"Ο καλός γιος" της Jeong You Jeong

Ο Γιου-Τζιν ξυπνάει μέσα στην νύχτα από μια περίεργη μυρωδιά κι ένα τηλεφώνημα από τον αδερφό του... Του λέει ότι δέχτηκε μια κλήση από την μάνα τους που τον ξύπνησε αλλά δεν πρόλαβε να της απαντήσει... Σε λίγο ανακαλύπτει την μάνα του μέσα στο αίμα νεκρή στον κάτω όροφο του σπιτιού... Δεν γνωρίζει ποιος την έχει σκοτώσει, δεν θυμάται καν πως έφτασε στο κρεβάτι του εκείνη την νύχτα, η επιληψία από την οποία υποφέρει από παιδί του προκαλεί συχνά προβλήματα με την μνήμη του... Ο Γιου-Τζιν θα προσπαθήσει να θυμηθεί τι έγινε εκείνη την νύχτα, αν είναι ο ίδιος ή όχι ο φονιάς της μάνας του, στην προσπάθειά του αυτή θα ανακαλύψει πολλά παραπάνω τόσο για τον εαυτό του όσο και για την οικογένεια του...

Το καθηλωτικό μυθιστόρημα της Jeong You Jeong είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου το οποίο προέρχεται από την Κορέα... Είναι ένα καταπληκτικό ψυχολογικό θρίλερ το οποίο μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι την τελευταία του σελίδα... Διαδραματίζεται κυρίως μέσα στο διαμέρισμα που ζει ο Γιου-Τζιν με την μητέρα του και τον αδερφό του, σε μια μουντή πόλη στα προάστια της Σεούλ, ένα σκηνικό απόλυτα κλειστοφοβικό και απειλητικό...  Ο Γιου-Τζιν έχει χάσει τον πατέρα και τον αδερφό του Γιου-Μιν σε ένα ατύχημα στην θάλασσα, γεγονός που έχει σημαδέψει την οικογενειακή του ζωή... Η ασθένεια του επίσης έχει καθορίσει απόλυτα την ανατροφή του και την κοινωνική του ζωή, ο Γιου-Τζιν νιώθει να ασφυκτιά και συχνά δεν παίρνει τα φάρμακά του... Η ροή της αφήγησης είναι μονοκόμματη, χωρίς κεφάλαια, παρά μόνο τέσσερα μεγάλα χωριστά τμήματα που αποτελούν το κάθε ένα μια ξεχωριστή ενότητα... Η αφήγηση γίνεται από τον Γιου-Τζιν και είναι σαν να ακούμε τις σκέψεις του ή να παρακολουθούμε τις αναμνήσεις του... Η σταδιακή επαναφορά των αναμνήσεών του του δίνει τις απαντήσεις που ψάχνει και τον φέρνουν σε μια φάση συνειδητοποίησης πρωτόγνωρης για τον ίδιο... Τα μυστικά που κρύβει η οικογένεια αλλά και ο ίδιος μέσα στις μνήμες του είναι ικανά να τον επαναπροσδιορίσουν και να του δώσουν μια άλλη οπτική για τη ζωή του και το ποιος πραγματικά είναι...

Δεν μπορώ να σχολιάσω περισσότερα χωρίς να κάνω σημαντικά spoilers... Το βιβλίο είναι εξαιρετικό και θέτει στον αναγνώστη πολλά ερωτήματα για να τα απαντήσει ο ίδιος, σχετικά με την φύση της αγάπης, την συνειδητοποίηση, την ψυχική ασθένεια, την ηθική... Είναι ένα δείγμα λογοτεχνίας το οποίο νιώθω ότι αντικατοπτρίζει την ψυχοσύνθεση των Ασιατών που διδάσκονται από παιδιά να χαλιναγωγούν τα συναισθήματά τους και τις εκφράσεις τους, ότι είναι αρετή να το να μην είναι φανερά τα συναισθήματά σου... Στο τέλος του σε βάζει σε σκέψεις, θα μπορούσε η ιστορία να έχει διαφορετική κατάληξη αν κάποια γεγονότα του παρελθόντος είχαν γίνει διαφορετικά; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, ούτε εμείς ούτε ο Γιου-Τζιν...

Διαβάστε το!