Το έγκλημα ως προϊόν της κοινωνίας...

«...όλοι εσείς, αστυνομικοί, δικαστές, δικηγόροι, φύλακες, γιατροί, επιτροπές, συγγραφείς, ενώσατε της δυνάμεις σας προσπαθώντας να βρείτε τη γιατρειά για το έγκλημα, τα αίτια και τα αποτελέσματά του. Με όλη αυτή τη συσσωρευμένη γνώση και τη δύναμη που διαθέτετε, δεν καταφέρατε απολύτως τίποτα, εκτός –ίσως- από το να κάνετε τα πράγματα χειρότερα. Η κοινωνία είναι αυτή που δημιουργεί το έγκλημα, η κοινωνία είναι αυτή που το διαιωνίζει. Είμαι 36 χρονών και υπήρξα εγκληματίας όλη τη ζωή μου. Έχω 11 καταδικαστικές αποφάσεις. Έχω περάσει 20 χρόνια από τη ζωή μου στις φυλακές. Γνωρίζω γιατί είμαι εγκληματίας. Είμαι επειδή γνώρισα τη βία του ισχυρού από πολύ νωρίς. Και προτίμησα να γίνω εγώ ο ισχυρός. Έχω παραβιάσει κάθε νόμο που έχει υπάρξει, θα παραβίαζα και άλλους τόσους αν υπήρχαν...»

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Carl Panzram ενός ανθρώπου απειλή για οποιονδήποτε περπάτησε ποτέ σε αυτή τη γη... Οι πράξεις του και τα εγκλήματά του ήταν ιδιαίτερα ειδεχθή και ασυγχώρητα διαβάζοντας όμως λεπτομέρειες της ζωής που έζησε μπορείς τουλάχιστον να καταλάβεις, ως ένα βαθμό, γιατί έγινε αυτό που έγινε... Εννοείται πως παίζει πάντα πρωτεύοντα ρόλο η προσωπική ευθύνη και οι προσωπικές επιλογές αλλά κάποιες καταστάσεις και εμπειρίες μπορούν να σε κάνουν να περάσεις την γραμμή που διαχωρίζει την λογική από την αποκτήνωση...

Αν θέλετε να διαβάσετε την ιστορία του Carl Panzram, εκτός από το λήμμα της Wikipedia, μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα που είχε κάνει το μακρινό 2009 το πολύ καλό blog "Έγκλημα και Τιμωρία" σε τέσσερις συνέχειες (1, 2, 3, 4)...

Την ιστορία του Carl Panzram, μου την θύμισε αυτό το άρθρο...