"Η κουκουβάγια" του Samuel Bjork

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από εκείνο το πρώτο ταξίδι του Harry Hole στην Αυστραλία ή από τότε που γνωρίσαμε το κορίτσι με το τατουάζ με το δράκο αλλά το σκανδιναβικό noir είναι ακόμα φρέσκο και ζωντανό, alive and kicking που λένε και στο χωριό μου... Σίγουρα υπήρξαν "λαθρεπιβάτες" στο τρένο του και σίγουρα δημιούργησε μια συγκεκριμένη μανιέρα στηριγμένη σε αυτήν ακριβώς την σκοτεινιά του κλίματος και της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων που ζουν στον παγωμένο βορά αλλά καταφέρνει ακόμα να παράγει βιβλία συναρπαστικά για τους λάτρεις τους είδους...

Το βιβλίο του Samuel Bjork, το δεύτερο του συγγραφέα για το συγκεκριμένο είδος, είναι ένα πολύ καλό δείγμα σκανδιναβικού noir... Μια δολοφονία που κάνει αίσθηση, μια σκοτεινή ιστορία από το παρελθόν που τροφοδοτεί το παρόν, ένα αστυνομικό δίδυμο κυνηγημένο από τους δαίμονες του, μια Νορβηγία φθινοπωρινή κι όμως ήδη παγωμένη... Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες της πλοκής, μια περίληψη χωρίς spoilers είναι διαθέσιμη στην σχετική σελίδα του εκδοτικού οίκου... 

Το βιβλίο είναι άρτιο τόσο από άποψη πλοκής όσο και ρυθμού και θα ικανοποιήσει τους fans του είδους... Ενώ χτίζει την ιστορία του πάνω στην μανιέρα που καθιέρωσε ο Nesbo, έχει μια φρεσκάδα και ένα ύφος που δεν μοιάζει φτηνή απομίμηση, που έχει φρεσκάδα και χαρακτήρα... Μου άρεσε πολύ που είδα επιτέλους ένα βιβλίο σκανδιναβικού noir να χρησιμοποιεί σαν στοιχείο πλοκής την "βαριά" παράδοση της Νορβηγίας στο black metal... Μου άρεσε ο τρόπος που ο συγγραφέας χειρίστηκε το χτίσιμο της πλοκής με τα flashbacks στο παρελθόν... Μου άρεσε η κατάδυση μέσα στους εφιάλτες της Μία, υπήρχαν στιγμές που ζήλεψα τις μπύρες και τα ποτά που κατέβαζε διαρκώς... Δεν μου άρεσε που ο συγγραφέας αφήνει σαφείς αναφορές για τρίτη συνέχεια των περιπετειών της Μία και του Χόλγκερ, μπορεί όντως να υπάρξει, δεν χρειάζεται να προδιαθέτει,είμαστε αναγνώστες, όχι τηλεθεατές... 

Προσωπικά απόλαυσα την ανάγνωση της "Κουκουβάγιας" και θα συνιστούσα σε άλλους λάτρεις τους είδους, σαν κι εμένα, να την απολαύσουν και αυτοί... Σκέφτομαι συχνά ότι κάθε είδους βιβλιοκριτική απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό και μόνο αυτό, αν δεν είσαι λάτρης του noir δεν θα σε κολλήσει ένα τέτοιο βιβλίο και θα θεωρήσεις την κριτική μέγιστη μπαρούφα οπότε αν δεν σας αρέσει το είδος αγνοήστε πλήρως αυτό το post...