Ένα χαμένο πρωινό...

Βρέθηκα εκεί από μια παρεξήγηση και παρέμεινα από περιέργεια...

Είδα θλιβερές φιγούρες να προσπαθούν να σε πείσουν ότι κρατάνε το μυστικό για τα πλούτη και άλλες εξίσου θλιβερές να ακούνε με προσοχή, είτε εξαιτίας της αφέλειας είτε εξαιτίας της ανάγκης... Μια ρουτίνα που φαίνεται να έχει επαναληφθεί πολλές φορές...

Αισθάνθηκα άσχημα που παρακολουθούσα αποστασιοποιημένος χωρίς να συμμετέχω παρά μόνο με την φυσική μου παρουσία... Αισθάνθηκα άσχημα που η παρουσία μου και η στάση μου ίσως να δημιουργούσε τρύπες στο όνειρο που κάποιοι φαινόντουσαν ότι ήθελαν να πιστέψουν, γιατί αν δεν το πίστευαν τους περίμενε η απελπισία...

Έφυγα στην μέση της παρουσίασης ενώ οι οικοδεσπότες μας ανέλυαν το πως ζουν και βγάζουν λεφτά από τη δραστηριότητά τους, χωρίς να καταφέρνουν όμως να κρύψουν την αγωνία από τα μάτια τους...

Ένα χαμένο πρωινό...