Εμπόδια...

Το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος που πολεμάει το άγχος και την κατάθλιψη , συνειδητά, είναι ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του... Όχι ως προς τον τομέα της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού αλλά ως προς το ότι δυσκολεύεται να ερμηνεύσει τις αντιδράσεις του... 

Δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν μια συγκεκριμένη αντίδραση, μια έκρηξη οργής, μια κακή διάθεση είναι αποτέλεσμα μιας αντίδρασης του οργανισμού στις δυσκολίες, τις στενοχώριες, τις απογοητεύσεις που όλοι λίγο πολύ βιώνουν ή οφείλονται στην "πάθησή" του... Μπαίνει στη διαδικασία να ζυγίζει αίτια, αφορμές και αντιδράσεις, αν υπήρχε λογική ποσόστωση συναισθήματος στην αντίδραση ή αν η αδρεναλίνη έρευσε παραπάνω από το κανονικό... 

Ακόμα δυσκολότερο να αποφανθεί για το τις πταίει είναι η περίοδος που για ακόμα μια φορά προσπαθεί να ελαττώσει και να κόψει τελικά την όποια φαρμακευτική αγωγή λαμβάνει, εφόσον έχει δώσει ο γιατρός το ok...  Γνωρίζει ότι η διαδικασία οφείλει να είναι αργή και ότι οι αντιδράσεις του οργανισμού στην μη χορήγηση των φαρμάκων παρουσιάζονται σταδιακά, όχι από την μια μέρα στην άλλη... Κάθε πρωί ξυπνάει και σκέφτεται αν αισθάνεται καλά, αν τον απασχολεί κάτι, αν είναι αρκετά σημαντικό αυτό το κάτι ώστε να δικαιολογεί την ενδεχόμενη κακή του διάθεση και αυτό συνεχίζεται και επαναλαμβάνεται καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας μέχρι να πέσει για ύπνο... 

Είναι μια διαδικασία, εξουθενωτική, που τον αποξενώνει κάποιες φορές από τους γύρω του διότι κάνει focus διαρκώς στον εαυτό του, θέλει προσπάθεια να μην εγκλωβιστεί στον κόσμο του...