"Αίμα στο χιόνι" του Jo Nesbo

Αυτό που βαριέμαι περισσότερο όταν θέλω να γράψω ένα post για να περιγράψω τι εντυπώσεις μου άφησε η ανάγνωση ενός βιβλίου, είναι όταν πρέπει να γράψω μια περίληψη της υπόθεσης... Σήμερα βαριέμαι περισσότερο από τις άλλες φορές γι' αυτό και θα αντιγράψω την περίληψη που έχει στην σελίδα του βιβλίου ο εκδοτικός οίκος:

Ένας πληρωμένος δολοφόνος ερωτεύεται τη γυναίκα του πελάτη του, η οποία τυχαίνει να είναι ο στόχος της αποστολής που αναλαμβάνει.

Μάλλον αυτός που έγραψε αυτή την περίληψη βαριόταν περισσότερο από ότι εγώ τώρα...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Το "Αίμα στο χιόνι" του Jo Nesbo, είναι ακόμα ένα βιβλίο του Νορβηγού συγγραφέα στην μετά - Harry Hole εποχή... Αποτελεί μέρος μιας διλογίας καθώς την συγγραφή του ακολούθησε ένα άτυπο sequel το "Περισσότερο Αίμα" το οποίο ευελπιστώ να διαβάσω σύντομα... Και το "Ο γιος" ανήκει στην μετά - Harry Hole εποχή αλλά στο "Αίμα στο χιόνι"  ο  Nesbo δείχνει να αλλάζει πραγματικά σελίδα... Οι αλλαγές είναι πολλές και θα ξενίσουν ενδεχομένως τους κολλημένους στην μανιέρα που μας είχε συνηθίσει ο Νορβηγός αλλά η νέα σελίδα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα...

Εξηγούμαι...

Ο Nesbo αλλάζει την φόρμα και το ύφος του... Το βιβλίο είναι σαφώς μικρότερο από τα υπόλοιπα βιβλία του, μόλις 224 σελίδες... Η αφήγηση είναι στο πρώτο πρόσωπο, ο Ούλαφ μας διηγείται το παρόν, το παρελθόν του, τις ιστορίες που πλάθει το έτσι κι αλλιώς μοναδικό μυαλό του για να αντιμετωπίσει τον κόσμο γύρω του... Στο "Αίμα στο χιόνι" το συγκινησιακό στοιχείο είναι πιο έντονο από κάθε άλλο βιβλίο του Nesbo χωρίς όμως κατά τη γνώμη μου να γίνεται μελό ή υπερβολικό... Σε αυτό το βιβλίο δεν προσπαθεί κανένας να λύσει κάποιο μυστήριο, να συναρμολογήσει ένα puzzle γεγονότων, σε αυτό το βιβλίο απλά κάποιος μας διηγείται μια ιστορία... Το "Αίμα στο χιόνι" ακολουθεί πολλές από τις δομές του παραδοσιακού noir... Ο σκληρός και μοναχικός τύπος, η μοιραία γυναίκα, ο κακός, η προδοσία, οι ανοιχτοί λογαριασμοί που πρέπει να λυθούν... Παράλληλα συνδυάζει κινηματογραφικές αναφορές και στοιχεία χιούμορ με χαρακτηριστικά παραδείγματα την σκηνή στο τρένο καθώς και αυτή της μάχης στο υπόγειο της εκκλησίας... Όσον αφορά τους χαρακτήρες ο Nesbo έχει εμβαθύνει μόνο στον χαρακτήρα του Ούλαφ τον οποίο γνωρίζουμε από τις αφηγήσεις των σκέψεων του στο παρόν και το παρελθόν, οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι στοιχειωδώς ανεπτυγμένοι , τα εμφανή τους χαρακτηριστικά είναι αυτά του ρόλου που τους αποδίδεται, εσκεμμένα πιστεύω εκ μέρους του Nesbo...

Αναγνωρίζω ότι δεν είμαι αντικειμενικός κριτής αλλά το "Αίμα στο χιόνι"  ήταν ένα απολαυστικό ανάγνωσμα το οποίο ολοκλήρωσα μέσα μια μέρα μόνο, επί της ουσίας... Δεν με χάλασε καθόλου ότι δεν μου θύμισε κλασσικό Nesbo βιβλίο, όπως συνέβη σε αρκετούς, γιατί ο Νορβηγός είναι εξαιρετικός μάστορας των λέξεων και δεν εγκλωβίζεται σε μανιέρες και γι' αυτό δεν με απογοητεύει ποτέ...