"Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη" του Leonardo Padura

Μια βιβλιοθήκη ασύλητη από παλαιοβιβλιοπώλες και αετονύχηδες... Ένα δίσκος με ένα μπολέρο ικανό να στοιχειώσει την σκέψη αυτού που το ακούει... Μια αυτοκτονία που μπορεί να μην ήταν αυτοκτονία πριν πολλά χρόνια κι ένας φόνος που είναι σίγουρα φόνος... Κάπου ανάμεσα ο Μάριο Κόντε, ο ήρωας του  Leonardo Padura, ψάχνει να βρει τις άκρες από τα νήματα που συνθέτουν και διαπλέκουν αυτές τις ιστορίες και παράλληλα να βρει απαντήσεις σε ερωτήματα που τον βασανίζουν πολλά χρόνια τώρα, για την αγάπη, την φιλία, τον έρωτα, το παρελθόν, την πίστη, την αυταπάρνηση...  

Για άλλη μια φορά ο Leonardo Padura, με πρόσχημα το αστυνομικό μυθιστόρημα, στήνει μια ιστορία καταγραφή της κουβανικής ψυχής και πραγματικότητας... Η Αβάνα που περιγράφει είναι μια πόλη στην κόψη του ξυραφιού, που ακροβατεί μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, χωρίς ταυτότητα και προσανατολισμό... Η ματαίωση των προσδοκιών, η χρόνια στέρηση των αγαθών και της ελπίδας, η διαφθορά, η παρακμή, η βία είναι στοιχεία αυτής της κοινωνίας που ψυχορραγεί... Το μωσαϊκό των ανθρώπων που την συνθέτει είναι πολύχρωμο και ποικίλο, από αναγεννημένους Χριστιανούς μέχρι σκληροπυρηνικούς μαφιόζους, ακόμα και η βόλτα σε κάποιες γειτονιές μπορεί να αποβεί μοιραία... 

Η πλοκή εκτυλίσσεται μέσα από δύο παράλληλες ροές αφήγησης, η μία είναι αυτή που παρακολουθεί τον Κόντε ο οποίος ανακαλύπτει μια βιβλιοθήκη με ασύγκριτους βιβλιογραφικούς θησαυρούς και την αναφορά σε μια ξεχασμένη τραγουδίστρια των μπολέρο, την Βιολέτα δελ Ρίο, που τον οδηγεί σε πολλές αναζητήσεις και ανακαλύψεις... Η δεύτερη ροή αφήγησης είναι αυτή μιας σειράς επιστολών που γράφτηκαν πολλά χρόνια πριν και δεν ταχυδρομήθηκαν ποτέ... Οι δυο ροές κινούνται παράλληλα και στο τέλος τέμνονται αποκαλύπτοντας την τρομερή αλήθεια που κατέστρεψε τις ζωές τόσων ανθρώπων... Παράλληλα ο Κόντε θα ψάξει να βρει απαντήσεις για το δικό του παρελθόν και του πατέρα του, θα προσπαθήσει να ερμηνεύσει την ζωή του και τις επιλογές του, να διακρίνει τις σημαντικές σταθερές της ζωής του και να προχωρήσει στο μέλλον...

Στο τέλος όλα καταλήγουν στην αγάπη, αυτή που κάνει τους ανθρώπους καλύτερους, χειρότερους, μπορεί να τους οδηγήσει στην τρέλα, στην θέωση, στο έγκλημα, στην ευτυχία...