Ψαροκόκαλο...

  Όλο το video, εδώ ...

Το χιόνι έχει παγώσει κι έχει κάνει τα πεζοδρόμια πίστες για πατινάζ... Το αυτοκίνητο εξακολουθεί να παραμένει εγκλωβισμένο μέσα στο πάρκινγκ ενώ το πεσμένο δέντρο μέσα στην αυλή δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την έξοδο... Τι άλλο να κάνεις εκτός από Netflix και διάβασμα; Το βιβλίο το είχα ξεκινήσει πριν από μερικές μέρες αλλά είχα διαβάσει σκάρτες 100 σελίδες, στις δύο μέρες του χιονιά το ξεπέταξα... Ο Χάρι επιστρέφει για τέταρτη χρονιά στο Χόγκουαρντς στο οποίο διεξάγεται για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το Διεθνές Τρίαθλο Μαγείας... Τα σημάδια επανόδου του Λόρδου Βόλντεμορτ έχουν αρχίσει να γίνονται φανερά αλλά οι περισσότεροι μάγοι τα αγνοούν... Όταν ο Χάρι μυστηριωδώς ανακηρύσσεται πρωταθλητής του Χόγκουαρντς και διεκδικητής του τροπαίου τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο... Ο Χάρι και οι φίλοι του είναι στην εφηβεία πια, οι σχέσεις μεταξύ τους και με τον υπόλοιπο κόσμο έχουν αρχίσει και γίνονται πιο περίπλοκες ενώ αντιλαμβάνονται σιγά σιγά και την πολλάκις άδικη φύση

Χθες το "Ψαροκόκαλο" έκλεισε 13 χρόνια ζωής, έχει τα γενέθλιά του κάθε χρόνο στις 18/01, την ίδια μέρα με την γιορτή του Θάνου... Έχω πει πολλές φορές τι σημαίνει αυτό το blog για μένα και γιατί συνεχίζει να ζει παρά τον θάνατο της blog-όσφαιρας, φέτος θα θυμηθούμε τις προηγούμενες επετείους/γενέθλια του blog και θα ευχηθώ να τα ξαναπούμε και του χρόνου σε ένα παρόμοιο post! 😉 (2021) 12... (2020) Επέτειοι... (2019) 10 χρόνια Ψαροκόκαλο! (2018) 9 χρόνια blogging... (2017) Γιορτές και γενέθλια - 8 χρόνια "Ψαροκόκαλο"... (2016) 7 χρόνια "Ψαροκόκαλο" κι όχι μόνο... (2015) 6 χρόνια "Ψαροκόκαλο" κι όχι μόνο... (2014) 5 χρόνια "Ψαροκόκαλο"... (2013) 4 χρόνια "Ψαροκόκαλο"... (2012) 3 χρόνια "Ψαροκόκαλο"... (2011) 2 χρόνια Ψαροκόκαλο!!! (2010) Happy Birthday "Πλίνθοι και κέραμοι"... ...και το πρώτο post είναι αυτό : Καλώς ήρθα...

Τα βιβλία του 2021 ήταν λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά... Υποθέτω ότι δεν ήμουν σε φάση για διάβασμα αλλά δεν ήμουν σε φάση και για πολλά άλλα πράγματα αυτή την την χρονιά, προς το τέλος της κάτι έκανα, ο ρυθμός ανάγνωσης αυξήθηκε... Ότι φάση και αν περνάω η αλήθεια είναι ότι το διάβασμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αδειάζει το μυαλό μου και αυτό πρέπει να το θυμάμαι καλύτερα... Τα βιβλία της χρονιάς που πέρασε, σε αντίστροφη χρονολογική σειρά είναι τα παρακάτω: "Αναλφάβητος" του Sebastian Fitzek "Ο καλός γιος" της Jeong You Jeong "Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ" του Stuart Turton "Μην πεις λέξη" του Patrick Radden Keefe "Άμστερνταμ" του Ian Mc Ewan "Νυχτερινή πτήση 29" του Stephen King "Η λέξη είναι φόνος" του Anthony Horovitz "Η σιωπηλή ασθενής" του Alex Michaelides Δεν νομίζω ότι φέτος μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα από τα βιβλία που διάβασα... Για διαφορετικούς λόγους το καθένα, τα βιβλία που πραγμ