Μια ιστορία οδηγικής τρέλας...

Αυτό το post είναι σχόλιο που έκανα σε άλλο post μου από το μακρινό 2010 το οποίο διάβασα ξανά κατά τύχη σήμερα... Μια μικρή ιστορία οδηγικής τρέλας ταιριαστή, πιστεύω, στο πνεύμα της καλοκαιρινής ραστώνης που με έχει κυριεύσει... Μία και σήμερα... 

Είμαι στο Χαλάνδρι, σε εμπορικό δρόμο με πολλά αυτοκίνητα και όλοι ψάχνουν πάρκινγκ... Μπροστά μου κινείται αυτοκίνητο με γυναίκα οδηγό και γυναίκα συνοδηγό (θα το λέμε female mobile για λόγους ευκολίας), μεγάλης σχετικά ηλικίας, σίγουρα άνω των 55...

Κάποια στιγμή, το αυτοκίνητο μπροστά από αυτό με τις δύο γυναίκες βρίσκει πάρκινγκ, ανάβει αλάρμ εγκαίρως και αρχίζει να παρκάρει... Πριν περάσουν 10 δευτερόλεπτα ακούγεται η συνοδηγός του female mobile να φωνάζει από το ανοικτό παράθυρο:

"Άντε μαλάκα, τελείωνε"...

Ο οδηγός του αυτοκινήτου που παρκάρει δεν απαντά όλως περιέργως (μάλλον είναι κουφός) αλλά ένας πεζός που περνούσε από εκεί λέει στην "κυρία" που συνεχίζει να βρίζει:

"Γιατί κάνετε έτσι, γιατί δεν αφήνετε τον άνθρωπο να παρκάρει, δεν χάθηκε ο κόσμος"

Η επόμενη σκηνή είναι βγαλμένη από ταινία του Αλμοδοβάρ...

Οδηγός και συνοδηγός του female mobile εκρήγνυνται, κρέμονται από τα παράθυρα και χειρονομώντας ουρλιάζουν στον αποσβολωμένο περαστικό:

"Άντε γαμήσου μαλάκα, γαμώ το σπίτι σου" και άλλα πολλά...

Ο περαστικός δεν απαντά ( μάλλον ήταν δάσκαλος του Ζεν) και φεύγει κι εγώ έχω μείνει άναυδος με την έντονη διάθεση να "καθαρίσω" για πάρτυ του ανεβαίνοντας στο καπό του female mobile και διαλύοντας το παρμπρίζ χρησιμοποιώντας τα κεφάλια των δύο "κυριών" που απλά αν ήταν άντρες, με αυτή την συμπεριφορά είτε θα είχαν σκοτωθεί από καιρό είτε το μοναδικό τροχοφόρο που θα καβαλούσαν θα ήταν η αναπηρική καρέκλα...