Ψαροκόκαλο...

Στο τελευταίο βιβλίο της saga του Μαύρου Πύργου ο Stephen King είχε προσπαθήσει να παρηγορήσει τον Πιστό του Αναγνώστη: ...Όλα τα καλά πράγματα τελειώνουν κάποτε, Πιστέ Αναγνώστη. Ακόμα κι ο Stephen King δεν μπορεί να πλάσει μια ιστορία που να διαρκέσει για πάντα... Τελικά όμως μπορεί...  Θες γιατί η πηγή της έμπνευσης εξακολουθεί να αναβλύζει, θες γιατί είναι χαζό να σκοτώνεις την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, ο καθένας μπορεί να κρατήσει την εκδοχή που προτιμά... Τα prequels δεν είναι κάτι νέο στην λογοτεχνία και δη του φανταστικού οπότε αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι ένα ακόμα βιβλίο βγαλμένο μέσα από το σύμπαν του Μαύρου Πύργου και για τον Πιστό Αναγνώστη είναι το μόνο που τελικά μετράει... Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε το κα-τετ του 19 στο ταξίδι τους για την Κάλα Μπριν Στέρτζις... Μια μανιασμένη χιονοθύελλα, ένας παγετοστρόβιλος, τους αποκλείει σε μια εγκαταλλειμένη πόλη και έτσι μπροστά σε μια φουντωμένη φωτιά ο Ρόλαντ τους διηγείται μια ιστορία α...

Το 2017 είναι το έτος του Μαύρου Πύργου αφού διάβασα όλα τα βιβλία της saga και φυσικά δεν γινόταν να μην δω την ταινία που κυκλοφόρησε φέτος... Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα έχοντας χαμηλές προσδοκίες διότι οι μεταφορές στο σινεμά ή την τηλεόραση των έργων του Stephen King δεν είναι συνήθως πολύ επιτυχημένες και κατά την άποψή μου είχα δίκιο...   Δεν ξέρω πως θα αντιμετώπιζα την ταινία αν δεν είχα διαβάσει τα βιβλία, πιστεύω ότι σίγουρα θα είχα διαφορετική άποψη αλλά τα έχω διαβάσει και αυτή η γνώση με κάνει να την θεωρώ αφόρητα αποσπασματική, γεμάτη πασαλείμματα και αλλοιώσεις της αυθεντικής ιστορίας... Για να είμαι δίκαιος, η ταινία δεν ισχυρίζεται ότι είναι πιστή αντιγραφή του πρώτου βιβλίου της σειράς, το λέει ρητά ότι είναι στηριγμένη στα βιβλία αλλά οι παραδοχές που κάνει βγάζουν το μάτι του Πιστού Αναγνώστη...  Κατ' αρχήν και χωρίς καμία ρατσιστική διάθεση, δεν μπορεί να διαβάζεις σε 7 βιβλία για τα γαλάζια σαν πάγο μάτια του Ρόλαντ και για την ψηλόλιγ...

Διάβασα πρόσφατα το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Jorge Bucay «Ο Δρόμος της Συνάντησης» : Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου. Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή. Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ. Το σπίτι που εγώ έζησα την παιδική μου ζωή και οι άνθρωποι που μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή δεν ήταν αυτός ο βατήρας... Μου έδωσαν αγάπη, δεν το αμφισβήτησα ποτέ αυτό, αλλά δεν μου έδωσαν κανένα από τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζεται ένα παιδί για να βγει έξω και να αντιμετωπίσει τον κόσμο... Ούτε πως να αγαπάς και να σέβεσαι πρώτα απ' όλα τον εαυτό σου, ούτε το πως...

Το QlikView προσφέρει μια πληθώρα επιλογών όσων αφορά τη διαχείριση των χρηστών οι οποίοι θα έχουν πρόσβαση στο Access Point... Κάποιες από αυτές τις επιλογές χρησιμοποιούν NTFS Authorization (το οποίο χειρίζονται τα Windows) και κάποιες DMS Authorization  ( το οποίο χειρίζεται το QlikView)... Κάποιες από αυτές τις επιλογές δεν μπορούν να λειτουργήσουν παράλληλα ακριβώς λόγω αυτή της διαφοροποίησης στο Authorization, όπως ας πούμε ο Active Directory service provider (NTFS) με αυτόν του Custom Directory (DMS)... Αυτές τις ημέρες εμφανίστηκε μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στην δουλειά όταν κλήθηκα να δώσω πρόσβαση στο QlikView  σε χρήστες οι οποίοι δεν ανήκαν στο εταιρικό Active Directory... Όπως προείπα η λύση του Custom Directory απορρίφθηκε αφού δεν ήταν συμβατά τα Authorization types των δύο service connectors (AD και Custom) οπότε η λύση που επιλέχθηκε ήταν αυτή του Local directory provider...  Όπως θα δούμε και στο σχετικό help page της QlikView  , o conne...