"Ο γιος" του Jo Nesbo

Δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα για τον αναγνώστη αυτού του blog να διαβάζει την άποψή μου πάνω στα βιβλία του Nesbo... Το "Ο γιος" είναι το ενδέκατο βιβλίο του που διαβάζω και όλες οι κριτικές μου κινούνταν στο ίδιο μοτίβο: Ξεκινάμε από αντιδράσεις του τύπου standing ovation και καταλήγουμε σε αντιδράσεις που περιλαμβάνουν κραυγές ενθουσιασμού και επιληπτικές κρίσεις... Πιστεύω ότι δεν περιμένετε κάτι διαφορετικό να συμβεί και για αυτό το βιβλίο του Νορβηγού αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο... 

Θα πω πάλι τα ίδια και τα ίδια, το τι φοβερή ατμόσφαιρα έχει το βιβλίο, τι καταιγιστική η πλοκή, πόσο συμπαγείς οι χαρακτήρες, πόσο ζωντανές οι περιγραφές, πόσο πολύπλευρο είναι, ότι δεν υπάρχει άλλος σαν τον Nesbo, ότι ΑΥΤΟΣ είναι το σκανδιναβικό noir... Όλα θα είναι αλήθεια όμως, τουλάχιστον για μένα αλλά μάλλον και πολλούς άλλους Nesbo maniacs εκεί έξω... Γιατί ο Νορβηγός έχει αυτό το κάτι που κάνει κλικ μέσα στο κεφάλι μου, που με κάνει να μην μπορώ να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου, που με ταξιδεύει κάθε φορά στο Βορρά, στο Όσλο πίσω από την βιτρίνα, μέσα στις σκιές, που με έχει κάνει να βάλω ψηλά στην λίστα των to do ταξιδιών αυτό στη Νορβηγία ... Μπορεί να ήμουν λίγο διστακτικός όταν ξεκίνησα το ο "Ο γιος" αφού μου έλειπε ήδη ο Harry Hole και δεν ήξερα ποιος είναι αυτός ο γιος αλλά ο Nesbo μου απέδειξε ότι πρέπει πάντα να του έχω εμπιστοσύνη... Διάβασα το βιβλίο (560 σελίδες) σε δύο μόνο (εργάσιμες ) μέρες και καθυστέρησα κιόλας αφού χθες το απόγευμα δεν διάβασα καθόλου, ψώνιζα στρώματα στο IKEA... Φυσικά πρέπει να το διαβάσετε και εσείς, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται... 

Αν θέλετε κάποια περίληψη της υπόθεσης ή βιβλιοκριτική, πηγαίνετε στο site του εκδοτικού οίκου για να  δείτε περί τίνος πρόκειται, αυτό το post δεν είναι βιβλιοκριτική είναι απλά μια δημόσια δήλωση λατρείας...