τον συγχωρέσεις για όσα του κρατάς... Είναι καλό να συγχωρείς αλλά σημαντικότερο να καταλαβαίνεις... Αν δεν έχει γίνει το ασυγχώρητο, το πολύ τραγικό ή φοβερό, όλα τα λ