Break through...

Ο Ιούνιος έχει μπει φουριόζος με πολύ πυκνή πληροφόρηση και ροή γεγονότων... Πολύ δουλειά, ένα νέο επαγγελματικό εγχείρημα που είναι στα σπάργανα, οι πρώτες μέρες μετά την καραντίνα που εξακολουθούν να μας συγχύζουν και να μας κάνουν καχύποπτους, εξελίξεις σε κάθε επίπεδο... Είμαι κουρασμένος και δεν κρύβω ότι έχω πολύ stress, ο ύπνος μου έχει γίνει πολύ ανήσυχος, κάθε βράδυ βλέπω όνειρα που καυγαδίζω... 

Όσον αφορά τη δουλειά έχω εμπλακεί σε projects τα οποία έχουν πολύ μεγάλη σημασία αυτή την περίοδο για την εταιρεία, ασχολούνται με αυτά άτομα του C-level management και νιώθω ότι επιτέλους η δουλειά μου έχει γίνει γνωστή κι έχει εκτιμηθεί στο σημείο που της άξιζε... Δεν με ενοχλεί η κούραση ή το stress αλλά νιώθω ότι αυτή είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία για το break through σε ένα άλλο level που θα μου επιτρέψει να προσεγγίσω μια ζωή και κάποιους στόχους όπως τους έχω ονειρευτεί εδώ κι χρόνια με την Μάρα κι αυτό με αγχώνει πολύ... Δεν θέλω να χάσω αυτή την ευκαιρία, θέλω να πάνε όλα καλά από την πλευρά μου και η εταιρεία να μου ανταποδώσει αυτό τον κόπο... Δεν ξέρω πόσες σημαντικές ευκαιρίες θα έχω ακόμα στην επαγγελματική μου ζωή και κάθε χαμένη είναι ένα βήμα μακρυά από τους στόχους μου... 

Από την άλλη αν η δουλειά μου πάει όπως πρέπει να πάει αλλά η εταιρεία δεν ανταποκριθεί ανάλογα τότε θα πρέπει να σκεφτώ κι εγώ το μέλλον μου και πού θα το αναζητήσω... Αυτή είναι όμως μια σκέψη που προς το παρόν αφήνω στην άκρη...