"Πάρανταις" της Fernanda Melchor

 

Η κυρία Μαρόνιο είναι μια sexy σύζυγος ενός επιτυχημένου τηλεοπτικού στελέχους και μητέρα δύο κακομαθημένων μικρών αγοριών... Ο Φράνκο Ανδράδε ένας χοντρός, σπυριάρης, έφηβος με εμμονή με την κυρία Μαρόνιο, που μένει με τους ευκατάστατους παππούδες του... Ο Πόλο είναι ένας φτωχοδιάβολος, λίγο πιο μεγάλος από τον Φράνκο που εργάζεται από το πρωί ως το βράδυ σαν κηπουρός και παιδί για όλα τα θελήματα... Όλα αυτά στο Πάρανταις, ένα συγκρότημα πολυτελών κατοικιών όπου στο τέλος όλα θα πάνε κατά διαόλου...

Το βιβλίο της Fernanda Melchor είναι μια γροθιά στο στομάχι... Παρά το πολύ μικρό του μέγεθος καταφέρνει να συμπυκνώσει μέσα στις 120 σελίδες του μια ιστορία όπου πρωταγωνιστής είναι η βία... Η βία που εκφράζεται με κάθε τρόπο είτε μιλάμε για λεκτική, φυσική, ψυχολογική, σεξουαλική... Η γλώσσα του βιβλίου είναι σκληρή, είτε μιλάμε για τις περιγραφές των σεξουαλικών φαντασιώσεων του Φράνκο με την κυρία Μαρόνιο, στα όρια του πορνογραφήματος, είτε μιλάμε για τους καυγάδες του Πόλο με την μάνα του, τον καθημερινό εξάψαλμο που του ρίχνει... Τολμώ να πω ότι οι καυγάδες αυτοί μου θύμισαν τους διαλόγους στο "Σπιρτόκουτο" του Γιάννη Οικονομίδη ... Για τους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές, τον Φράνκο και τον Πόλο, υπάρχει ένα κοινό μοτίβο, αυτός της απουσίας πατρικού προτύπου... Ο Φράνκο μεγαλώνει με τους παππούδες του, καλοζωισμένος και ασύδοτος, παραδομένος στην παρακμή και την εσωστρέφεια με ένα πατέρα που εμφανίζεται μόνο για να τον τιμωρήσει ξυλοφορτώνοντάς τον... Ο Πόλο ζει με την μητέρα του, ο πατέρας είναι άφαντος, τα μόνα ανδρικά πρότυπα που υπάρχουν στη ζωή του είναι αυτά του νεκρού πια παππού του που ήταν αλκοολικός με βίαια ξεσπάσματα οργής και του ξαδέρφου του Μίλτον ο οποίος έχει μπλέξει με τα καρτέλ των ναρκοβαρώνων...  Οι ζωές και των δύο μοιάζουν αδιέξοδες η καθεμία με τον δικό της τρόπο... Ο Φράνκο ναι μεν έχει λεφτά και εξασφαλισμένο τον επιούσιο αλλά έχει επίγνωση του πως φαίνεται στα μάτια των άλλων, νιώθει ότι δεν θα τον αγαπήσουν ποτέ για αυτό που είναι και αυτό τον κάνει να έχει ακόμα μεγαλύτερο εμμονή με την sexy, προκλητική κυρία Μαρόνιο... Ο Πόλο είναι εγκλωβισμένος στην φτώχεια και στον τρόμο της καθημερινής επιβίωσης, αναγκάζεται να σκύβει διαρκώς το κεφάλι στην μάνα του, στον κύριο Ουρκίσα τον εργοδότη του, ακόμα και τον Φράνκο τον οποίο σιχαίνεται αλλά κάνει παρέα γιατί του δίνει λεφτά για ποτό και τσιγάρα... Προσπαθεί να βρει την άκρη, ζητάει βοήθεια από τον Μίλτον για μια καριέρα στο έγκλημα αλλά αυτός τον αποτρέπει... Καμία λύση δεν υπάρχει οπότε σιγά σιγά το σχέδιο του Φράνκο του φαίνεται λογικό... Θα συνεργαστούν για να πετύχουν αυτό που θέλει ο καθένας από την πλευρά του και όπου βγει...

Εξαιρετικό βιβλίο, ένα βιβλίο που προκαλεί πολύ έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη... Παρατηρώντας το με μια άλλη οπτική ο αναγνώστης θα διακρίνει τα σχόλια της Fernanda Melchor σε διάφορα θέματα που αφορούν την μεξικανική κοινωνία όπως αυτό της ακραίας ανισότητας, των φυλετικών διακρίσεων, των καρτέλ των ναρκωτικών, κυρίαρχο θέμα όμως είναι η βία όπως γράφτηκε και πιο πάνω... Είναι ένα βιβλίο που συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους εκτιμούν  μια σύγχρονη ρεαλιστική γραφή όπως αυτή της Μεξικάνας συγγραφέα...