Λύκος...

Είμαι ένας μοναχικός λύκος...

Δεν τα πάω καλά με τους ανθρώπους, τους αφήνω δύσκολα να έρθουν κοντά κι όταν έρθουν τους διώχνω εύκολα από κοντά μου, με την πρώτη ευκαιρία...

Ζητάω τα πάντα από τους άλλους και φυσικά με απογοητεύουν εύκολα, κάνω όμως το ίδιο και στον εαυτό μου, τουλάχιστον είμαι δίκαιος...

Τους περνάω όλους από κόσκινο, ψάχνω σχεδόν με πάθος την ευκαιρία να τους απορρίψω... Καταλαβαίνω ότι δεν είναι νορμάλ αυτό και προσπαθώ να μην υπερβάλλω αλλά έτσι τα πράγματα μπερδεύονται χειρότερα...

Αμφισβητώ την κρίση μου συχνά, αναρωτιέμαι αν η άποψη που έχω για κάποιον είναι πραγματικά αποτέλεσμα μιας δεδομένης ασυμφωνίας χαρακτήρων μεταξύ δυο ανθρώπων ή του ανθρωποδιώχτη που κουβαλάω μέσα μου... 

Κυνηγάω διαρκώς το πιο πολύ, το καλύτερο, ζω σε διαρκή ένταση... 

Λέω ότι θα φρενάρω αλλά δεν τα καταφέρνω... 

Νιώθω ότι όλοι περιμένουν από μένα πάντα κάτι επιπλέον, ότι ποτέ δεν είναι αρκετή η αγάπη, τα λεφτά, η δουλειά, τα ρούχα, τα αυτοκίνητα, πάντα χρωστάω κάτι... 

Πιθανότατα προβάλλω τις δικές μου σκέψεις στους άλλους...

Το μπράβο που δεν μου λέω, το περιμένω από τους άλλους... Από τους άλλους που το δίνουν συχνά αλλά για μένα, τελικά, δεν βαραίνει πολύ...

Έχω βαβούρα στο κεφάλι διαρκώς και πολύ συχνά νιώθω πολύ μόνος...