"Η ομίχλη" του Stephen King
Διαβάζοντας ιστορίες τρόμου και φαντασίας και μάλιστα με επιμονή σε συγκεκριμένους συγγραφείς, μαθαίνεις να διαβάζεις πίσω από τις γραμμές, πίσω από τα προφανή, να διακρίνεις τους προβληματισμούς και τους κρυφούς προσωπικούς φόβους του συγγραφέα τους οποίους μασκαρεύει με ευφάνταστες πλοκές και απόκοσμα όντα γιατί αυτός είναι ο τρόπος του να επικοινωνήσει με τους άλλους...Ίσως επειδή κι εσύ ζορίζεσαι μερικές φορές να επικοινωνήσεις ευθέως με τους ανθρώπους και όλο αυτό σου μοιάζει οικείο...
Όταν μια πολύ δυνατή καταιγίδα προκαλεί καταστροφές και διακοπή της ηλεκτροδότησης στην περιοχή του Μπρίτζτον στο (πολύπαθο) Maine, μια περίεργη, γαλακτερή ομίχλη απλώνεται πάνω από την λίμνη... Ο Ντέιβιντ Ντρέιτον παίρνει τον μικρό του γιο Μπίλυ και πηγαίνουν στον κοντινό super market για να προμηθευτούν εφόδια ενώ η ομίχλη εξαπλώνεται... Όταν είναι πλέον εκεί και ψωνίζουν η ομίχλη έχει καταπιεί πλέον όλη την πόλη και έχει γίνει κατανοητό ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, ότι αυτή η ομίχλη κρύβει μέσα της πλάσματα φρικτά... Οι αποκλεισμένοι μέσα στο super market συνειδητοποιούν τι τους συμβαίνει και ακροβατούν μεταξύ τρέλας και λογικής, αδυνατώντας να χωνέψουν την πραγματικότητά τους και αναζητούν απαντήσεις, γιατί ήρθαν αντιμέτωποι με αυτή την φρίκη; Κάποιοι αποδίδουν το φταίξιμο σε ένα στρατιωτικό κέντρο ερευνών που βρίσκεται στην περιοχή, την "Αιχμή του Βέλους", κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ήρθε ο Αρμαγεδδών, όλοι όμως θα προσπαθήσουν να σωθούν με όποιο τρόπο καταλαβαίνουν...
Εξαιρετική νουβέλα, μικρή σε μέγεθος για τα μέτρα του Stephen King, 237 σελίδες, με έντονες επιρροές από τον Lovecraft ... Κλειστοφοβική, εκτυλίσσεται σχεδόν ολόκληρη μέσα σε ένα super market, εκφράζει ένα έντονο προβληματισμό για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και μέχρι πού μπορεί να φτάσει αν βρεθεί σε ακραίες καταστάσεις... Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος υποκύπτει πολύ εύκολα στα πρωταρχικά του ένστικτα και στους δαίμονες του μυαλού του, φτάνει να κλονιστούν οι βεβαιότητές του... Εκφράζει την δυσπιστία του απέναντι σε απρόσωπους οργανισμούς όπως το κράτος και ο στρατός των οποίων τα συμφέροντα έρχονται συχνά σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των απλών ανθρώπων καθώς φαίνεται ότι η ομίχλη είναι ένα πείραμα που έγινε στην "Αιχμή του Βέλους" και πήγε στραβά... Στο φινάλε δίνει πάσα στον αναγνώστη και του ζητά να επιλέξει αυτός πώς θα τελειώσει η ιστορία , θα επιβιώσει ο άνθρωπος από την φρίκη που απελευθερώθηκε και τον εαυτό του;
Κάθε απάντηση δεκτή...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου