Για αυτούς που "δεν μπορούν να επέμβουν"...

Κυριακάτικο ξύπνημα και ξαφνικά μου έρχονται μες τα μούτρα η υποκρισία και η μικροαστική "ηθική"... 

Των ανθρώπων εκείνων που εκκλησιάζονται ανελλιπώς κάθε Κυριακή, είναι "αξιοσέβαστοι" και με οικονομική επιφάνεια αλλά κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια στα δράματα που συντελούνται στην διπλανή πόρτα διότι δεν μπορούν να επέμβουν, διότι είναι λεπτή η θέση τους, διότι δεν τους πέφτει λόγος... 

Είναι οι ίδιοι που θα κλάψουν με κροκοδείλια δάκρυα όταν η τραγωδία κορυφωθεί και θα αποδώσουν ευθύνες επί δίκαιων και αδίκων χωρίς ντροπή... 

Είναι οι ίδιοι που κρύβουν καλά τα δικά τους δράματα, τα μικρά και μεγάλα τους εγκλήματα πίσω από τις κλειστές τους πόρτες και τα προσωπεία της σοβαροφάνειας τους... 

Είναι συνένοχοι τόσο όσο οι φυσικοί αυτουργοί διότι ξέρουν και δεν μιλούν, από μια υποσυνείδητη αλληλεγγύη που υπαγορεύεται από την σιωπηρή συμφωνία του δεν μιλάω για να μην μιλήσει κι ο άλλος εναντίον μου όταν έρθει η ώρα μου... 

Μόνο σιχασιά και μίσος για τέτοιους ανθρώπους...