"Το πέμπτο παιδί" της Doris Lessing

Η Χάριετ και ο Ντέιβιντ θέλουν το ίδιο πράγμα... Μια μεγάλη οικογένεια με πολλά παιδιά, φίλους και συγγενείς γύρω από μεγάλα τραπέζια, ευτυχία... Για κάποια χρόνια το πετυχαίνουν... Το ένα υγιές μωρό έρχεται μετά το άλλο, το σπίτι είναι σχεδόν πάντα γεμάτο από συγγενείς και φίλους, κάθε μέρα μοιάζει με μια εκδρομή στην εξοχή... Όταν η Χάριετ μένει έγκυος στο πέμπτο παιδί τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν... Το έμβρυο είναι υπερδραστήριο και βίαιο και κάνει την εγκυμοσύνη μαρτύριο... Η γέννησή του κάνει ακόμα πιο πολύπλοκα τα πράγματα καθώς το παρουσιαστικό του, η αλλόκοτη δύναμη και βιαιότητα που εμφανίζει και η συναισθηματική απουσία που αντιμετωπίζει τους πάντες, διαλύουν σιγά σιγά την οικογένεια και το αποξενώνουν από τα αδέρφια του... 

Το πρώτο βιβλίο της Doris Lessing που πέφτει στα χέρια μου είναι ένα βιβλίο το οποίο είχα στο μάτι εδώ και καιρό καθώς η θεματολογία του με ενδιέφερε πολύ όντας γονιός ο ίδιος... Είναι ένα μικρό υπέροχο λογοτεχνικό διαμάντι, ένα βιβλίο πολύ δυνατό στο συναίσθημα και στην πλοκή, με βραχυπερίοδο αλλά απόλυτα περιεκτικό λόγο... Η συγγραφέας με το βιβλίο αυτό δεν προσπαθεί να δώσει απαντήσεις, θέτει στον αναγνώστη κάποια θέματα προς σκέψη και τον αφήνει να προβληματιστεί και να δώσει μόνος του απαντήσεις... Η Doris Lessing φλερτάρει διακριτικά με το μεταφυσικό, αναζητώντας την αιτία και την καταγωγή της ύπαρξης του πέμπτου παιδιού, του Μπεν... Τι ακριβώς είναι ο Μπεν, τι τον κάνει τόσο διαφορετικό από τους άλλους, τι προκάλεσε τη γέννησή του; Είναι ο φθόνος των άλλων για την ευτυχισμένη οικογένεια της Χάριετ και του Ντέιβιντ, είναι η ύβρις που διέπραξαν τολμώντας να θέλουν να είναι ευτυχισμένοι με ένα τρόπο μακρυά από τις συνήθειες της εποχής και των δυνατοτήτων τους, είναι ένα κοιμισμένο γονίδιο από το παρελθόν που ξύπνησε και δημιούργησε τον Μπεν; Αλήθεια τι κάνεις όταν το σπλάχνο σου δεν είναι φυσιολογικό (όπως εννοούμε και αντιλαμβανόμαστε την έννοια του φυσιολογικού κατά κανόνα), ποια είναι τα συναισθήματα, οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό; Η ενοχή είναι αναπόφευκτη και βασανιστική, η ανοχή στο διαφορετικό συζητήσιμη... Είναι ο Μπεν απειλή για τους άλλους, για την κοινωνία μέσα στην οποία βρέθηκε να ζει; Είναι τελικά η αγάπη για το πλάσμα που είναι κομμάτι από την σάρκα σου αδιαπραγμάτευτη και ανεξάντλητη; Αυτά είναι τα ερωτήματα που βασανίζουν την Χάριετ η οποία νιώθει μεν την ενοχή να την βαραίνει για την γέννηση και την ύπαρξή αυτού του παιδιού αλλά είναι και το μοναδικό μέλος της οικογένειας που το νοιάζεται... 

Με το βιβλίο "Το πέμπτο παιδί"  η  Doris Lessing σηκώνει ένα καθρέφτη μπροστά στον αναγνώστη και τον αναγκάζει να κοιτάξει και να στοχαστεί πάνω στις έννοιες της οικογένειας, της ανοχής, της διαφορετικότητας, της αγάπης... Το τι θα δει ο καθένας και σε τι απαντήσεις θα καταλήξει σχετικά με τον Μπεν και την ιστορία του έχει να κάνει μόνο με το είδωλο που θα δει ο καθένας μέσα στον καθρέφτη διαβάζοντας αυτό το βιβλίο...