Resolutions...

Σε συνέχεια από το προηγούμενο post, χθες το πρωί επανέλαβα τις αιματολογικές εξετάσεις για το συκώτι μου και όλοι οι δείκτες είναι ξανά εντός ορίων... 

Η ανακούφιση ήταν τεράστια, ψέματα δεν θα πω... 

Φοβήθηκα πολύ ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει, να μην είναι η παρενέργεια του φαρμάκου ή ακόμα κι αν είναι, να μην είναι αναστρέψιμη η κατάσταση... 

Αποφάσισα αυτή την ευκαιρία για αλλαγή που μου έδωσε η μοίρα, ο Θεός, όπως το βλέπει κανείς, να την εκμεταλλευτώ και να κάνω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου, για την καλή μου υγεία, σωματική και ψυχική... 

Είναι σημαντικό η ζωή που ζει ο καθένας μας να έχει ποιότητα, ότι σημαίνει ποιότητα για τον καθένα...

Είναι ακόμα πιο σημαντικό να αποδεχόμαστε αυτό που είμαστε και να προσπαθούμε να βελτιώσουμε αυτό που είμαστε κι όχι να προσπαθούμε να γίνουμε κάτι άλλο είτε γιατί το θέλει κάποιος άλλος είτε γιατί εμείς έχουμε χάσει τον μπούσουλα... 

Δεν θέλω να ξανακάνω δίαιτες, ξέρω τι μου κάνει καλό και τι όχι, ξέρω τι μου αρέσει, θα φροντίσω εγώ τον εαυτό μου και ακόμα και αν θέλω τελικά να φάω κάτι θα το φάω χωρίς να με φάει αυτό από τις ενοχές... 

Μου αρέσει το ποτό, το απολαμβάνω, αλλά το να πίνεις κάθε μέρα χωρίς λόγο και αιτία, απλά από συνήθεια, του στερεί την απόλαυση εκτός από το κακό που κάνει στην υγεία... 

Ξέρω ότι η γυμναστική με κάνει και νιώθω καλά όταν τελειώνει η προπόνηση, όσο κουρασμένος κι αν είμαι, πρέπει να το υπενθυμίζω κάθε φορά στον εαυτό μου όταν βαριέται και θέλει να λουφάρει...

Όσα χρόνια έχει ο καθένας μπροστά του, λίγα ή πολλά, πρέπει να τα ζει όσο πιο χαρούμενα και με ειρήνη με τον εαυτό του γίνεται, δεν υπάρχει χρόνος ή ενέργεια για οτιδήποτε διαφορετικό...