"Νυχτερινό σχολείο" του Lee Child

Οι Εκδόσεις Bell είναι συνδεδεμένες στο μυαλό μου με το βιβλίο σε pocket/paperback μορφή και το καλοκαίρι... Όσο και αν πλέον η αντίστοιχη pocket σειρά των εκδόσεων Μεταίχμιο είναι περισσότερο του γούστου μου κυρίως από άποψη αισθητικής, τα βιβλιαράκια με τον κίτρινο σηματάκι θα είναι πάντα στην καρδιά μου...

Αγόρασα το "Νυχτερινό σχολείο" από το κέντρο τύπου στην Αίγινα κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, ήθελα μια λύση φθηνή και αξιόπιστη για να καλύψω τις όχι απαιτητικές, φέτος το καλοκαίρι, αναγνωστικές μου ανάγκες... Ο Lee Child και ο ήρωάς του ο Jack Reacher δεν με είχαν απογοητεύσει στο παρελθόν, το βιβλίο είναι το τελευταίο του συγγραφέα που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, είναι φθηνό, είναι Bell , ήμουν διακοπές, όλα τέλεια...

Αντιγράφω την υπόθεση από το οπισθόφυλλο:

Ο Τζακ Ρίτσερ επιστρέφει. Στο παρελθόν…

Βρισκόμαστε στο 1996, και ο Ρίτσερ είναι ακόμη στο στρατό. Το πρωί τον παρασημοφορούν και το απόγευμα τον ξαναστέλνουν στο σχολείο. Στην ίδια τάξη είναι κι άλλοι δύο άντρες –ένας πράκτορας του FBI και ένας αναλυτής της CIA. Και οι δύο είναι πρώτης τάξεως στελέχη, έχουν σημειώσει πρόσφατα μια μεγάλη επιτυχία στους τομείς τους και αναρωτιούνται τι στα κομμάτια γυρεύουν εκεί πέρα.

Και μετά το μαθαίνουν: Ένας εν υπνώσει πυρήνας τζιχαντιστών στο Αμβούργο δέχεται μια απροσδόκητη επίσκεψη –ένα Σαουδάραβα αγγελιοφόρο που αναζητεί ασφαλές καταφύγιο μέχρι να συναντηθεί με κάποια άγνωστα πρόσωπα. Ένας πράκτορας της CIA έχει διεισδύσει στον πυρήνα, και πιάνει το αυτί του το ανατριχιαστικό μήνυμα του αγγελιοφόρου: «Ο Αμερικανός θέλει εκατό εκατομμύρια δολάρια».

Για ποιο πράγμα θέλει τόσα λεφτά; Και από ποιον τα θέλει;

Ο Ρίτσερ και οι δυο καινούργιοι φίλοι του παίρνουν εντολή να βρουν τον Αμερικανό. Και πρέπει να βιαστούν. Γιατί αν δεν πιάσουν τον άνθρωπό τους, ο κόσμος θα υποστεί μια τρομοκρατική ενέργεια επικών διαστάσεων.

Το  "Νυχτερινό σχολείο" ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου και συνόδεψε άψογα τα διαβάσματα μου πριν το ευεργετικό μεσημεριανό ύπνο ή τις βραδυνές μου αναγνώσεις συνοδεία μιας μπύρας ή ενός ποτηριού κρασιού στη βεράντα... Είναι ένα κλασσικό ανθρωποκυνηγητό σε γρήγορους ρυθμούς και με ωραία δουλεμένη πλοκή... Ο Lee Child είναι ένας συγγραφέας που σέβεται τον αναγνώστη του και δεν "καταδέχεται" να παρουσιάσει μια πλοκή τραβηγμένη από τα μαλλιά ή με κενά... Η περίοδος που διαδραματίζεται το βιβλίο είναι μια ενδιαφέρουσα, ιστορικά, μεταβατική περίοδος που ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει και νέοι "κακοί" έρχονταν να πάρουν την θέση τους σε ένα κόσμο που είχε μάθει να ζει στην περιβόητη ισορροπία του τρόμου για δεκαετίες... Το γεγονός ότι η υπόθεση διαδραματίζεται το 1996 κάνει το βιβλίο old school, το κυνηγητό δεν διεξάγεται με παρακολουθήσεις κινητών τηλεφώνων, ψηφιακών ιχνών και δειγμάτων dna, όπως γίνεται σήμερα, είναι ένα παραδοσιακό παιχνίδι γάτας και ποντικού όπου κερδίζει ο πιο έξυπνος κι όχι ο τεχνολογικά προηγμένος... Το βιβλίο φυσικά και ακολουθεί μια μανιέρα με στοιχεία που επαναλαμβάνονται από προηγούμενα βιβλία αλλά στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος (γνώμη μου είναι ότι) σημαντικό ρόλο παίζει το κυνήγι και η έξαψη που μπορεί να χαρίσει στον αναγνώστη και όχι τόσο η πρωτοτυπία... Ο Jack Reacher  είναι ένας συμπαγής χαρακτήρας, δουλεμένος εδώ και χρόνια, που είτε τον αγαπάς είτε τον μισείς, ακριβώς διότι είναι ακραίος, είναι ο άνθρωπος που επιβάλλει τον ηθικό του κώδικα χωρίς τύψεις και αμφιβολίες, συχνά κόντρα στην κοινά αποδεκτή ηθική...

Σε γρήγορους ρυθμούς αλλά χαλαρά το βιβλίο διαβάστηκε και οι διακοπές τελείωσαν...

Σήμερα είναι η πρώτη μέρα στο γραφείο μετά την άδεια... 😢