"Αγριότοπος" του John Killian

Ό Ντέμιαν Τζόουνς είναι ένας εσωστρεφής, χωρίς φίλους και κοινωνικές συναναστροφές, συγγραφέας βιβλίων τρόμου με ζόμπι... Αποφασίζει να συμμετάσχει σε μια εκδρομή στον Αγριότοπο του Μέιν, μια παρθένα περιοχή άγριας φύσης, μαζί με άλλους πέντε αγνώστους για χάρη της Άμπερ, μιας γυναίκας που γνώρισε on line και τον έκανε να θελήσει να βγει από το καβούκι της μοναχικής ζωής που ζει... Η εκδρομή περιλαμβάνει πεζοπορία και διαβίωση μέσα στην φύση και προορίζεται να κρατήσει δέκα ημέρες, είναι μια δοκιμασία και για τον πιο σκληραγωγημένο φυσιολάτρη... Οι πρώτες δύο μέρες κυλούν ομαλά αλλά μετά εμφανίζονται οι άνθρωποι πουλιά... Άγνωστοι άνθρωποι που φορούν μάσκες πουλιών, είναι οπλισμένοι με τόξα, βαλλίστρες, μασέτες και φαίνεται να έχουν ένα και μοναδικό σκοπό... Να κυνηγήσουν και να εξοντώσουν όλους τους εκδρομείς, συμπεριλαμβανομένου του Ντέμιαν, ως τον τελευταίο... 

Ο John Killian είναι το συγγραφικό alter ego ενός γνωστού Έλληνα συγγραφέα, όπως μας πληροφορεί το sitε του εκδοτικού οίκου, δεν είναι γνωστές άλλες πληροφορίες για αυτόν... Αυτό που μπορώ να υποθέσω είναι ότι είναι ένας άνθρωπος που αγαπά την λογοτεχνία του τρόμου και του φανταστικού, αγαπά τις σχετικές κινηματογραφικές ταινίες, το βιβλίο έχει άμεσο reference σε ταινίες όπως το "Αίμα στου λόφους" και "Όταν ξέσπασε η βία", θα έλεγα ότι είναι 45 με 50, στο ίδιο ηλικιακό group με μένα δηλαδή και μεγάλωσε τέλη 80's, αρχές 90's...

Ο αφηγητής τους βιβλίου είναι ο Ντέμιαν, μας παρουσιάζει την ιστορία σε πρώτο πρόσωπο... Η ιστορία ξεκινάει με ένα πολύ ήπιο ρυθμό... Ο μοναχικός Ντέμιαν γνωρίζει τα μέλη της ομάδας και την Άμπερ, το πρόσωπο που τον παρακίνησε να βγει από το comfort zone του και να δοκιμάσει κάτι εντελώς ξένο για αυτόν... Με άλλους ταιριάζει και με άλλους όχι τόσο, κρατάει τις αποστάσεις του και είναι αποφασισμένος να αποδείξει την αξία του στην Άμπερ... Η εκδρομή ξεκινάει και όλα βαίνουν ομαλά, βάση προγράμματος και προσδοκιών... Το πρώτο βράδυ γύρω από την φωτιά μια συζήτηση γύρω από τη βία και ταινίες σαν και αυτές που ανέφερα πιο πάνω θα φαίνεται προφητική τις επόμενες ημέρες... Όταν την επόμενη ημέρα γίνεται η πρώτη συνάντηση με τους ανθρώπους πουλιά, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο... Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά, η παρέα των εκδρομέων είναι πλέον θηράματα και οι κυνηγοί τους αόρατοι... Η ένταση είναι συνεχής, το άγχος για επιβίωση διαρκές ενώ η παρέα αποδεκατίζεται μέρα με την μέρα... Ο Ντέμιαν προσπαθεί να επιβιώσει, παρακολουθούμε τις σκέψεις του, πυρετώδεις, την προσπάθεια του να ανταπεξέλθει στην φυσική καταπόνηση, την έλλειψη ξεκούρασης, τροφής και καταλύματος... Όσο το κυνήγι κορυφώνεται και οι σύντροφοι του χάνονται ο Ντέμιαν μπαίνει σε ένα κύκλο σκέψεων/παραληρήματος που μας αποκαλύπτουν στοιχεία για τον χαρακτήρα του, το πως έχει δομήσει την μοναχική ζωή του, την αντίληψή του για τον κόσμο, την ζωή, τον θάνατο, την βία... Η κορύφωση της πλοκής θα έρθει στις τελευταίες σελίδες όπου μετά από την τρελή φυγή μέσα από υπόγειες στοές θα καταλήξει σε ένα απίθανο twist κι ένα απίστευτο φινάλε που θα βάλει όλα τα κομμάτια της ιστορίας στην θέση τους...

Απόλαυσα την ανάγνωση του "Αγριότοπου" , είναι ένα άψογο δείγμα λογοτεχνίας που συνηθίζεται να κατηγοριοποιείται κάτω από την ταμπέλα του cult ή του horror αλλά προσωπικά με γοητεύει γιατί εξερευνά τα όρια της ανθρώπινης φύσης...

Προτείνεται σε όλους τους fans του είδους, ανεπιφύλακτα!