"Άμστερνταμ" του Ian Mc Ewan

Μου αρέσει από καιρό εις καιρό να διαβάζω βιβλία που δεν είναι του απόλυτου στυλ μου και δεν θα τα διάλεγα με την πρώτη... Νιώθω ότι έτσι δίνω στον εαυτό μου τη δυνατότητα να γνωρίζει νέους (για μένα) συγγραφείς, νέους τρόπους έκφρασης και να βγαίνω από το αναγνωστικό μου comfort zone... Δεν είχα διαβάσει ξανά Ian Mc Ewan κι όταν βρέθηκε στα χέρια μου το, βραβευμένο με Booker το 1998, "Άμστερνταμ" θεώρησα ότι ήταν μια ευκαιρία να σπάσω την μονοτονία του αστυνομικό/fiction/horror και να κάνω μια αλλαγή...

Το "Άμστερνταμ" είναι ένα βιβλίο που ασχολείται με την ανθρώπινη φύση, την προσωπική ηθική και τις αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας... Ο Βέρνον κι ο Κλάιβ είναι πολύ επιτυχημένοι ο καθένας στον τομέα του αλλά είναι κενοί... Βαυκαλίζονται με την σπουδαιότητά τους αλλά είναι μόνοι και πανικόβλητοι από την πιθανότητα της αποτυχίας... Ο θάνατος της κοινής τους ερωμένης τους σοκάρει... Αναλογίζονται την νεότητά τους, κάνουν μια επισκόπηση των αποφάσεων που πήραν και δεν πήραν, αναλογίζονται πόσο σημάδεψε τη ζωή τους η Μόλλυ... Νιώθουν τρωτοί και γι΄αυτό δεσμεύονται ο ένας στον άλλο σε μια δέσμευση τρομερή, νιώθουν ότι βρήκαν τον άνθρωπο τους, διότι μοιράζονται τον κοινό χαμένο έρωτα της Μόλλυ αλλά δεν είναι έτσι... Σημαντικά ηθικά ζητήματα θα ταράξουν την σχέση τους, θα τους οδηγήσουν στην σύγκρουση και τελικά στο Άμστερνταμ, όπου το δράμα θα κορυφωθεί...

Οι χαρακτήρες του Βέρνον και του Κλάιβ είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένοι και πλήρεις... Ο κάθε ένας από αυτούς έχει στοιχεία και λεπτομέρειες που τους κάνει ζωντανούς, στέκονται μπροστά στον αναγνώστη, και αποδεικνύει τη δουλειά που έχει κάνει ο συγγραφέας... Το βιβλίο θέτει το θέμα της ηθικής τόσο στη δημοσιογραφία όσο στην πολιτική όσο και στην καθημερινή ζωή... Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Ένας "κακός" άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ιδιώτευση και στον σεβασμό της προσωπική τους ζωής; Πόσο ισχυρά είναι τα MME και πόσο επηρεάζουν την αλήθεια και την κοινή γνώμη; Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το 1998 όπου απλά διαφαινόταν το μέγεθος της εξουσίας που έχουν πλέον όλα τα media, mass και social...

Το "Άμστερνταμ" είναι ένα βιβλίο εσωτερικό, η πλοκή εκτυλίσσεται κατά κύριο λόγω μέσα στις σκέψεις και στις αναμνήσεις των δύο πρωταγονιστών και πολύ λιγότερο στα γεγονότα που συμβαίνουν παράλληλα... Το προσωπικό αδιέξοδο και των δύο είναι απόλυτο όσο και είναι αυτό που οδηγεί τελικά στο φινάλε... Το "Άμστερνταμ" είναι ένα σχόλιο πάνω στην κοινωνία του σήμερα και στην ανθρώπινη φύση, μια ματιά τόσο προς τα μέσα αλλά και προς τα έξω, μια καλή αφορμή για σκέψη...

Thumbs up!