Ο χρόνος που φεύγει...

Συναρμολόγησα την κούνια που ήταν το πρώτο κρεβατάκι και των δυο παιδιών μου κάποια στιγμή το Δεκέμβρη του 2009... Χθες την αποσυναρμολόγησα και την πακετάρισα για να πάει στη αποθήκη αφού την Τετάρτη έρχονται οι κουκέτες που αγοράσαμε για τα παιδιά... Στην αποσυναρμολόγηση με βοήθησε ο Σ., την έκανε σχεδόν μόνος του... Ένιωθα λίγο περίεργα, λίγο συγκινημένος ειδικά με τον Σ. που αποσυναρμολόγησε το κρεβάτι που κοιμήθηκε όντας βρέφος... Τα χρόνια πέρασαν, τα παιδιά μου δεν είναι πια μωρά, όλα αλλάζουν κι εγώ γερνάω...

Σχόλια

  1. Rosa Mund20 Ιουλίου 2016 στις 4:56 μ.μ.

    Ήταν ένας γέροντας. Μήδε τόσο γέροντας. Ούτε καν 40. Και μιλάει κιόλας. Έλεος!!!


    Προοίμιο γηρατειών

    Από μέρα σε μέρα
    βλέπω τους νέους πιο νέους.
    Ανακαλύπτω πως δε μ’ ενοχλεί
    να μου δίνουν στο ασανσέρ προτεραιότητα
    Κοιτάω μην έχει στο λεωφορείο θέση ελεύθερη
    Καμιά φορά σχεδιάζω ένα ποδόλουτρο για το βράδυ…
    Τα χρόνια με πολιόρκησαν.
    Λες, αύριο να κάνω κι όνειρα για σύνταξη;

    Ανήσυχος κοιτάζω στον καθρέφτη μου:
    Βέβαια!... Το βρίσκω δύσκολο
    να κάθομαι ν’ ακούω τι λεν οι άλλοι.
    Ακόμα δυσκολότερο
    να παραδέχομαι αυτά που λένε οι άλλοι.
    Όλο και πιο πολύ βολεύομαι
    μέσα στα ρήγματα που μ’ άνοιξε η πολιορκία.
    Άρχισα κιόλας να μην πολυανησυχώ
    που δεν είμαι σε θέση πια
    να κάνω μια επανάσταση κάθε βδομάδα.

    ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΛΟΥΦΑΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Snowball20 Ιουλίου 2016 στις 10:27 μ.μ.

      Δεν θα πω πως έχεις άδικο έτσι όμως νιώθω, ίσως τελικά να είμαι πιο ηλικιωμένος ψυχικά από ότι σωματικά... :)

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος26 Ιουλίου 2016 στις 12:30 μ.μ.

    Τεστ - τεστ. Έχω αφήσει διάφορα σχόλια κ δεν μου τα έχει πάρει.
    ένα - δύο, ένα - δύο
    Πού να δεις όταν αποσυρθούν όλα τα παιδικά παιχνίδια... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Snowball26 Ιουλίου 2016 στις 1:00 μ.μ.

      Για τα σχόλια δεν ξέρω, κάποιο κοκομπλόκο του Blogger υποθέτω...
      Για τα παιχνίδια ίσως να είναι και για καλό, δεν ξέρουμε που να τα βάλουμε πια... :)

      Διαγραφή
  3. Daria1 Αυγούστου 2016 στις 7:31 μ.μ.

    Μεγάλωσαν πολύ ρε...... Θα μου πεις ο δικός μου του χρόνου θα είναι φοιτητής, τα δικά σου δεν θα μεγάλωσαν;
    Το κακό είναι πως αυτά μεγαλώνουν κι εμείς γερνάμε (εγώ δλδ σίγουρα γέρασα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου