"Το βιβλίο της Κατερίνας" του Αύγουστου Κορτώ

Το να γράψεις ένα βιβλίο σαν το "Το βιβλίο της Κατερίνας" είναι κάτι πολύ δύσκολο... Είναι ένα δημόσιο ξεβράκωμα, μια έκθεση του εαυτού σου και της οικογενειακής σου ιστορίας που είναι νομοτελειακό ότι θα δημιουργήσει συγκρούσεις και αντιπάθειες, πολλοί από τους "πρωταγωνιστές" είναι εν ζωή και ο τρόπος που τους περιγράφει ο Κορτώ δεν τους κολακεύει... Ίσως όμως στο τέλος τέλος αυτός να είναι και ο στόχος του συγγραφέα, η σύγκρουση... Με το παρελθόν του, με τους άλλους, για να ξεκαθαρίσει όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς του...

Το "Βιβλίο της Κατερίνας" είναι η βιογραφία της μητέρας του συγγραφέα (το Κατερινάκι)... Έχει την μορφή μιας διήγησης από την ίδια ενώ έχει ήδη αυτοκτονήσει και ξεκινάει με ακριβώς αυτό το γεγονός... Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε με την μανιοκατάθλιψη όλη της τη ζωή και στο τέλος νικήθηκε από αυτήν...  Μέσα από την ιστορία της παρακολουθούμε και την ιστορία της οικογένειάς της, μιας ιστορίας γεμάτη από πολλές μικρές τραγωδίες αλλά και ευτράπελα... Το Κατερινάκι, ένας χαρακτήρας δύσκολος κι εκρηκτικός (και πως θα μπορούσε να μην είναι;) είναι αθυρόστομη και συχνά αντιπαθής στους τρίτους αλλά έχει μια μεγάλη καρδιά που την χαρίζει απλόχερα στο παιδί της, τον επί γης Θεό της και αιτία της ύπαρξής της... Παρά το δύσκολο θέμα, το βιβλίο είναι γραμμένο με ένα ύφος που δεν στοχεύει να "μαυρίσει" τον αναγνώστη, τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο πρέπει, μερικές φορές είναι ανάλαφρο και χιουμοριστικό... Αν και βιογραφία δεν στερείται έντασης και λογοτεχνικών χαρισμάτων, σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα μονότονο κείμενο ή ένα μοιρολόι... Είναι ένα βιβλίο αληθινά ψυχαναλυτικό, τόσο για τον Αύγουστο Κορτώ όσο και για όλους όσους βρίσκουν σημεία ταύτισης και αναφοράς μέσα στις σελίδες του βιβλίου της Κατερίνας για την ασθένεια αυτή καθεαυτή, τα μικρά οικογενειακά εγκλήματα αλλά κυρίως για την αγάπη του γονιού προς το παιδί και τούμπαλιν...

Η ροή της ιστορίας είναι συνεχής, το βιβλίο είναι κλασσικό page turner...  Η Μ. το ξεκίνησε πρωί και το τελείωσε το βράδυ της ίδιας μέρας, εγώ διάβασα τις πρώτες 200 σελίδες από τις 11:45 μέχρι τις 2:30 τα ξημερώματα της προηγούμενης Πέμπτης... Είναι το πρώτο βιβλίο του Κορτώ  που πέφτει στα χέρια μου και ομολογώ ότι δηλώνω ενθουσιασμένος... Για μένα βιβλία σαν το "Βιβλίο της Κατερίνας" είναι η θριαμβευτική απάντηση της ελληνικής λογοτεχνίας και των νέων Ελλήνων συγγραφέων προς κάθε δύσπιστο επικριτή τους, συμπεριλαμβανομένου (μέχρι πρότινος) του υπογράφοντα...