Ψαροκόκαλο...

Το ήξερα ότι θα τα καταφέρεις...

Η πρώτη εμπειρία ανάγνωσης βιβλίου με την υπογραφή του  Paco Ignacio Taibo II  μου είχε αφήσει θετικά συναισθήματα οπότε δεν δίστασα να ξαναδιαβάσω κάτι δικό του... Η δεύτερη εμπειρία χωρίς να είναι κακή δεν ήταν αυτή που ήθελα εγώ να είναι... Νομίζω ότι δεν έχει να κάνει ούτε με την ποιότητα της γραφής του Μεξικανού συγγραφέα ούτε με την δική μου αντιληπτική ικανότητα ή το λογοτεχνικό μου κριτήριο, πιστεύω απλά ότι ο  Paco Ignacio Taibo II   δεν μου ταιριάζει κι ούτε εγώ σε αυτόν...  Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή... Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ιδιωτικός ντετέκτιβ, μονόφθαλμος, κάτοικος της Πόλης του Μεξικό, επιστρέφει από τους νεκρούς... Η τόσο κοντινή ματιά που έριξε με το μοναδικό του μάτι στο υπερπέραν του έχουν προκαλέσει απίστευτη ταραχή και φόβους που τον καθηλώνουν... Ούτε ο ίδιος δεν ξέρει αν θέλει να συνεχίσει την ζωή του ντετέκτιβ, για την ακρίβεια δεν έχει απολύτως καμία ιδέα για το μέλλον του... Στο δρόμο του εμφανίζεται μια επίμονη κοπέλα που προσπαθεί

10 χρόνια...  Απίστευτο μου φαίνεται... Πόσα πράγματα έχουν συμβεί μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια, πόσα έχουν αλλάξει...  Το Ψαροκόκαλο την Παρασκευή 18/12 ολοκλήρωσε το δικό του #10YearChallenge... Επέζησε της οικονομικής κρίσης, των πολλαπλών αλλαγών εργοδοτών, της δημιουργίας οικογένειας, των πολλαπλών συναισθηματικών ups and downs, το πολύ δύσκολο (να πάει και να μην ξαναγυρίσει) 2018... Είναι ακόμα εδώ, το πνευματικό μου παιδί, το ψηφιακό μου alter ego... Στην επέτειο των 10 χρόνων ζωής του Ψαροκόκαλου, τι πιο ταιριαστό να θυμηθώ τις διαχρονικά, 10 πιο δημοφιλείς αναρτήσεις αυτής της δεκαετίας... Κάποιες από αυτές με κάνουν περήφανο, κάποιες απλά αποδεικνύουν τη σημασία της επιλογής σωστών keywords σχετικά με τα αποτελέσματα που επιστρέφουν οι μηχανές αναζήτησης... Θα ήθελα σε αυτή την λίστα να υπήρχαν και κάποια άλλα posts, αυτά που εγώ αγάπησα, αυτά στα οποία κατέθεσα την ψυχή και το συναίσθημά μου αλλά από ότι φαίνεται τόσο οι αναγνώστες (;;;) όσο και οι μηχανές αναζήτ

Ήθελα το πρώτο βιβλίο του 2019 να είναι ένα καλό βιβλίο, να κάνω ένα αναγνωστικό ποδαρικό με το δεξί... Τι καλύτερο από το να διαβάσω ένα βιβλίο ενός συγγραφέα αγαπημένου όσο λίγοι... Αποφάσισα να διαβάσω το "Κάρυ" το βιβλίο που αποτέλεσε την ουσιαστική έναρξη της μεγαλειώδους καριέρας του  Stephen King , αυτό που εκτόξευσε τη δημοτικότητα του και πιστέψτε με κάποια πράγματα δεν είναι καθόλου τυχαία... Η Κάρυ είναι μια ντροπαλή κοπέλα που ζει μόνη με την θρησκόληπτη, στα όρια της παραφροσύνης, μητέρα της, σε  μια μικρή επαρχιακή πόλη του Μέην... Είναι ο στόχος των πειραγμάτων όλου του σχολείου, ένας κοινωνικός παρίας που ζει μια ζωή μέσα στην χλεύη και τον εξευτελισμό με αποκορύφωμα ένα περιστατικό που συμβαίνει στα αποδυτήρια των κοριτσιών όταν έχει την πρώτη της περίοδο... Αυτό που κανείς δεν ξέρει είναι ότι η Κάρυ έχει τηλεκινητικές δυνάμεις, των οποίων ούτε και η ίδια έχει αντίληψη της ισχύος τους... Η Σου Σνελ, μια συμμαθήτριά της που νιώθει ντροπή για την κοροϊδ