"Το πέρασμα" του Justin Cronin

Πού μπορεί να φτάσει η ματαιοδοξία του ανθρώπου; Ποια είναι η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την εξέλιξη και την επιστήμη από την ύβρη και τον βιασμό της φύσης; Θα είναι ο άνθρωπος τελικά η αιτία για τον ίδιο του τον αφανισμό από το πρόσωπο της γης;

Αυτές είναι πάνω κάτω οι κεντρικές ιδέες γύρω από τις οποίες κινείται το συναρπαστικό, είναι αλήθεια, βιβλίο του Justin Cronin το οποίο δεν είχε υποπέσει τόσα χρόνια στην αντίληψή μου παρά το γεγονός ότι μου αρέσουν πάρα πολύ οι δυστοπίες κι επιπλέον, όπως μαρτυρά και το εξώφυλλό του, έχει την έγκριση του Stephen King...

Όταν ένα απόρρητο στρατιωτικό πείραμα πάνω σε μελλοθάνατους ξεφεύγει από τον έλεγχο, ένας ιός μετατρέπει τους ανθρώπους σε αιμοδιψή, πανίσχυρα πλάσματα που λειτουργούν σαν βαμπίρ... Ο πολιτισμός καταρρέει κι εμείς παρακολουθούμε τον επιθανάτιο ρόγχο του μέσα από την ιστορία της Έιμι, ενός κοριτσιού που προοριζόταν να συμμετάσχει στο πείραμα αλλά με την βοήθεια ενός πράκτορα του FBI, του Γουόλγκαστ, καταφέρνει να ξεφύγει... Σχεδόν 80 χρόνια μετά παρακολουθούμε την ζωή των λίγων επιζώντων από το ξέσπασμα του ιού οι οποίοι ζουν σε στρατόπεδα με ψηλά τείχη και λουσμένα στα φώτα προβολέων, που τους προστατεύουν από τους "μιαρούς", τους μεταλλαγμένους ανθρώπους που έχουν μεταμορφωθεί σε βαμπίρ, να ψάχνουν απαντήσεις για το πως οδηγήθηκε η ζωή τους σε αυτό το σημείο... Διάφορα γεγονότα θα σπρώξουν τους πιο τολμηρούς από αυτούς σε μια αναζήτηση και μια περιπλάνηση στην ρημαγμένη ενδοχώρα που ήταν κάποτε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να βρουν τις απαντήσεις που ζητούν...

Η ιδέα του ιού που μεταλλάσσει την ανθρωπότητα δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, εδώ που τα λέμε, πολύ γρήγορα που ήρθαν στο μυαλό τα προγενέστερα "I am legend" του Richard Matheson και το "World War Z" του Max Brooks ... Η επανάληψη της ίδιας κεντρικής ιδέας και η επιτυχία που ακολουθεί κάθε μια από αυτές τις επαναλήψεις αντικατοπτρίζει, κατά την άποψή μου, τον προβληματισμό του σύγχρονου ανθρώπου για το μέλλον που του επιφυλάσσεται και τους κινδύνους που ελοχεύουν πίσω από την ματαιοδοξία του... 

Παρά την έλλειψη πρωτοτυπίας ως προς την σύλληψη της ιδέας, ο Justin Cronin καταφέρνει να κάνει εξαιρετική δουλειά και να δημιουργήσει μια συναρπαστική, πολυεπίπεδη ιστορία, ένα πραγματικό δυστοπικό έπος του οποίου ο όγκος ξεπερνάει τις χίλιες σελίδες και το οποίο βυθίζει τον αναγνώστη σε ένα δυσοίωνο κι επικίνδυνο μέλλον που δεν υπάρχουν οι βεβαιότητες που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα (στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον)... Παρά το γεγονός ότι είναι τόσο μεγάλο βιβλίο, και μόνο το μέγεθός του μπορεί να αποθαρρύνει κάποιους αναγνώστες, ο Cronin χρησιμοποιεί όλες αυτές τις σελίδες για να μας περιγράψει με λεπτομέρεια τον κόσμο που ζουν οι ήρωες του και αναπτύσσει πολύπλευρα τους χαρακτήρες τους, ακόμα και αυτούς που παίζουν δευτερεύοντα ρόλο... Το κείμενο εναλλάσσεται από την κλασσική ροή της αφήγησης σε ημερολογιακές καταγραφές ή ανταλλαγή αλληλογραφίας γεγονός που ξεκουράζει τον αναγνώστη στην "μάχη" του με τις 1000 + σελίδες.... Φυσικά δεν λείπουν και κάποιες ρομαντικές πινελιές από την πλοκή της ιστορίας, που τη διανθίζουν, είναι η αλήθεια, και λειτουργούν αρκετά καλά στο γενικότερο πλαίσιο...

Συνοψίζοντας, το "Πέρασμα" του Justin Cronin είναι ένα πολύ καλό βιβλίο του είδους του sci-fi/horror  και στέκεται επάξια δίπλα στα δημιουργήματα των διακεκριμένων του είδους... Η επιτυχία που γνώρισε το ανακήρυξε σε Best Seller και οδήγησε σε δύο ακόμα συνέχειες, διαμορφώνοντας μια τριλογία... Επίσης από ότι φαίνεται, βρήκε τον δρόμο και προς τις οθόνες, έστω τις μικρές... Το προτείνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους, είμαι σίγουρος ότι θα το ευχαριστηθούν, όσο για μένα, έχω ήδη στην κατοχή μου το δεύτερο μέρος της τριλογίας, "Οι δώδεκα αιώνιοι"...