Ψαροκόκαλο...

...και ενέργεια και αναμνήσεις και εμπειρίες και συναισθήματα και πολλά άλλα... Με άλλα λόγια είναι πολύτιμος και δεν αξίζει να σπαταλιέται σε ανθρώπους ή καταστάσεις που δεν τον διαχειρίζονται με σεβασμό, δεν του δίνουν νόημα και περιεχόμενο... Κάθε στιγμή που σπαταλιέται σε αδιέξοδα και τετριμμένες κοινωνικότητες είναι μια απώλεια για τον εαυτό σου και τους οικείους σου, αυτούς που πραγματικά αγαπάς, χρειάζεσαι και σε χρειάζονται, δεν αξίζει καμιά να πηγαίνει χαμένη... Οι ομφάλιοι λώροι είναι για να κόβονται...

How can you frighten a man whose hunger is not only in his own cramped stomach but in the wretched bellies of his children? You can't scare him – he has known a fear beyond every other... (Πώς μπορείς να φοβίσεις έναν άντρα του οποίου η πείνα δεν βρίσκεται μόνο στο σπασμένο από κράμπες στομάχι του αλλά και στις άθλιες κοιλιές των παιδιών του; Δεν μπορείς να τον φοβίσεις, έχει γνωρίσει ένα φόβο μεγαλύτερο και πέρα από κάθε άλλο...) Απόσπασμα από το βιβλίο "Τα σταφύλια της οργής" του John Steinbeck , για το οποίο είχα γράψει παλιότερα αυτό το post... Η μετάφραση είναι δική μου...

...Οι γύφτοι σκότωσαν τον JFK... ...Οι γύφτοι άνοιξαν την Κερκόπορτα... ...Οι γύφτοι έκαψαν τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας... ...Οι γύφτοι ξέρουν που είναι θαμμένος ο Jimmy Hoffa... ...Οι γύφτοι ωθούν στην πορνεία συνταξιούχους του ΟΓΑ... ...Οι γύφτοι τρώνε συκωτάκια δεκάχρονων κοριτσιών για brunch... Αυτά είναι ίσως οι μοναδικές κατηγορίες που ΔΕΝ γράφτηκαν στα μέσα, μαζικά και κοινωνικά, για τους γύφτους για να σπεκουλάρουν πάνω στον τραγικό θάνατο του Μάριου στο Μενίδι... Αν σαν κοινωνία ψάχνουμε απλά αποδιοπομπαίο τράγο, ένα σαμάρι για να ξεσπάσουμε την οργή, την λύπη μας και τις προκαταλήψεις μας, έχουμε πετύχει διάνα... Αν θέλουμε πραγματικά απαντήσεις για το πως και το γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα στο Μενίδι και σε κάθε Μενίδι της χώρας πρέπει να το πάρουμε αλλιώς και κυρίως να βγάλουμε τις παρωπίδες...

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από εκείνο το πρώτο ταξίδι του Harry Hole στην Αυστραλία ή από τότε που γνωρίσαμε το κορίτσι με το τατουάζ με το δράκο αλλά το σκανδιναβικό noir είναι ακόμα φρέσκο και ζωντανό, alive and kicking που λένε και στο χωριό μου... Σίγουρα υπήρξαν "λαθρεπιβάτες" στο τρένο του και σίγουρα δημιούργησε μια συγκεκριμένη μανιέρα στηριγμένη σε αυτήν ακριβώς την σκοτεινιά του κλίματος και της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων που ζουν στον παγωμένο βορά αλλά καταφέρνει ακόμα να παράγει βιβλία συναρπαστικά για τους λάτρεις τους είδους... Το βιβλίο του  Samuel Bjork , το δεύτερο του συγγραφέα για το συγκεκριμένο είδος, είναι ένα πολύ καλό δείγμα σκανδιναβικού noir... Μια δολοφονία που κάνει αίσθηση, μια σκοτεινή ιστορία από το παρελθόν που τροφοδοτεί το παρόν, ένα αστυνομικό δίδυμο κυνηγημένο από τους δαίμονες του, μια Νορβηγία φθινοπωρινή κι όμως ήδη παγωμένη... Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες της πλοκής, μια περίληψη χωρίς spoilers είναι διαθέσιμη στην σχετική σε...

Πριν από τρία περίπου χρόνια δέχτηκα την πρόσκληση να συμμετάσχω σε ένα on line λογοτεχνικό project με την ονομασία "25η ώρα" ... Δοκίμασα να γράψω κάτι σχετικό με το όλο concept του project και σχετικά αβίαστα προέκυψε ένα μικρό κείμενο το οποίο κι έστειλα ως συμμετοχή... Ο διοργανωτής του project μου απάντησε, πολύ ευγενικά, ότι δεν μπορούσε να το συμπεριλάβει στο project λόγω της βωμολοχίας που περιείχε και κάποιων εκφράσεων που έχουν ρατσιστικό περιεχόμενο... Μου ζήτησε εφόσον το ήθελα, να κάνω κάποιες αλλαγές απαλείφοντας τα "φλέγοντα" σημεία και να υποβάλλω ξανά την συμμετοχή μου... Του απάντησα ότι δεν ήθελα να αλλάξω το κείμενο αφού τότε θα έπαυε να είναι δικό μου και ότι οι αναφερόμενες ως ρατσιστικές εκφράσεις δεν είχαν, κατά την άποψή μου, τέτοιο περιεχόμενο καθώς ήταν "ειπωμένες" μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο context, από πολύ συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου... Του ευχήθηκα καλή επιτυχία στο project του (την οποία όντως είχε) και δεν επικοινωνήσαμ...