Μικρά...

• Σκεφτόμαστε να αγοράσουμε σπίτι... Τα νοίκια έχουν γίνει απλησίαστα και βαρέθηκα να εξαρτώμαι από τις επιθυμίες και τις απόψεις ενός ανθρώπου που ζει στην άλλη άκρη του κόσμου... Δεν έχουμε κεφάλαιο και το δάνειο μας θα είναι μεγάλο σε κάθε περίπτωση... Φοβάμαι...
  
  
• Ο χαρακτήρας μου μοιάζει περισσότερο γυναικείος παρά ανδρικός... Τις περισσότερες φορές μου αρέσει περισσότερο να συναναστρέφομαι τις γυναίκες της παρέας παρά τους άντρες... Κύριο ενδιαφέρον και ασχολία μου είναι τα παιδιά μου... Όταν τα είχα μωρά έλεγα χαριτολογώντας ότι το μόνο που δεν έκανα ήταν να τα θηλάσω, όχι ότι δεν το ήθελα αλλά γιατί τα βυζιά μου δεν κατεβάζανε γάλα... 
  
  
• Βαριέμαι φοβερά τις συναναστροφές του τύπου καφές/ποτό, ειδικά όταν είμαι μόνος μου χωρίς την Μάρα... Η ψιλοκουβέντα δεν είναι του στυλ μου και στο τέλος για να αντεπεξέλθω πίνω χωρίς αύριο...
  
  
• Εδώ και πολλούς μήνες δουλεύω από το σπίτι, κάτι που ονειρευόμουν χρόνια... Οφείλω να ομολογήσω ότι ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι εξαιρετικό, ειδικά με την έναρξη του καλοκαιριού και μετά κουράστηκα αφάνταστα (ψυχολογικά)... Με τα παιδιά μέσα στο σπίτι όλη την ημέρα και εμένα μοναδικό παρόντα ενήλικα, ακόμα και όταν ερχόταν η κοπέλα που τους απασχολεί/διαβάζει, πραγματικά δεν υπήρχε ένα συνεχόμενο δεκάλεπτο συνεχόμενης ηρεμίας παρά μόνο την νύχτα... 
  
  
• Όλο λέω ότι θα κάνω κάτι για μένα, διατροφή και γυμναστική, κι όλο το αναβάλλω... Ένας τραυματισμός στο αριστερό γόνατο ένα απόγευμα στην θάλασσα πριν από 25 μέρες μου έδωσε και μια αντικειμενική δικαιολογία... Η αδυναμία να πετύχω τους στόχους μου έριξε την ψυχολογία μου κατακόρυφα κι είναι ακόμα πεσμένη...
  
  
• Έχω ένα παράπονο από το σύμπαν, μπορεί να μην είναι απόλυτα δίκαιο ή σωστό αλλά έτσι νιώθω... Δεν μου έρχεται ποτέ κάτι εύκολα, για ότι πετύχω πρέπει να φτύσω αίμα.... Κουράστηκα, θέλω κι εγώ κάτι να επιτευχθεί αβίαστα και εύκολα...