Visiting lecture @ New York College, 25/01/2016...

Χθες το απόγευμα είχα την χαρά και την τιμή να δώσω μια διάλεξη μπροστά στους φοιτητές του τμήματος "Internet Engineering and Web Management" του New York College, ως προσκεκλημένος ομιλητής... Η πρόσκληση έγινε από το καθηγητή του συγκεκριμένου τμήματος, Δημήτρη Δημητρέλο, ο οποίος ήταν και δικός μου εκπαιδευτής στο σεμινάριο Scrum που παρακολούθησα πριν από 1,5 μήνα... Αντικείμενο της διάλεξης ήταν η εισαγωγή στις έννοιες του Data Warehouse και του Business Intelligence, το αντικείμενο της δουλειάς μου δηλαδή εδώ και 11 χρόνια... 

Ήταν η πρώτη φορά που θα έδινα μια τέτοια διάλεξη και δεν κρύβω ότι στην αρχή όταν μου έγινε η πρόταση ήμουν λίγο διστακτικός... Έχω κάνει στο παρελθόν εκπαιδεύσεις σε μικρές ομάδες χρηστών για την εκμάθηση συγκεκριμένων εφαρμογών αλλά η ιδέα του να μιλάω μπροστά σε ένα κοινό σχεδόν νεανικό εξηγώντας θεωρητικές έννοιες και μεθοδολογίες μου φαινόταν κάπως τρομακτικό... Από την άλλη όμως η ιδέα του να δώσω μια τέτοιου είδους διάλεξη με δελέαζε οπότε δέχτηκα γρήγορα την πρόταση που μου έγινε... Ο παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μου φύγει εντελώς το άγχος της επερχόμενης διάλεξης ήταν μια κουβέντα που μου είπε ένας πολύ καλός μου φίλος και κουμπάρος μου το βράδυ του Σαββάτου που είχαμε βγει... "Εγώ", μου είπε, "όταν κάνω μια παρουσίαση, στήνω στο μυαλό μου και λέω μια ιστορία", έτσι λοιπόν σκέφτηκα κι εγώ να πω τη δική μου ιστορία, την ιστορία της πορείας αυτών των 11 χρόνων δουλειάς... Μια ιστορία που προφανώς γνωρίζω πολύ καλά και μπορώ να την συνδυάσω με την θεωρία και τις μεθοδολογίες που έπρεπε να παρουσιάσω...

Η διάλεξη ξεκίνησε με καθυστέρηση λίγων λεπτών και πήγε πολύ καλύτερα από ότι περίμενα... Προσπάθησα να είναι όσο δυνατόν πιο "out of the box", να έχει καλή ροή και να είναι όσο γίνεται λιγότερο βαρετή, έχω υπάρξει φοιτητής και γνωρίζω πόσο εύκολο είναι να βαρεθείς ακούγοντας μια ομιλία... Ζήτησα από τους φοιτητές να με διακόπτουν αν έχουν απορίες ή θέλουν διευκρινήσεις και το έκαναν κι αυτό με ευχαρίστησε πολύ, δεν βαριόντουσαν, όχι πολύ τουλάχιστον... Συμπεριέλαβα πάρα πολλά παραδείγματα από την επαγγελματική μου εμπειρία, κατέθεσα την προσωπική μου άποψη και τη δική μου ματιά πάνω στην τεχνολογία και τη αγορά, γι' αυτό και με είχαν καλέσει άλλωστε... Στο τέλος πήρα ένα χειροκρότημα και ένα ευχαριστώ από τα παιδιά που θέλω να πιστεύω ότι ήταν κάτι παραπάνω από μια τυπικότητα... Μαζί με τα καλά λόγια που άκουσα από τον Δημήτρη Δημητρέλο όταν με κατευόδωσε, έφυγα για το σπίτι απόλυτα ικανοποιημένος τόσο με τον εαυτό μου όσο και για την εμπειρία που έζησα...