"Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου" της J.K. Rowling

Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου η J.K Rowling  αφιερώνει το βιβλίο σε επτά μέρη, στον Νέιλ, στην Τζέσικα, στον Ντέιβιντ, στον Κένζι, στην Ντι, στην Αν και στον αναγνώστη που παρέμεινε "κολλημένος" με τον Χάρι μέχρι το τέλος... Δέχομαι και ευχαριστώ προσωπικά για την αφιέρωση και το ταξίδι που μας χάρισε όλα αυτά τα χρόνια και για τον τρόπο που έδωσε τέλος σε αυτό το ταξίδι, γιατί πραγματικά κατά τη γνώμη μου αυτό ήταν το καλύτερο βιβλίο της σειράς...

Στο τελευταίο βιβλίο η αναμέτρηση του Χάρι με τον Λόρδο Βόλντεμορτ έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της.. Δεν είναι πλέον μια παιδική ιστορία, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους και βασανίζονται, τρόμος και καχυποψία παντού στον μαγικό κόσμο... Οι ήρωές μας έχουν μεγαλώσει, τα συναισθήματά τους είναι σύνθετα/ενήλικα, αναγκάζονται να κάνουν θυσίες που πονάνε... Τα κομμάτια του puzzle που παρακολουθούσαμε για έξι βιβλία τώρα στο έβδομο θα μπουν όλα στην θέση τους... Κάποιες πολύ μεγάλες εκπλήξεις θα προκύψουν, κάποιες αποκαλύψεις θα δώσουν νόημα σε πολλά πράγματα που μας προκάλεσαν ερωτηματικά... Οι άνθρωποι και οι ήρωες δεν έχουν πάντα φωτεινές πλευρές, έχουν και τα σκοτάδια τους, στο τέλος όμως οι επιλογές του καθενός είναι αυτές που τον καθορίζουν...

Δεν θα κάνω άλλα σχόλια για το βιβλίο αυτό καθαυτό γιατί δεν έχει νόημα, το φινάλε του είναι γνωστό εδώ και χρόνια και είναι εντυπωμένο στην pop κουλτούρα των τελευταίων ετών... Το σημείο που θέλω να σταθώ είναι ότι η J.K Rowling η οποία από πολλούς πλέον για διάφορους λόγους θεωρείται μια αμφιλεγόμενη περσόνα, κατάφερε μέσα από τα βιβλία της να δημιουργήσει ένα μοναδικό σύμπαν που κατάφερε να γοητεύσει μεγάλους και παιδιά και να αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην εποχή μας και την ευχαριστώ γιατί χάρισε σε όλους μας μια όμορφη απόδραση από την πραγματικότητα μας που κάποιες φορές, για κάποιους από εμάς, ήταν απαραίτητη...