Δεν έχει νόημα...

Στην Αγία Παρασκευή, στην παιδική χαρά στην πλατεία, χθες το πρωί, εμφανίζονται μια παρέα τσιγγανάκια... 

Ένα από αυτά είναι ένα αγοράκι που πρέπει να είναι από 6 ως 8 ετών... 

Φοράει ένα βρώμικο παντελόνι μακριάς πυτζάμας, φανελάκι με τιράντα και είναι ξυπόλυτο... 

Στο λαιμό του έχει περασμένη μια πιπίλα με πλαστική αλυσίδα που έχει στο στόμα την οποία βγάζει για να πιει ... φραπέ από ένα μπουκαλάκι του νερού  που κουβαλάει μαζί του... 

Η συμπεριφορά όλης της παρέας είναι συμπεριφορά αγριμιών, σε μια παιδική χαρά γεμάτη παιδάκια και γονείς/παππούδες, κάνουν ότι μπορούν για να ενοχλήσουν... 

Την προσοχή μου έχει κερδίσει ο ξυπόλυτος πιτσιρικάς με την πιπίλα στο στόμα και το φραπέ στο χέρι... 

Σκέφτομαι ότι πρέπει να ειδοποιήσω τις κοινωνικές υπηρεσίες, το Χαμόγελο του Παιδιού, την αστυνομία, αυτά τα παιδιά κι αυτός ο πιτσιρικάς συγκεκριμένα φωνάζουν την παραμέληση που υφίστανται... Δεν έχει να κάνει με την φυλή, το χρώμα του δέρματος, την θρησκεία, τα χρήματα που έχεις ή δεν έχεις, ένα παιδί με αυτή την εικόνα είναι παραμελημένο... 

Μετά σκέφτομαι τι θα επακολουθήσει μια καταγγελία... 

Θα ασχοληθεί η αστυνομία με το να εντοπίσει ακόμα ένα τσιγγανάκι που γυρνάει στους δρόμους; 

Θα τολμήσει να μπει στον καταυλισμό στον Νομισματοκοπείο (πιθανότατα εκεί μένει ο πιτσιρικάς) και να πάρει το παιδί; 

Θα γίνει σίγουρα χαμός... 

Οι γονείς του ξαφνικά θα το αγαπήσουν και θα στηθοκοπιούνται στα κανάλια ότι τους παίρνουν το παιδί τους... 

Θα απειλούν με αντεκδικήσεις και βεντέτα... 

Θα έχουν εμφανιστεί διάφοροι που θα καταγγέλλουν τον ρατσισμό που υφίσταται η Ρομά οικογένεια, το παιδομάζωμα, που θα καλούν στον σεβασμό της διαφορετικότητας λες και ΑΥΤΟ είναι το ζήτημά μας και όχι η παραμέληση ανηλίκου...

Η παρέα των μικρών τσιγγάνων φεύγει από την παιδική χαρά, συνεχίζει την περιπλάνησή της...

Δεν καλώ κανέναν, ούτε υπηρεσίες, ούτε αστυνομία...

Δεν ξέρω αν έχει νόημα... 

Δεν πιστεύω ότι έχει νόημα...