"Η εκκλησία των νεκρών κοριτσιών" του Stephen Dobyns

Απροσδόκητα ενδιαφέρον και απολαυστικό το "Η εκκλησία των νεκρών κοριτσιών" του Stephen Dobyns, ένα βιβλίο που παρέμεινε στα αδιάβαστα για παραπάνω από ένα χρόνο και καθώς είχαν προηγηθεί δύο αποτυχημένες μου προσπάθειες να το διαβάσω... Τελικά η τρίτη προσπάθεια δεν ήταν η φαρμακερή, ήταν η σωστή, έδωσα στο βιβλίο το χρόνο που που χρειαζόταν για να ξεδιπλώσει τις χάρες του και αυτό με αντάμειψε...

Σε μια μικρή, ήσυχη πόλη της πολιτείας της Νέας Υόρκης, η ηρεμία και οι ομαλοί ρυθμοί της ζωής διαταράσσονται από τις εξαφανίσεις τριών κοριτσίων γύρω στα 13 με 14... Το σοκ για την τοπική κοινωνία είναι τεράστιο και όσο ο καιρός περνάει και η υπόθεση παραμένει άλυτη τα πνεύματα οξύνονται... Η καχυποψία και ο φόβος οδηγούν τις καταστάσεις στα άκρα, οι άνθρωποι αφήνονται να γίνουν έρμαια και η αληθινή όψη των χαρακτήρων τους αναδύεται σταδιακά επιφυλάσσοντας εκπλήξεις... Παράλληλα, η ίδρυση μιας φιλοσοφική λέσχης μαρξιστικού προσανατολισμού από ένα νεοαφιχθέντα  καθηγητή του τοπικού κολλεγίου, ο οποίος είναι Αλγερινής καταγωγής περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα...

Το βιβλίο του παντελώς άγνωστου σε μένα, μέχρι πρότινος, Stephen Dobyns, ακολουθεί ένα αφηγηματικό στυλ παρόμοιο με αυτό που συναντάς στα βιβλία του Τζέφρυ Ευγενίδη, ένας αφηγητής που διηγείται τα γεγονότα τα οποία έζησε ο ίδιος... Η πλοκή στην αρχή του βιβλίου είναι εξαιρετικά αργή και ίσως αυτό να αποθαρρύνει τον αναγνώστη αλλά έχοντας ολοκληρώσει το βιβλίο πλέον πιστεύω ότι έχει γίνει εσκεμμένα... Ο Dobyns, με το αργόσυρτο, νωχελικό στυλ αφήγησης των πρώτων 100 σελίδων προσπαθεί να μυήσει τον αναγνώστη στην ατμόσφαιρα και τους ρυθμούς μιας γαλήνιας, επαρχιακής πόλης που αποτελεί καταφύγιο για τους ανθρώπους που τους κούρασε η παράνοια της μεγαλούπολης... Σταδιακά αυτό αλλάζει, όσο τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο μέχρι να φτάσουμε στο εξαιρετικό φινάλε όπου η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε μέτρο... 

Αναλύοντας το "Η εκκλησία των νεκρών κοριτσιών", βλέποντας το από το πρίσμα της αστυνομικής ιστορίας, η δουλειά που έχει γίνει είναι εξαιρετική... Η πλοκή υφαίνεται, στην κυριολεξία, κομμάτι κομμάτι, χωρίς λογικά άλματα και υπερβατισμούς και η λύση του μυστηρίου βρίσκει τον αναγνώστη χωρίς απορίες, όλα τα κομμάτια στου puzzle έχουν μπει στην θέση τους... Το βιβλίο αυτό όμως έχει πολλαπλές αναγνώσεις και θα ήταν κατάφωρη αδικία αν το χαρακτηρίζαμε απλά ως ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ήταν αρκετό... Η ιστορία των εξαφανίσεων των κοριτσιών δίνει στον Dobyns την ευκαιρία, μέσω του ανώνυμου αφηγητή του, να κάνει ένα σχολιασμό πάνω στην γενικότερη ηθική και νοοτροπία των μικρών, τοπικών, κοινωνιών των οποίων η πραγματική εικόνα κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή είναι στην πραγματικότητα... Καυτηριάζει τον μικροαστισμό και τον συντηρητισμό τους, την επιφυλακτικότητα απέναντι σε κάθε τι που μοιάζει ή είναι διαφορετικό, τους σκελετούς που είναι καλά κρυμμένοι σε ντουλάπες και κάτω από προσωπεία ευυπόληπτων πολιτών... Σημειώνει το πόσο θάρρος χρειάζεται να έχεις για να είσαι διαφορετικός, είτε πρόκειται για πολιτικές, είτε για σεξουαλικές επιλογές, και να μην το κρύβεις κάτι που μπορεί στο τέλος να το πληρώσεις πολύ ακριβά... Ο Dobyns μέσα από το βιβλίο του αποδομεί πλήρως την εικόνα των ειδυλλιακών, μικρών κοινωνιών, στηλιτεύει την υποκρισία τους και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν άγεται και φέρεται από τον φόβο... Αν και το βιβλίο γράφτηκε το 1997, πολύ πριν τους Δίδυμους Πύργους, τη Δεύτερη Καταιγίδα της Ερήμου, το Αφγανιστάν, το ISIS, την Συρία κ.ο.κ, το  "Η εκκλησία των νεκρών κοριτσιών" μοιάζει προφητικό , αν σκεφτείς τα όσα ακολούθησαν στην Αμερική και τον κόσμο τα επόμενα χρόνια, το πόσο πίσω είναι ο πλανήτης ολόκληρος ως προς την αποδοχή της διαφορετικότητας...

Το "Η εκκλησία των νεκρών κοριτσιών" του Stephen Dobyns ήταν χωρίς δεύτερη σκέψη η αναγνωστική έκπληξη της χρονιάς που διανύουμε και το καλύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα στο 2017, μέχρι τώρα... Εγώ το είχα αγοράσει από κάποιο παζάρι κοψοχρονιά αλλά μια μικρή αναζήτηση μου έδειξε ότι πωλείται ακόμα σε διάφορα βιβλιοπωλεία... Αν το βρείτε, διαβάστε το, αξίζει τον κόπο...