Ψαροκόκαλο...

Η Agnes Magnusdottir έχει καταδικαστεί σε θάνατο για την συμμετοχή στη δολοφονία δύο ανδρών, του Natan Ketilsson και του Pétur Jónsson... Μέχρι την επικύρωση της ποινής της από το Ανώτατο Δικαστήριο της Κοπεγχάγης και για να εξοικονομηθούν λεφτά από τον εγκλεισμό της σε κρατική φυλακή στη Δανία, στέλνεται να μείνει στο σπίτι του νομαρχιακού υπάλληλου Jón Jónsson, στη βόρεια Ισλανδία, στην περιοχή που γεννήθηκε κι έζησε όλη της την ζωή...  Η οικογένεια του Jónsson θορυβείται από την συγκατοίκηση με μια καταδικασμένη δολοφόνο αλλά αναγκάζεται να υπακούσει... Ο μόνος που στέκεται δίπλα στην Agnes είναι ο Thorvadur Jónsson, ο Toti, ο ιερωμένος που η ίδια η Agnes διάλεξε για να την συντροφεύσει πνευματικά μέχρι τον θάνατό της... Οι μέρες και οι μήνες περνάνε και η συμβίωση είναι δύσκολη για όλους, όσο όμως ξεδιπλώνεται η ιστορία της ζωής της μέσα από τις συζητήσεις της Agnes με τον Toti, τόσο περισσότερο φαίνεται ότι πολλά πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από ότι φαίνονται... Το βιβλ

Το να μάθεις μια καινούργια γλώσσα προγραμματισμού ή ένα καινούργιο framework, σημαίνει κάποιες φορές ότι πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχεις συνηθίσει να σκέφτεσαι μέχρι τώρα... H απόφαση μου να μάθω R και να μπω στον κόσμο του statistical programming σήμαινε ότι έπρεπε να βγω από το comfort zone που βρισκόμουν τόσα χρόνια και να μάθω καινούργια κόλπα... Για εμένα και πολλούς άλλους που προερχόμαστε από ένα κόσμο γεμάτο databases και data warehouses το να γράψουμε ένα SQL script ή κάποια prodecure για να διαχειριστούμε τα δεδομένα μας είναι πολύ απλό, όταν όμως προσπαθείς να κάνεις κάτι τέτοιο μέσα από την R, τότε πρέπει να σκεφτείς και να πράξεις με διαφορετικό τρόπο... Υπάρχουν όμως στιγμές που θες να κάνεις κάτι γρήγορα και δεν έχεις χρόνο για να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να σκέφτεται με R τρόπο και ίσως δεν θέλεις κιόλας να το κάνεις διότι θεωρείς ότι ο R τρόπος δεν είναι ούτε γρήγορος, ούτε αποδοτικός... Ευτυχώς υπάρχει το sqldf  που μας λύ

Δεν έκανα ποτέ μου μεταπτυχιακό και δεν κρύβω ότι υπάρχουν φορές που το μετανιώνω... Όχι τόσο για τα skills που θα μπορούσα να κερδίσω, από αυτά κέρδισα πάρα πολλά στα 10+ χρόνια που εργάζομαι, συχνά υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, όσο για το πως να βλέπεις τα πράγματα και με μια διαφορετική οπτική, διαφορετική από αυτή που αποκτάς από το πανεπιστήμιο στο προπτυχιακό και διαφορετική από αυτή που αποκτάς από την day to day "τριβή" στη δουλειά... Η επαγγελματική αλλαγή που μου συνέβη πριν από 2 περίπου χρόνια, αν και δεν έγινε οικειοθελώς, αποδείχτηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κι εγώ χώρεσα πολύ καλά στο καινούργιο μου κοστούμι... Τόσο καλά που, σε συνδυασμό με κάποια τυχαία ερεθίσματα που είχα εκείνη την περίοδο, με έκαναν να αποφασίσω τον περασμένο Ιανουάριο, να επενδύσω χρόνο και χρήμα στο να παρακολουθήσω μια σειρά μαθημάτων on line από το Coursera που θα μου εξασφαλίσουν με την επιτυχή τους ολοκλήρωση ένα δίπλωμα εξειδίκευσης από το John Hopkins University και τον τίτλο

Τις προάλλες μου έλεγε ο Σ. ότι όποιος κοροϊδεύει κοροϊδεύει τον εαυτό του, έτσι του λέει η δασκάλα του διότι αυτός κοροϊδεύει καμιά φορά τον φίλο του το Δ. αλλά μετά του ζητάει συγνώμη κι η δασκάλα του είπε ότι είναι πολύ πονηρό παιδάκι γιατί το έχει κάνει σύστημα, κι αυτός της απάντησε ότι δεν είναι πονηρό παιδάκι, είναι πολύ έξυπνος τύπος...  (lol) Ο Θ. όταν θυμώνει βάζει τις φωνές, χτυπάει το πόδι κάτω και μου λέει πολλές φορές ότι θα με "καρπαδώθει" ...  Αν εγώ ή η Μ. τον μαλώσουμε πάει στον άλλον κλαίγοντας να παραπονεθεί ότι   "μαμά/μπαμπάς μάλωθε"  ...  Τον ρωτάς, "είσαι μωρό;" και σου λέει "είμαι Θ. !" ... 

Από το λήμμα "Αίρεση" στη Βικιπαίδεια : ...Ως αιρετικός νοείται εκείνος που είναι ικανός να εκλέγει, που δεν υιοθετεί τις παραδεδομένες αντιλήψεις και ιδέες... Στην Αβάνα του 2007 ένας Εβραίος κουβανικής καταγωγής ψάχνει να βρει ένα πίνακα που έχει σημαδέψει την ιστορία της οικογένειάς του, βοηθός του ένας πρώην αστυνομικός, ένας τύπος που δεν έκανε ποτέ γι' αυτό το επάγγελμα... Μια κοπέλα ψάχνει απεγνωσμένα μια άλλη κοπέλα πολύ ξεχωριστή, μια emo, που έχει εξαφανιστεί... Στο Άμστερνταμ του 17ου αιώνα, του Μακόμ (καλός τόπος) των Σεφαραδιτών, ένας νεαρός Εβραίος παλεύει με το πάθος του για τη ζωγραφική και τους κανόνες που του υπαγορεύει η καταγωγή του... Οι τρεις αυτές ιστορίες περιπλέκονται και καταλήγουν και οι τρεις σε φινάλε σκληρά όσο η ίδια η ζωή... Κύριο χαρακτηριστικό του βιβλίου του Leonardo Padura  είναι ότι οι ήρωες του είναι όλοι άνθρωποι που αψήφησαν νόμους και συνήθειες, εγκατέλειψαν την πεπατημένη και ακολούθησαν δρόμους μοναχικούς και δύσκο

Προχθές το βράδυ είδα το εξής όνειρο... Γύρισα σπίτι από τη δουλειά και ανοίγοντας το ψυγείο το είδα να ξεχειλίζει από σταφύλια, όχι σουλτανίνα κόκκινα, σταφύλια μέσα σε χαρτοσακούλες και νάιλον σακούλες, παραχωμένα μέσα στα ράφια, ελαφρώς ζουληγμένα να έχουν αρχίσει να αναδύουν αυτή την γλυκόξινη μυρωδιά του ζουληγμένου σταφυλιού... Σίγουρος ότι μας τα είχε φέρει ο πεθερός μου που το έχει συνήθειο να μας πλημμυρίζει με φρούτα, πήρα τηλέφωνο την Μ., αγανακτισμένος να βάλει στην θέση της τον πατέρα της που μας έκανε το ψυγείο πατητήρι... Μετά δεν θυμάμαι τι έγινε και ξύπνησα...

Ο Σ. κοιτάζει μια φωτογραφία της Μ. από όταν ήταν μωρό... Σ: Μπαμπά, εσύ πού είσαι, στην κοιλιά της μαμάς σου; Εγώ: Όχι, εγώ είμαι μεγαλύτερος από την μαμά, δεν ημουν στην κοιλιά της μαμάς μου, απλά δεν γνωριζόμαστε τότε... Σ: Τι εννοείς δεν γνωριζόσαστε, δεν την ήξερες τότε την μαμά; Εγώ: Μπορεί να είμαστε πολλά χρόνια με την μαμά, σχεδόν από πάντα, αλλά τότε δεν γνωριζόμαστε... Σ: Ναι, αλλά θα είσαστε μαζί για πάντα! Εγώ: Ναι, αγόρι μου, για πάντα... :)