Μια φωτεινή Κυριακή...

Κυριακή από το πρωί σε ένα σκιερό κήπο ψηλά στην Παλλήνη, έξι οικογένειες, δέκα παιδιά... 

Κουβαδάκια στα χώματα, ποδήλατα στο δρόμο, ποδόσφαιρο... 

Μια φουσκωτή πισίνα κάτω από τα δέντρα, τα παιδιά να μπαινοβγαίνουν, γέλια και νερά και λάσπες παντού... 

Φαγητό κάτω από τα δέντρα, πλαστικά πιάτα, χωρίς μαχαίρια, κεφτεδάκια και παστίτσιο και φέτα και ντοματοσαλάτα, μετά παγωτό σε χωνάκια, μετά πάλι παιχνίδι...

Οι μεγάλοι πίνουν μπύρες και κρασιά παγωμένα στην κατάψυξη, ο Θ. κοιμάται στο καρότσι, τα μεγαλύτερα ταράζουν την μεσημεριανή ησυχία με τις φωνές τους κι ενίοτε με τα κλάματα τους...

Η ώρα περνάει, πλησιάζει το απόγευμα, τα πρώτα φραπέ κάνουν την εμφάνισή τους, ο Θ. ξυπνάει και θέλει να σκουπίσει την αυλή με την σκούπα ενώ οι αλλαξιές που έχουν φέρει οι μαμάδες μαζί τους εξαντλούνται...

Η ζέστη υποχωρεί, περασμένες 6:30, αρχίζουν οι σταδιακές αποχωρήσεις συνοδεία των απαραίτητων οδυρμών των παιδιών που θεωρούν ότι δεν έπαιξαν αρκετά, παρ' όλα αυτά θα αποκοιμηθούν μόλις μπουν στο αυτοκίνητο...