Ταξιδεύοντας την εποχή του φόβου...

Το Σάββατο ταξιδεύουμε οικογενειακώς στην Ολλανδία... Είναι ένα ταξίδι που προγραμματίσαμε εδώ και καιρό, πολύ πριν τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες... Δεν υποκρίνομαι ότι δεν σκέφτηκα να το ακυρώσουμε όταν έμαθα για τα συμβάντα, ούτε ότι δεν αποφεύγω εσκεμμένα να διαβάζω σχετικές ειδήσεις... Εντελώς απλοϊκά, σαν παιδάκι ή στρουθοκάμηλος, θα ήθελα να μην έχουν συμβεί όλα αυτά, να περιμένω ξένοιαστος την αναχώρηση... Φοβάμαι, ναι, αλλά θα το κάνουμε το ταξίδι... Ίσως να τροποποιήσουμε το πρόγραμμα που είχαμε καταστρώσει αλλά θα πάμε... Αν δεν πάμε, το επόμενο βήμα θα είναι να κλειστούμε σιγά σιγά στο σπίτι για να μην μας συμβεί κάτι και κάτι τέτοιο δεν το θέλω ούτε για μένα ούτε για την οικογένειά μου... Αν αφήσουμε τον φόβο να μας γονατίσει, να μας περιορίσει, χαρίζουμε μια μεγάλη νίκη σε όλους αυτούς που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν, είτε λέγονται τζιχαντιστές είτε κυβερνήσεις είτε ο νταής της γειτονιάς...  Ομολογώ βέβαια ότι και λόγω επαγγελματικής διαστροφής, αναζήτησα τις πιθανότητες του να πέσεις θύμα τρομοκρατικής επίθεσης όσο ταξιδεύεις και τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά για την πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού... :)