Μικρή ιστορία COVID τρέλας...

Χθες το μεσημέρι όταν επέστρεψαν τα παιδιά μου από το σχολείο, μου είπε ο Σπύρος ότι στο άλλο τμήμα της ΣΤ' Δημοτικού βρέθηκε κρούσμα COVID-19 κι ότι όλα τα παιδιά και των δύο τάξεων θα πρέπει να κάνουν δύο rapid test μέσα στην εβδομάδα, ένα άμεσα κι ένα την Πέμπτη... Πήγα τον Σπύρο κατευθείαν για να κάνει το test, το οποίο βγήκε ευτυχώς αρνητικό... Ενημέρωσα την Μάρα και αυτή με την σειρά της ενημέρωσε άμεσα για το αποτέλεσμα τους υπόλοιπους γονείς στο Viber group της τάξης...

Όσο περνούσαν οι ώρες μαθαίναμε τα αποτελέσματα των rapid tests και άλλων μαθητών και από τα δύο τμήματα της ΣΤ' Δημοτικού, κάποια παιδιά δυστυχώς θετικά, αλλά όχι όλων... Ειδικά από το άλλο τμήμα, το τμήμα του κρούσματος, μέχρι αργά το βράδυ μόνο 8 γονείς είχαν μπει στον κόπο να ενημερώσουν τους υπόλοιπους γονείς για τα αποτελέσματα των rapid tests που έκαναν (;;;) τα παιδιά τους...

Το σχολείο δεν ανακοίνωσε το όνομα του παιδιού που ήταν το πρώτο κρούσμα και όσο και αν θα με καθησύχαζε περισσότερο να το γνωρίζω, οφείλω να αναγνωρίσω ότι ήταν το σωστό αφού μιλάμε για προσωπικά δεδομένα... Φυσικά με το πέρασμα των ωρών το όνομα μαθεύτηκε, στόμα με στόμα... Επίσης ακούστηκε ότι ο πατέρας του παιδιού είναι αυτός που το κόλλησε, ότι νοσούσε μια εβδομάδα κατά την οποία έστελνε κανονικά το παιδί του στο σχολείο... Αλήθεια, ψέματα; Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος... Για αυτό που είμαι σίγουρος, γιατί ενημερωθήκαμε από την διευθύντρια του σχολείου, είναι ότι οι γονείς του παιδιού που αποτελεί το πρώτο κρούσμα δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να ενημερώσουν το σχολείο, το οποίο ενημερώθηκε από το ΕΟΔΥ...

Το πρωτόκολλο που έχει επικοινωνήσει φέτος το Υπουργείο Παιδείας για την αντιμετώπιση κρουσμάτων COVID-19 προβλέπει ότι για να κλείσει ένα σχολικό τμήμα πρέπει να έχουν επιβεβαιωμένα νοσήσει τουλάχιστον οι μισοί μαθητές ενός σχολικού τμήματος... Στο τμήμα που εμφανίστηκε το αρχικό κρούσμα έχουν εμφανιστεί ήδη και άλλα επιβεβαιωμένα κρούσματα αλλά το τμήμα λειτουργεί κανονικά... Τα παιδιά του τμήματος, κάποια από αυτά, πηγαίνουν στο ολοήμερο σχολείο, έρχονται δηλαδή σε επαφή με παιδιά και από άλλα τμήματα... 

Η Μάρα φοβήθηκε να στείλει τον Σπύρο στο σχολείο και δεν την αδικώ καθόλου... Θεωρεί ότι πρέπει να γίνει και το δεύτερο rapid test της Πέμπτης κι εφόσον και αυτό είναι αρνητικό να επιστρέψουν τα παιδιά της ΣΤ' Δημοτικού στο σχολείο... Την ίδια άποψη είχαν και οι περισσότεροι από τους άλλους γονείς του τμήματος του Σπύρου οπότε μόνο 6 παιδιά του τμήματος εμφανίστηκαν σήμερα το πρωί στην προσευχή...  Η δασκάλα και η διευθύντρια του σχολείου είπαν στην Μάρα ότι συμφωνούν απόλυτα με αυτό που αποφάσισαν οι γονείς του τμήματος, ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να περιοριστεί η διασπορά του ιού αλλά επίσης ότι τα χέρια τους είναι δεμένα λόγω του πρωτοκόλλου που έχει θεσπίσει το Υπουργείο Παιδείας...

Έχω άσχημα συναισθήματα και προαισθήματα για όλο αυτό που μας συμβαίνει... Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί η πανδημία όταν λείπει τόσο από τους πολίτες όσο και από το κράτος η κοινή λογική και η υπευθυνότητα; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που δεν εμβολιάζονται γιατί τους το είπε ο πνευματικός τους; Πώς είναι δυνατόν όλα τα πρωτόκολλα να καταργούνται μέσα στις εκκλησίες και άμα τη εμφανίσει ιεραρχών; Πώς είναι δυνατόν μετά από 2 χρόνια ζωής μέσα στο COVID-19 τα ΜΜΜ να έχουν την εικόνα που έχουν καθημερινά, με μειωμένα δρομολόγια και τους επιβάτες τον ένα πάνω στον άλλο;  

Διάβασα σήμερα ότι οι νεκροί του Ελληνοϊταλικού Πολέμου το 40'- 41' ήταν 13.000 ενώ οι νεκροί από COVID 19 τα δύο αυτά χρόνια έχουν ξεπεράσει ήδη τις 16.000... 
Νισάφι πια...

Σχόλια