"Ο ναός του τρόμου" του H. P. Lovecraft

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που διάβασα Lovecraft χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τον απέφευγα... Ο Lovecraft έχει ένα πολύ διακριτό λογοτεχνικό στυλ το οποίο δεν είναι καθόλου τυχαίο και το οποίο εγγυάται, είτε σου αρέσει πολύ είτε λιγότερο, ότι δεν θα απογοητευτείς...

Το "Ο ναός του τρόμου" είναι μια συλλογή τριών διηγημάτων που κινούνται μέσα στη γνωστή θεματική του Lovecraft, τους "Μεγάλους Παλαιούς" και το υπερκόσμιο, εξωγήινο κακό που ενεδρεύει στο σκοτάδι...

Το πρώτο διήγημα λέγεται "Το Πλάσμα που ψιθύριζε στο Σκοτάδι"...  Είναι η αφήγηση των δραματικών γεγονότων που συμβαίνουν στα σκοτεινά βουνά του Βερμόντ όταν μια πλημμύρα φαίνεται να αποκαλύπτει κάτι που είναι πολύ καλά κρυμμένο... Πρόκειται για ένα διήγημα τυπικό του ύφους του Lovecraft το οποίο χτίζει σταδιακά μια εξαιρετικά απειλητική ατμόσφαιρα μέχρι να καταλήξει στο  πολύ δυνατό φινάλε... Μόνο μείον που του βρίσκω είναι το αρκετά μεγάλο μέγεθος του και ότι σε κάποια σημεία η διήγηση είναι πιο μακρόσυρτη από όσο χρειάζεται...

Το δεύτερο διήγημα λέγεται "Ο Ναός του Τρόμου" από το οποίο πήρε τον τίτλο του το βιβλίο...  Σε αυτό βλέπουμε την εμφάνιση του Τραπεζόεδρου, ενός αντικειμένου λατρείας των "Παλαιών" που ανακαλύπτεται τυχαία μέσα σε μια εγκαταλειμμένη εκκλησία και ξυπνάει ένα αποτρόπαιο κακό... Πολύ καλό δείγμα της λογοτεχνίας του τρόμου, πιο γοτθικό από το σύνηθες ύφος του Lovecraft, βγάζει ένα πιο παλιομοδίτικο στυλ και προσωπικά μου θύμισε  σε κάποια σημεία (δεν ξέρω αν ήταν εσκεμμένο ή όχι) τον "Δράκουλα" του Stoker...

Το τρίτο και τελευταίο διήγημα του βιβλίου είναι το "Το Κάλεσμα από το Υπερπέραν" και είναι το αγαπημένο μου του βιβλίου... Αν και ολιγοσέλιδο καταφέρνει να δημιουργήσει μια απόλυτα κλειστοφοβική και απειλητική ατμόσφαιρα που παγώνει το αίμα... Σε αντίθεση με την μακρόσυρτη συνήθη γραφή του Lovecraft  εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα διήγημα το οποίο συμπυκνώνει την εξωκοσμική μυθολογία του Lovecraft  σε μερικές μόνο σελίδες απειλής, πανικού κι απόγνωσης... Από τα μέχρι τώρα αναγνώσματα μου από την πένα του Lovecraft αυτό το διήγημα είναι μάλλον το αγαπημένο μου...

Εν κατακλείδι,  το "Ο ναός του τρόμου" είναι ένα συμπαθέστατο βιβλίο το οποίο θα διαβαστεί με ευχαρίστηση απ΄τους λάτρεις του φανταστικού και του τρόμου είτε σαν μια πρώτη επαφή με τον κόσμο του Lovecraft  είτε σαν συνέχεια του ταξιδιού του αναγνώστη μέσα σε αυτόν...