Βεβαιότητα...

Στεκόταν στο πεζοδρόμιο και προσπαθούσε να περάσει απέναντι από ένα σημείο που δεν είχε διάβαση ούτε φανάρι, δίσταζε, έκανε μια μπρος, μια πίσω... Φορούσε ένα μπλε παντελόνι, καθαρό και σιδερωμένο, 10 πόντους πιο κοντό από ότι θα έπρεπε να είναι, φαινόντουσαν οι γκρίζες κάλτσες του... Το μπλουζάκι που φορούσε, ένα γαλάζιο τύπου polo, ήταν βαλμένο μέσα από το παντελόνι αλλά πίσω στην μέση του το είχε περάσει μέσα από τη ζώνη του... Τα μαλλιά του ήταν κομμένα πολύ κοντά, είχε στον ώμο ένα μαύρο σακίδιο πλάτης... Το κοντό του παντελόνι, οι κινήσεις του, το βλέμμα του, μου προκάλεσαν μια σκέψη, σχεδόν βεβαιότητα, ότι ο άνθρωπος αυτός κουβαλούσε στις πλάτες του όλο το βάρος και τη δυστυχία του κόσμου...