Για τα Τέμπη, μια Κυριακή πρωί...

Κάποιος θα διαβάσει αυτό το post και θα σκεφτεί είναι σαββατοκύριακο και φιλοσοφεί ο αργόσχολος... Μπορεί και να είναι έτσι αλλά αυτό το γεγονός δεν αλλάζει την αλήθεια...

Σαν κοινωνία κάναμε τα στραβά μάτια στα πάντα... Στην ανύπαρκτη δημόσια υγεία, στην παραπαίουσα δημόσια παιδεία, στην εξωφρενική ακρίβεια, στα απλησίαστα νοίκια, στη ζωή χωρίς μέλλον και προοπτική για τους πιο αδύναμους από εμάς, στην εκατόμβη των νεκρών του covid, στην αστυνομική βία, στις υποκλοπές, η λίστα είναι ατελείωτη... Κάθε φορά, στα μάτια αυτού που ήθελε να δει την αλήθεια, το σύστημα σου έλεγε ότι τα κέρδη και οι αριθμοί είναι πιο σημαντικά από την ανθρώπινη ζωή... 

Μετά ήρθαν τα Τέμπη...

Η τραγωδία ήταν τεράστια και χτύπησε στο ευαίσθητο σημείο κάθε ενός από εμάς ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, τα παιδιά μας... Όλοι λίγο πολύ σκέφτηκαν ότι το δικό τους παιδί μπορεί να ήταν πάνω σε αυτό το τρένο και κάτι μέσα μας ξεχείλισε... Μας έχουν πάρει τα πάντα και δεν μιλάμε, θα μας σκοτώσουν και τα παιδιά μας; Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ο κόσμος βγήκε στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί, να ζητήσει την τιμωρία όλων των υπαίτιων, να απαιτήσει να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο...

Καλό είναι ο κόσμος να είναι ρεαλιστής... 

Οι 57 στα Τέμπη δολοφονήθηκαν γιατί για το σύστημα της χώρας, οικονομικό και πολιτικό, η ζωή τους είχε μικρότερη αξία από τα κέρδη κάποιων άλλων ανθρώπων... Η ζωή τους είχε μικρότερη αξία από το σύστημα τηλεδιοίκησης, από το κόστος συντήρησης του σιδηροδρομικού δικτύου, από τα εισιτήρια που δεν θα κόβονταν αν ο υπουργός μεταφορών δεν "διασφάλιζε την ασφάλεια", από την αξία του φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας, από την αξία του πολιτικού κεφαλαίου που χτίζεται με ρουσφετολογικούς διορισμούς και διευκολύνσεις στους ημετέρους... Αυτό το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που κυβερνάει αυτή την χώρα λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους,  δεν άλλαξε ποτέ και δεν θα αλλάξει ποτέ, τουλάχιστον όχι αυτοβούλως... Η ζυγαριά του πάντοτε έκλινε προς τα κέρδη, η ανθρώπινη ζωή ερχόταν πάντα δεύτερη... 

Ο κόσμος που κατέβηκε και συνεχίζει να κατεβαίνει στο δρόμο ζητώντας να μην υπάρξουν ξανά άλλα Τέμπη, πρέπει να κατανοήσει ότι όσο υπάρχει αυτό το πολιτικό/οικονομικό status quo ΦΥΣΙΚΑ και θα υπάρξουν και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εύχεται τα παιδιά του να μην είναι τα θύματα... Αν θέλει να αλλάξει αυτή η κατάσταση, να απομακρύνει το μαχαίρι που κρέμεται πάνω από τους λαιμούς όλων μας,  πρέπει να βρει τρόπους να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, αυτό το σύστημα που προτιμά τα κέρδη από τον άνθρωπο...

Μεταξύ αυτών των τρόπων διαβεβαιώνω ότι δεν συμπεριλαμβάνονται tweets, stories ή posts σαν και αυτό... Τα social media έχουν τη χρησιμότητα τους αλλά ο κόσμος αλλάζει με πράξεις στον πραγματικό κόσμο...