"Η Γκουέντι και το κουτί" των Stephen King και Richard Chizmar

Κάθομαι στη βεράντα του ενοικιαζομένου διαμερίσματος που αποτελεί το σπίτι μας για το δεύτερο μέρος των φετινών καλοκαιρινών διακοπών μας στην Στούπα και γράφω με το lap top στα γόνατα... Ο ήλιος πέφτει σιγά σιγά και φυσάει ένα ευεργετικό αεράκι, απόλυτη ευδαιμονία...

Τι θα γινόταν αν κάποιος σου παρείχε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα, δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους άλλους, στον πλανήτη ολόκληρο; Πώς διαχειρίζεσαι ένα τέτοιο προνόμιο αλλά και την τεράστια ευθύνη που αντιστοιχεί σε αυτή τη δύναμη; Αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει η δωδεκάχρονη Γκουέντι μια καλοκαιρινή ημέρα του 1974 όταν ένας μυστηριώδης άνδρας εμφανίζεται και της χαρίζει ένα κουτί με κουμπιά, αναθέτοντάς της την φύλαξή του... Το κουτί έχει διάφορα κουμπιά και μοχλούς επάνω που μπορούν να προκαλέσουν τον όλεθρο σε διάφορα μέρη του κόσμου ή να πραγματοποιήσουν κάθε επιθυμία του κατόχου του...

Ο King, συνοδεία του Richard Chizmar, επιστρέφει στο αγαπημένο του Maine και την πόλη του Castle Rock, που υπάρχει μόνο στα βιβλία του, για να μας διηγηθεί την ιστορία της Γκουέντι και του μυστηριώδους κουτιού και του πως αυτό άλλαξε τη ζωή της αλλά και άλλων... Το συγγραφικό δίδυμο επιλέγει την φόρμα της νουβέλας, γύρω στις 150 σελίδες και μας χαρίζει ένα υπέροχο, σφιχτογραμμένο παραμύθι το οποίο στόχο έχει, πιστεύω, να κάνει τον αναγνώστη να προβληματιστεί λίγο πάνω στα ζητήματα της προσωπικής επιλογής, της ευθύνης που απορρέει από την μεγάλη δύναμη, τις συνέπειες των πράξεων μας, μαγικών ή όχι... Το  "Η Γκουέντι και το κουτί"  είναι ένα εξαιρετικά ευχάριστο μικρό ανάγνωσμα το οποίο διάβασα μέσα σε ένα μεσημεράκι την πρώτη μας μέρα στην Στούπα... Να σταθώ στην εξαιρετική έκδοση από τον Κλειδάριθμο ο οποίος διατήρησε το αυθεντικό εξώφυλλο και έφτιαξε ένα καλαίσθητο, μικρό βιβλίο με καλαίσθητη και ευανάγνωστη γραμματοσειρά... Οι ανακοινώσεις του εκδοτικού οίκου για επανεκδόσεις κλασσικών έργων του King όπως το "Αυτό" και το "Έργα οδοποιίας" τα οποία δεν έχω διαβάσει, μου έχουν ανοίξει ήδη την όρεξη...