"Η σκιά της σκιάς" του Paco Ignacio Taibo II

Η γραφή κάθε συγγραφέα προδίδει την καταγωγή του, τα βιώματά του, τις πεποιθήσεις του... Το ίδιο θέμα αναπτύσσεται διαφορετικά στα διάφορα μήκη και πλάτη της γης γιατί αυτό που διαφοροποιεί τελικά τον κάθε γραφιά είναι αυτό που κουβαλάει μέσα του και όχι η δεξιοτεχνία της πένας... Ο Paco Ignacio Taibo II είναι ο κύριος εκφραστής του νοτιοαμερικανικού noir, ένας συγγραφέας με δάφνες και πένα χαρακτηριστική... Η πρώτη μου επαφή με το έργο του, "Η σκιά της σκιάς" , μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα με το θετικό πρόσημο πιο ισχυρό αλλά και ερωτηματικά....

1922 στην Πόλη του Μεξικού, 4 ετερόκλητοι φίλοι, φανατικοί παίκτες του εθνικού σπορ, όπως σημειώνει ο συγγραφέας, του ντόμινο, μπλέκονται σε μια περίεργη ιστορία με δολοφονίες, κλεμμένα κοσμήματα, κοινωνικές αναταραχές και συνωμοσίες, μια ιστορία με βαθιές ρίζες στο ιστορικό παρελθόν του Μεξικό που βγαίνει κουτσά στραβά από την επαναστατική θύελλα που το συντάραξε αλλά και στις ατομικές ιστορίες του κάθε ένα εκ των 4 πρωταγωνιστών...

Το βιβλίο ξεκινά την αφήγησή του με ένα νωχελικό στυλ, ποτισμένο από τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ και τις στάλες της τροπικής βροχής, σκαλίζοντας το παρελθόν και το παρόν των 4 φίλων που συγκεντρώνονται γύρω από το μαρμάρινο τραπέζι του μπαρ του ξενοδοχείου Ματζέστικ... Η πλοκή δεν αργεί να πάρει μπρος όταν ο ποιητής, ένας εκ των 4 φίλων, γίνεται κατά τύχη μάρτυρας μιας εν ψυχρώ δολοφονίας ενός τρομπονίστα που αρχίζει να κινεί τα γρανάζια της ιστορίας μας...  Η αφήγηση κινείται στο παρόν με μικρά γρήγορα flash backs στο παρελθόν των ηρώων... Το κείμενο χωρίζεται σε μικρά σύντομα κεφάλαια τα οποία διευκολύνουν τον γρήγορο ρυθμό ανάγνωσης, κάποιες φορές όμως συνυπάρχουν μέσα στο ίδιο κεφάλαιο δυο διαφορετικές θεματικές (ενώ παρακολουθούμε τον Τομάς ας πούμε, στην επόμενη γραμμή του κειμένου ξαφνικά παρακολουθούμε τον ποιητή) που εμένα τουλάχιστον με μπέρδεψαν κάποιες φορές, δεν κατάλαβα αν αυτό είναι πρόβλημα της μετάφρασης ή του ίδιου του συγγραφέα... Η ταμπέλα του noir δεν προσδιορίζει απόλυτα το βιβλίο, όσοι θέλουν να διαβάσουν κάτι αμιγώς αστυνομικό μάλλον θα απογοητευτούν... Το βιβλίο εκτός από noir είναι ένα μυθιστόρημα ιστορικό, κοινωνικό, ηθογραφικό, απεικονίζει γλαφυρά το Μεξικό της δεκαετίας του '20, χαρακτηριστικό που κατά την άποψή μου είναι ένα από τα ατού του... Η ύφανση της πλοκής είναι ενδιαφέρουσα και όχι ιδιαίτερα πολύπλοκη, το βιβλίο είπαμε ότι δεν είναι ένα whodunit, παρ' όλα αυτά θα μπορούσε να είναι πιο "σφιχτή" και καλύτερα τεκμηριωμένη, για όποιους το διαβάσουν ή το έχουν διαβάσει, αναφέρομαι στην ληστεία της τράπεζας... Προσωπικά απόλαυσα περισσότερο το ιστορικό/πολιτικό κομμάτι του βιβλίου παρά το αστυνομικό, όπως και την υπέροχη ατμόσφαιρα που χτίζει ο Paco Ignacio Taibo II ... 

Για να συνοψίσω, το "Η σκιά της σκιάς"  είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από λάτρεις του noir και όχι μόνο που θα έχουν όμως την αντίληψη ότι δεν πρέπει να βάλουν ταμπέλα στις αναγνωστικές τους προσδοκίες, τότε μόνο θα έχουν μια ολοκληρωμένη και τίμια εμπειρία από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου...