25η ώρα...

Πριν από τρία περίπου χρόνια δέχτηκα την πρόσκληση να συμμετάσχω σε ένα on line λογοτεχνικό project με την ονομασία "25η ώρα"... Δοκίμασα να γράψω κάτι σχετικό με το όλο concept του project και σχετικά αβίαστα προέκυψε ένα μικρό κείμενο το οποίο κι έστειλα ως συμμετοχή... Ο διοργανωτής του project μου απάντησε, πολύ ευγενικά, ότι δεν μπορούσε να το συμπεριλάβει στο project λόγω της βωμολοχίας που περιείχε και κάποιων εκφράσεων που έχουν ρατσιστικό περιεχόμενο... Μου ζήτησε εφόσον το ήθελα, να κάνω κάποιες αλλαγές απαλείφοντας τα "φλέγοντα" σημεία και να υποβάλλω ξανά την συμμετοχή μου... Του απάντησα ότι δεν ήθελα να αλλάξω το κείμενο αφού τότε θα έπαυε να είναι δικό μου και ότι οι αναφερόμενες ως ρατσιστικές εκφράσεις δεν είχαν, κατά την άποψή μου, τέτοιο περιεχόμενο καθώς ήταν "ειπωμένες" μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο context, από πολύ συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου... Του ευχήθηκα καλή επιτυχία στο project του (την οποία όντως είχε) και δεν επικοινωνήσαμε από τότε ξανά...

Το κείμενο που ακολουθεί είναι εκείνο που υπέβαλλα σαν συμμετοχή στο project και απορρίφθηκε... Το δημοσιεύω σήμερα μετά από τρία χρόνια, δεν ξέρω κι εγώ γιατί επί της ουσίας... Ίσως να προσπαθώ να ξορκίσω την δυσκολία που έχω τελευταία να γράψω έστω και δυο σκέψεις στο blog, ίσως να έχω και την διάθεση να εκτεθώ παρουσιάζοντας κάτι που δημιούργησα εγώ...

Τι θέλεις τώρα ρε μαλάκα;

Να κάτσεις να σε πιάσουν οι μπάτσοι;

Να σε χώσουνε στον Κορυδαλλό για να σε γαμάνε οι Αλβανοί στα ντους;

Αφού την έκανες την μαλακία σου…

Δεν άντεξες το μεροδούλι μεροφάι λες κι ήσουνα ο μόνος, τόσος κόσμος έτσι δεν ζει; Ο πατέρας σου έτσι δεν έζησε όλη του τη ζωή, το κεφάλι σκυφτό και μούγκα;

Εσύ δεν ήθελες τον φόβο και την μετριότητα, έλεγες, ως πότε να τρως φάπες; Τώρα να σε δω φίλε μου, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους, εσύ ήθελες να το παίξεις γκάγκστερ…

Μερικά πάνω κάτω μόνο μέχρι τα σύνορα, είχες πει, ίσα να πιάσουμε την καλή και μετά θα ξεκόψω…

Μα τι νομίζεις ρε κορόιδο ότι τα πράγματα πάνε όπως τα σχεδιάζεις, αυτή είναι η εξαίρεση όχι ο κανόνας…

Οι μπάτσοι δεν είναι κορόιδα, άλλο που κάνουν τα στραβά μάτια όταν θέλουν, δεν θα υποπτευόντουσαν ένα μαλάκα που πάει κι έρχεται από τα σύνορα με το ιχ του χωρίς αποσκευές χωρίς τίποτα…

Και καλά το έπαιξες Ρίνγκο και δεν σταμάτησες όταν σου κάνανε το σήμα και βγήκες στα χωράφια για να περάσεις από το μπλόκο, τώρα τι θα κάνεις; Θα κάτσεις να σε πιάσουν, θα παραδοθείς;

Στην «25η Ώρα» ο Έντουαρντ Νόρτον έβαλε τον κολλητό του να του σπάσει τα μούτρα πριν μπει στην φυλακή για να φαίνεται πιο σκληρός μπας και σώσει τον κώλο του, εσύ δεν προλαβαίνεις, τις ακούς τις σειρήνες που πλησιάζουν; Πού λες να καταλήξεις με ένα αυτοκίνητο τίγκα στο μαύρο;

Ή θα συνεχίσεις να τρέχεις κι όπου φτάσεις, ελευθερία πάση θυσία;

Ναι ρε μαλάκα, την έκανες την λαδιά, άπλωσες το χέρι να αρπάξεις την ευκαιρία πριν την αρπάξει κάποιος άλλος…

Ως πότε υπάλληλος και μαλάκας να μετράς και το σεντς, να τρέμεις την μέρα που έρχεται;

Πάρε μια απόφαση μαλάκα, τους ακούω και πλησιάζουν…