Μικροπράγματα...
Τον τελευταίο ένα χρόνο περίπου έχω αρχίσει και πάλι να ασχολούμαι με τα αθλητικά και να παρακολουθώ την ομάδα μου τον Ολυμπιακό, κατά κύριο λόγο την ομάδα του μπάσκετ... Σίγουρα έχει παίξει ρόλο ότι και τα δυο μου αγόρια ασχολούνται με το μπάσκετ, είναι το άθλημα που τους ενδιαφέρει, που τους αρέσει να βλέπουν, μου ζητάνε και τους πάω στο γήπεδο... Σήμερα ετοιμαζόμαστε να δούμε τον ημιτελικό με την Ρεάλ, έχω ήδη αγοράσει το Final Four Pass για την Euroleague TV, θα κάνουμε μπάρμπεκιου και θα έρθει ο αδελφός μου να το δούμε όλοι μαζί...
Τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν έτσι... Δεν είδα ποτέ τα Final Four του 2012 και 2013 που κατακτήσαμε τον τίτλο back to back, τότε δεν ήξερα καν ότι συμμετείχαμε, όπως δεν ήξερα μέχρι χθες ότι συμμετείχαμε στο προηγούμενο Final Four του Βερολίνου το 2009 κι ότι χάσαμε από τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό... Δεν είδα επίσης ποτέ τους χαμένους τελικούς του 2015 και του 2017, ούτε τον χαμένο ημιτελικό του Βελιγραδίου το 2022 με το buzzer beater του Micic...
Πάντα με ενδιέφεραν τα αθλητικά, πάντα παρακολουθούσα και παθιαζόμουν αλλά αυτά τα τελευταία 15 χρόνια απείχα, χωρίς συνειδητή επιλογή αυτό το χόμπι μου απέκτησε πολύ χαμηλή προτεραιότητα στη ζωή μου συγκριτικά με άλλα πράγματα, όπως η οικογένεια, τα παιδιά, η καθημερινότητα... Θυσίασα εν ολίγοις ένα κομμάτι από εμένα για κάτι που είχε και πάντα έχει μεγαλύτερη σημασία και τώρα που νιώθω ότι μου "επιτρέπεται" από τις συνθήκες, αρέσει και στα παιδιά μου, το έχω επαναφέρει στη ζωή μου...
Δεν θεωρώ ότι είναι παράλογο όλο αυτό, από την άλλη σκέφτομαι τι άλλο έχω θυσιάσει από εμένα για το καλό της οικογένειας μου και κυρίως αν έχω θυσιάσει σχέσεις και ανθρώπους και φιλίες αλλά νομίζω ότι το πιο σημαντικό ερώτημα που θέλει απάντηση είναι αν όντως χρειαζόταν να θυσιαστούν κάποια πράγματα... Δεν ήταν προδοσία προς την αφοσίωση για την οικογένεια μου το να παρακολουθώ την ομάδα μου πότε πότε, ίσως να ήταν καλύτερη και πιο ευχάριστη η καθημερινότητα για όλους μας αν κρατούσα κάποια τέτοια μικροπράγματα στην ζωή μου τα προηγούμενα 15 χρόνια...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου