"Ο φαντομάς" του Jo Nesbo

Θα μπορούσα αντί για κριτική στο βιβλίο να μουγκρίσω από ευχαρίστηση ή να κραυγάσω από ενθουσιασμό... Δεν θα το κάνω διότι κάτι τέτοιο θα στερούσε το "Ψαροκόκαλο" από την όση σοβαρότητα διαθέτει άσε που είναι δύσκολο να ποστάρεις μουγκρητά...

Παίρνουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή...

Ο Jo Nesbo είναι ο πάπας τους σκανδιναβικού noir και ο Harry Hole είναι ο κεντρικός ήρωας του... Ένας ήρωας καταραμένος, κυνηγημένος από φαντάσματα και δαίμονες στους οποίους έχει ο ίδιος δώσει ζωή με το παρελθόν του και τις επιλογές του... Επιστρέφει στο Όσλο μετά από την τριετή αυτοεξορία του στο Χονγκ Κονγκ για να ερευνήσει τον φόνο ενός νεαρού τοξικομανή, του Γκούστο Χάνσεν, για τον οποίο κατηγορείται ο Όλεγκ, ο γιος της μεγάλης του αγάπης και ότι κοντινότερο είχε ποτέ ο ίδιος σε γιο... Κατά την πορεία της έρευνας του θα βουτήξει στα βαθιά του υποκόσμου των ναρκωτικών του Όσλο στην προσπάθειά του να βρει τη αλήθεια, η οποία συχνά δεν είναι αυτή που περιμένουμε ή ευχόμαστε να είναι...

Το βιβλίο κινείται σε δύο παράλληλες γραμμές αφήγησης, μία είναι αυτή που παρακολουθεί real time τον Harry Hole και την πορεία της έρευνάς του και μια είναι αυτή κατά την οποία ο ετοιμοθάνατος Γκούστο, σκέφτεται την ζωή του και τα γεγονότα που τον οδήγησαν στο να πέσει θύμα δολοφονίας... Στο τέλος του βιβλίου οι δυο γραμμές αφήγησης συμπληρώνουν η μία την άλλη και αποκαλύπτουν την αλήθεια...  

Η ιστορία διαδραματίζεται στην αθέατη πλευρά του Όσλο, αυτή που δεν δείχνουν οι τουριστικοί οδηγοί και δεν περιλαμβάνεται στην κλισέ εικόνα των σκανδιναβικών "θαυμάτων"... Αυτή η πλευρά του Όσλο είναι γεμάτη βία, ναρκωτικά, διεφθαρμένους μπάτσους, διεφθαρμένους πολιτικούς, μετανάστες και απόκληρους της ζωής και θάνατο... Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός, το βιβλίο είναι κινηματογραφικό χωρίς όμως να είναι "φτηνό" ή να χάνει την "λογοτεχνικότητά" του...  Ο Harry Hole είναι τόσο κλισέ χαρακτήρας όσο πρέπει για να είναι οικείος στο αναγνωστικό κοινό των noir μυθιστορημάτων και τόσο πρωτότυπος και αντικομφορμιστής ώστε να συναρπάσει και τους πλέον δύσπιστους... Είναι ένας άνθρωπος υποταγμένος μοιρολατρικά στα πάθη και το παρελθόν του που αδυνατεί να ξεφύγει από αυτό που είναι, από αυτό που τον οδήγησε στην μοναξιά και την αυτοεξορία... Ο Harry Hole είναι ένα βαθιά τραγικός χαρακτήρας, εφάμιλλος σε τραγικότητα, ας μου επιτραπεί η υπερβολή, με τους σεξπιρικούς ήρωες, εγκλωβισμένος σε βαθιά διλήμματα που τον συνθλίβουν...

Δεν χρειάζεται να γράψω κι άλλα για να καταλάβει κάποιος πόσο πολύ μου άρεσε ο "Φαντομάς" , ούτε χρειάζεται να πω ότι θα διαβάσω και τις υπόλοιπες ιστορίες του  Harry Hole, ούτε το πόσο πολύ έχω κολλήσει με το σκανδιναβικό noir... Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...